Zofia Rajkin (ID: psb.17459.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MAZURKIEWICZ Tadeusz (1887-1968) dyrygent, pedagog, pianista 1°
2. ĆWIERCIAKIEWICZ Józef (1822-1869) dziennikarz 8°
3. STRYJEŃSKI Zygmunt Karol (1784-1843), generał w powstaniu listopadowym 9°
4. KARWOWSKI Adam Ferdynand (1873-1933) profesor dermatologii 9°
5. KARWOWSKI Stanisław (1848-1917) historyk, literat, działacz polityczny 9°
6. KARWOWSKI Adam (1812-1886) pedagog, powstaniec 1831 9°
7. MAĆKOWSKI Jan Karol (1865-1915) dziennikarz, publicysta, działacz społeczny 9°
8. MAĆKOWSKI Zdzisław Józef (1895-1941) pułkownik, działacz polityczny 9°
9. PUACZ Józef (1863-1927) malarz 9°
10. SUNDERLAND Stanisław Józef (1847-1912), adwokat, poseł do Dumy 9°
11. CZAPLA Kazimierz (1869-1930) adwokat, działacz narodowy 9°
12. ĆWIERCZAKIEWICZOWA Lucyna (1829-1901) autorka książek kucharskich 9°
13. SUNDERLAND Jan Maurycy (1891-1979), artysta fotografik 10°
14. KOŹMIŃSKI Franciszek (ur. ok. 1730) konfederat barski 10°
15. MIASKOWSKI Leon Ezechiel (ur. 1739) konfederat radomski, barski, targowicki, poseł 10°
16. PSARSKI Władysław (1888-1944) inżynier cukrownik, działacz gospodarczy 10°
17. JAROCHOWSKI Kazimierz (1829-1888) historyk, publicysta 10°
18. SKÓRZEWSKI Seweryn (1807-1873) ziemianin, deputowany do sejmu W. Ks. Pozn. 11°
19. RADOMICKI Maciej (ok. 1648-1728) wojewoda inowrocławski, starosta generalny wielkopolski, wojewoda poznański 11°
20. SUNDERLAND Lewi Selig (1771-1869), założyciel fabryki fajansu w Iłży 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  ZABIEŁŁO Zofia, z domu Rajkin, zamężna Mazurkiewiczowa, także Borse (28 II 1884 Kijów lub Piotrków Trybunalski - 21 VI 1968 Zakopane), aktorka, śpiewaczka
  Była córką kapelmistrza wojskowego Mikołaja Rajkina i Anastazji, żoną - Tadeusza Mazurkiewicza. Debiutowała 4 XII 1904 w T. Ludowym w Warszawie w „Biednej dziewczynie"; w zespole tym pozostała do końca sez. 1905/06. Od maja do września 1906 występowała w t. Renaissance, w 1907 w T. Małym (marzec; grała Melę w „Moralności pani Dulskiej"), T. Nowości (jesień) oraz w teatrze przy ul. Mokotowskiej 73 (grudzień). W 1908 uczyła się w warsz. Szkole Aplikacyjnej. Około 1909 wyjechała do Paryża, aby uczyć się śpiewu u J. Reszke, potem kształciła głos u A. Myszugi w Warszawie. Debiutowała 1 I 1910 w warsz. T. Wielkim partią Siebla („Faust"). Po debiucie została zaangażowana i pozostała w tym zespole do 1919; śpiewała takie partie sopranowe, jak: Antonia i Violetta („Opowieści Hoffmanna"), Musetta („Cyganeria"), Micaela („Carmen"), Nedda („Pajace"), Zuzia („Verbum nobile"), Blonda („Uprowadzenie z seraju"), Zofia („Halka"). Eudoksja („Żydówka"). Równocześnie występowała na innych scenach WTR: w 1913-15 w T. Nowości śpiewała m.in. Janę („Rozwódka") i Saffi („Baron cygański"), w 1914 grała w T. Letnim. W 1919 występowała w kabaretach Czarny Kot i Qui Pro Quo (czerwiec-sierpień), po czym wyjechała za granicę z mężem, który pracował w poselstwach pol. w Konstantynopolu i Sofii. Brała tam udział w koncertach, a w 1921 w operze w Sofii śpiewała po bułgarsku w „Halce” (spektakl przygotowany przez T. Mazurkiewicza). W 1923 wróciła do Warszawy, występowała w t. Stańczyk. W 1924 z grupą śpiewaków opery warsz. brała udział w objeździe obejmującym m.in. Bydgoszcz (luty), Kalisz (marzec), Płock (czerwiec). W sierpniu t.r. zaangażowała się do T. im. Bogusławskiego w Warszawie i zagrała tam Wandę w „Skalmierzankach”. W lutym 1925 z zespołem zrzeszenia artystów operowych wyjechała w objazd po Kresach Wschodnich. W maju 1926 występowała w warsz. t. Eldorado. W grudniu 1926 z zespołem Opery Pomorskiej była w Słonimiu, wykonywała partię Racheli („Żydówka"). Śpiewała niekiedy w radiu, np. w 1925 iw 1931 (w operetce „Taniec szczęścia"). Po II wojnie świat. w związku z chorobą syna Józefa osiedliła się w Zakopanem. Pracowała tam jako urzędniczka w Związku Samopomocy Chłopskiej i jako ekspedientka w sklepie tekstylnym. Jej głos miał ciepłe, liryczne brzmienie. Cechowała ją „wybitna muzykalność, uroda, talent sceniczny, kunsztowne panowanie nad głosem” (L. Brodziński), a także elegancja i kultura. Wybornie interpretowała stylowe berżeretki. Artystka „zdecydowanie ciekawa, precyzyjnie dokładna, urodziwa, świetnie ujmująca każdą powierzoną sobie rolę i zawsze finezyjnie kostiumowana” pisała o niej J. Korolewicz-Waydowa.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.25047.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.41058.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 20 str. 314: psb.17459.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim