Konstancja Damse (ID: psb.17110.6)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. DAMSE Józef (1789-1852) artysta dramatyczny, kompozytor 1°
2. MARKOWSKA Teresa (1824-1886) aktorka 2°
3. DAMSE Wiktor Józef (1832-1876) artysta dramatyczny 2°
4. DREWNOWSKI Franciszek Junosza (1796-1884) urzędnik państwowy 5°
5. HENNEBERG Karol (1866-1937) inżynier technolog 6°
6. KWIATKOWSKI Józef (1822-1871) kupiec, działacz polityczny 6°
7. HAUMAN Filip Wacław (zm. 1829) generał 6°
8. BORMANN Maurycy Robert (1845-1913) przemysłowiec 6°
9. DREWNOWSKI Tomasz (1800-1831) kapitan 7°
10. KWIECIŃSKI Lucjan (1848-1894) aktor, śpiewak dyrektor teatru 7°
11. KWIECIŃSKA-DOBRZAŃSKA Maria (1843-1890) śpiewaczka operowa i operetkowa 7°
12. MALCZEWSKI Antoni (1793-1826) poeta, autor Marii 7°
13. DREWNOWSKI Florian Krzysztof (XVIII w.) cześnik łomżyński 7°
14. BORMANN Fryderyk Leberecht (1793-1865) przemysłowiec 7°
15. HENNEBERG Julian (1868-1936) właściciel zakładów wyrobów platerowych 8°
16. HAUMAN Antoni (ok. 1765-1799) major 8°
17. DOBRZAŃSKI Stanisław (1847-1880) artysta dramatyczny, komediopisarz 8°
18. STANKIEWICZ Józef (1800-1874) lekarz 8°
19. MARCONI Tadeusz Adolf (1899-1956) działacz gospodarczy, dyrektor przedsiębiorstw 8°
20. LILPOP Stanisław (1817-1866) przemysłowiec, konstruktor 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  TURCZYNOWICZ Konstancja, z Damsów (5 III 1818 Warszawa - 9 XI 1880 Warszawa), tancerka
  Była córką => Józefa Damse i => Krystyny Damse z Mularskich, siostrą => Filipiny, => Teresy i => Józefa Damsów, żoną => Romana T., matką => Konstantego T., => Marii T. i => Leonarda T. 15 III 1829 przyjęta została do warsz. szkoły baletowej. Równocześnie występowała na scenie w rolach dziecinnych, np. Adolfa („Wdowa po żołnierzu"), potem grała role subretek w komediach. Jako tancerka debiutowała (pod nazwiskiem panieńskim) 13 IX 1832 w solo-mazurku J. Mierzyńskiej, 11 VII 1833 w partii Zośki („Wesele w Ojcowie") i wkrótce wysunęła się na jedno z czołowych miejsc w balecie warszawskim. Prócz wielu solowych tańców charakterystycznych, w których była niedoścignioną mistrzynią, odtworzyła m.in. Leorę („Jeniusz różowy, czyli Fernando i Leora"), Wiwianę („Rycerz i wieszczka"), Lizettę („Córka źle strzeżona") i Mimili („Mimili, czyli Styryjczykowie"). 18 V 1836 wyszła za tancerza Romana Turczynowicza. W październiku 1842 wysłana przez dyrekcję t. warsz. z mężem do Paryża, wystąpiła tam na scenie Opery tańcząc mazura i krakowiaka w balecie „Diabeł rozkochany”. „Nie, to nie tancerka opery, nie bohaterka baletów, ale prosta i nadobna wieśniaczka, duszą i ciałem oddana narodowemu tańcowi, tancerka bez sztuki i wymuszenia” - pisał o niej J. Janin. Inny krytyk franc. dodał, że ciekaw był „mazurka wykonanego przez tę, która go uczyła tańczyć pannę Taglioni; piękna tancerka polska utrzymała sławę, która ją we Francji poprzedziła” Po powrocie do Warszawy mianowana została pierwszą tancerką (1843). Rozporządzając rozległą skalą talentu, zdolnościami aktorskimi i nienaganną techniką wiele uwagi poświęcała artyst. opracowaniu każdej roli. Najchętniej sięgała po partie dram., wymagające subtelnej gry aktorskiej. Prostota, naturalność i wdzięk stanowiły szczególną cechę jej talentu. Jako pierwsza na pol. scenie tańczyła słynne partie wielkiego repertuaru romantycznego, takie jak: partie tyt. „Giselle”, „Esmeraldy” oraz Katarzyna („Katarzyna córka bandyty"), Donna Maria („Rozbójnik morski"), Ninetta („Hrabina i wieśniaczka"), Flo-rinda („Diabeł kulawy"). „Mogłaby zyskać europejską sławę, gdyby wyzbyła się zbytniej skromności osobistej” - pisał o niej niem. podróżnik C. Goehring. 6 X 1853 wystąpiła ostatni raz w „Weselu w Ojcowie” i odtąd do 1863 pełniła obowiązki nauczycielki w szkole baletowej. W końcu czerwca 1863 obchodziła jubileusz trzydziestolecia pracy artyst.; 1 VII 1863 przeszła na emeryturę.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61616.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61631.3
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81721.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81722.3
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81724.3
  Epitafium na cm. Ew.-Aug. w Warszawie:
  KONSTANCJA Z DAMSÓW
  TURCZYNOWICZOWA
  PRIMABALERINA
  TEATRU WIELKIEGO
  
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  (PŁYTA GROBOWA)
  TU SPOCZYWAJĄ
  Ś.P. KONSTANCYA
  TURCZYNOWICZ
  + D. 9 LISTOPADA 1880 R.
  ŻYŁA LAT 62
  
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  (TABLICA INSKRYPCYJNA)
  KONSTANCJA TURCZYNOWICZ
  5.III.1818 - 9.XI.1880
  SŁYNNA PRIMABALERINA
  WARSZAWSKIEGO BALETU ROMANTYCZNEGO
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 40: psb.17110.6
  n.20060 Nekrologia Minakowskiej (20060)
  sw.228988 Akt małżeństwa: Warszawa św. Krzyż (obecn. m. Warszawa), 57/1872 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=0158d&sy=1872&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim