Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PALCZEWSKA Antonina (1807-1850) tancerka, aktorka 2°
2. STUART Kajetan (1774-1824), generał WP 3°
3. HORBOWSKI Mieczysław (1849-1937) śpiewak, pedagog 3°
4. PRAŻMOWSKI Franciszek (1734-1813) poseł, kasztelan zakroczymski 4°
5. DEMBOWSKI Teodor Mikołaj (1766-1824) senator 4°
6. JEZIORAŃSKI Antoni (1821-1882) generał wojsk powstańczych 4°
7. HORBOWSKA-WAWRZKOWICZOWA Kazimiera (1885-1957) śpiewaczka 4°
8. PRAŻMOWSKI Adam Michał (1764-1836) biskup płocki, członek władz oświatowych, senator 5°
9. KRASUSKI Józef (XIX w.) docent leśnictwa 5°
10. SZYMANOWSKI Feliks Stefan (1790-1873), topograf, powstaniec listopadowy 5°
11. DEMBOWSKI Stefan Florian (1728-1802) kasztelan czechowski 5°
12. MŁODECKI Jan Nepomucen (1804-1883) powstaniec 1831, emigrant, działacz polityczny 6°
13. PRAZMOWSKI Adam (1821-1885) astronom, konstruktor instrumentów optycznych 6°
14. DEMBOWSKI Jan Sebastian (1762-1835) powstaniec, pisarz polityczny miłośnik nauk przyrodniczych 6°
15. TARŁO Adam (1708-1770), starosta goszczyński, brzegowski i skalski, poseł na sejmy 6°
16. DEMBOWSKI Antoni Sebastian (1682-1763) biskup kujawski 6°
17. ŁAŚCISZEWSKI Mikołaj (zm. 1716) konsyliarz konfederacji tarnogrodzkiej 6°
18. NIEMIRYCZ Stefan (przed 1630-1684) wojewoda kijowski 7°
19. BŁOCISZEWSKI Kazimierz (1823-1878) historyk, powstaniec 1848 7°
20. BŁOCISZEWSKI Tadeusz Alojzy (1830-1899) pedagog, powstaniec 1848 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  PALCZEWSKA Teresa, zamężna Markowska (11 XI 1805 Steklinek pow. Lipno - 22 VIII 1858 Warszawa), aktorka, tancerka, reżyser
  Była córką Antoniego P. herbu Orla i Urszuli z Siekierskich 1° v. Dziedzickiej, siostrą => Agnieszki P. i => Antoniny P. Już jako dziecko występowała w Warszawie w T. Narodowym, m.in. 9 IV 1819 grała rolę dziecinną w „Atalii”, 17 VI tańczyła w „Divertissement”. Uczyła się początkowo w warsz. szkole baletowej, a następnie w Szkole Dramatycznej. Od 1820 stale pracowała w T. Narodowym. Z zespołem tego t. uczestniczyła też w 1823 w wyprawie do Płocka, Poznania i Kalisza. 30 VI 1834 wystąpiła w Warszawie po raz ostatni w roli Marii („Malwina, czyli Małżeństwo ze skłonności"). Na scenę wróciła dopiero po sześciu latach, występując w różnych t.: w Krakowie (2 1-2 V 1840), Lwowie (15 V-5 VI 1840), latem 1840 z aktorami krak. pod wodzą Z. Anczyca w Kaliszu. Od początku 1841 do poł. 1843 była aktorką t. krak.; w tym okresie wyjeżdżała także z zespołem tego t. do innych miast. W czerwcu 1841 wyruszyła na czele aktorów krak. na występy gościnne do Kalisza, a we wrześniu do Kielc. Latem 1842 uczestniczyła w wyprawie t. krak. do Kalisza i Poznania. Latem 1843 grała w zespole J. Pfeiffera w Kaliszu; 7 i 11 VIII 1843 wystąpiła gościnnie w t. warsz. jako Łucja („Oblubienica z Lammermooru") i Amelia („Trzydzieści lat, czyli Życie szulera"). Od listopada 1843 była ponownie aktorką t. krak., jednak w maju 1844 zerwała umowę i wyjechała do Warszawy. Po raz ostatni ukazała się na scenie w Krakowie, gdzie występowała gościnnie od 28 I do 6 III 1847 w czterech rolach. W ostatnim okresie życia mieszkała w Warszawie. Do 1850 uczyła tu tańca i ułożenia salonowego w Instytucie Aleksandryjskim. W 1851 prawdopodobnie przez pewien czas przebywała w Paryżu. 8 VII 1849 w Warszawie wyszła za Macieja Markowskiego, urzędnika Heroldii Krajowej.
  Wśród aktorek pol. pierwszej poł. XIX w. była indywidualnością wyjątkową, łącząc świetne warunki scen. i bujny temperament z nieprzeciętną inteligencją i wiedzą. Dzięki licznym podróżom znała t. Paryża, Berlina, Wiednia i Drezna. Z powodzeniem tłumaczyła z franc. utwory dram. (ogółem kilkanaście, m.in. „Oblubienicę z Lammermooru"). W początkach swojej kariery często występowała w balecie; tańczyła wtedy Grację („Trzy gracje"), Ceres („Święto żniwa"), Kasię („Powrót z wojny"). Grała jednak i role dram., w 1821 nawet Ofelię („Hamlet"). W 1827 zdecydowanie przeszła do repertuaru dram. szybko wysuwając się na jedno z pierwszych miejsc w T. Narodowym. W tym okresie grała m.in. tyt. rolę w „Barbarze Zapolskiej” LA. Dmuszewskiego, Ryksę („Ludgarda"), Elwirę („Cyd"), Gabrielę („Panna de Belle Isle"), Amelię („Amelia Mansfield"). Największe sukcesy odnosiła jako Emma („Zamek Kenilworth") i Łucja („Oblubienica z Lammermooru"). Szczyt powodzenia osiągnęła w Krakowie. H. Meciszewski twierdził tu, że czasem „niewłaściwością deklamacji chybia”, natomiast z podziwem pisał o jej kulturze gestu i mimiki. „Panna Palczewska na chwilę nawet nie zapomina, że na scenie w grze mimicznej żadnego zawieszenia nie ma. W każdym ruchu jej osoby, w każdym spojrzeniu i w całej twarzy widać oczywiście, że mimikę jej poprzedziło zgłębienie roli i że jest owocem pilnego zastanowienia się nad jej celem”. Na tle ówczesnej rutyny, naznaczonej zazwyczaj tradycją klasycystyczną, imponowała istotnie bogactwem i siłą wyrazu. „Jej gra czysta, pełna uczucia i prawdy, nadaje każdej scenie, do której wchodzi, tak łudzącą postać rzeczywistości, że prawie wszyscy słuchacze zmuszeni są podzielać z nią jej boleść, trwogę, przerażenie” - stwierdzono w „Gazecie Krakowskiej”. W Krakowie grała m.in. tyt. role w „Barbarze Radziwiłłównie” A. Felińskiego i w „Marii Stuart” F. Schillera, Klarę („Matka rodu Dobratyńskich"), Joannę („Dziewica Orleańska"), Jokastę („Edyp"), Teresę („Sierota z Genewy"), Jenny („Wariatka"), Hedelmonę („Otello"), Kamilę („Horacjusze"). Z równym powodzeniem występowała także w komediach, m.in. jako Flora („Pan Geldhab"), Justysia („Mąż i żona"), Królowa Anna („Szklanka wody"), Zofia („Przyjaciele"), Hrabina („Żydzi"), Amelia („Zmyślone niewiniątko"). Wśród kolegów, zwłaszcza młodego pokolenia, wyrobiła sobie ogromny autorytet. B. Dawison przyjechał specjalnie do Kalisza w 1840, żeby korzystać z jej rad. „U panny Palczewskiej próbowałem często moje role i muszę przyznać, że jej trafnemu sądowi wiele zawdzięczam” - zapisał wtedy w swoim dzienniku. Z natury władcza, a nawet despotyczna, zdobyła sobie w 1840-43 znaczny wpływ na dyr. t. krak. T.A. Chełchowskiego. K. Estreicher przypisywał jej polepszenie repertuaru i udoskonalenie reżyserii, które tą drogą osiągnęła; wysoko oceniał jej talent pedag.: „Ona była mistrzynią Rychtera, Ignacego Chomińskiego i Królikowskiego. Bez niej, kto wie, czyliby te talenta tak szybko i zdrowo wystrzeliły”. Zetknięcie z drugą wybitną indywidualnością, jaką był następca Chełchowskiego, Meciszewski, doprowadziło jednak natychmiast do zatargów, które Meciszewski szeroko opisał w swej broszurze „Kilka słów do Redaktora” ,Gazety Poznańskiej”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79531.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  TERESSA Z PALCZEWSKICH
  MARKOWSKA
  ŻYŁA LAT 48
  ZM...ŁA D. 22 SIERPNIA 1858
  WIECZNY POKÓJ JEJ DUSZY
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 222/1858, 224/1858, 240/1858, 272/1858, 289/1858 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=42820 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Teresa z Palczewskich MARKOWSKA
  aktorka, córka Andrzeja i Urszuli z Siekierskich, pierwszego ślubu Dziedzickiej, żona urzędnika w Heroldii Król. Pol., ukończyła szkołę dramatyczną w Warszawie, występowała w Berlinie, Wiedniu, Dreźnie, Paryżu, Brukseli, Poznaniu, Lwowie i Warszawie, tłumaczyła dla sceny polskiej sztuki autorów zagranicznych, należała do Bractwa św. Tekli przy kośc. Augustianów w Warszawie; po kilkumiesięcznej ciężkiej chorobie zm. 22 VIII 1858 w wieku lat 48, eksp. 25 VIII 1858 z dolnego kośc. św. Krzyża na cm. Powązkowski, zapr. strapiony mąż wraz z siostrami i familią; nab. żał. 6 IX 1858 w kośc. paraf. Jeruzal w pow. rawskim
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 25 str. 57: psb.21532.11
  Polski Słownik Biograficzny t. 25 str. 58: psb.21533.1
  n.10006 Nekrologia Minakowskiego (10006)
  n.14366a Nekrologia Minakowskiego (14366)
  sw.172010 Informacja p. Iwony z Kurzątkowskich Ciemieckiej (z 3.5.2011)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim