W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- PIOTROWSKI Antoni (ok. 1782- ok. 1850) oficer wojsk, powstaniec 1830 1°
- CICHORSKI Władysław (1822-1876) powstaniec 3°
- ŚWIDZIŃSKI Karol Rudolf Ignacy (1841-1877), powstaniec styczniowy, uczestnik Komuny Paryskiej, poeta 3°
- ŚWIDZIŃSKA Halina (1910-1986), powieściopisarka, publicystka, krytyk literacki, wykładowca uniwersytecki 5°
- ŚWIRSKI Józef (1794-1854) minister spraw wewnetrznych Rządu Narodowego w r. 1831 6°
- ROZWADOWSKI Adolf Jordan (1813-1871) spiskowiec 6°
- ROZWADOWSKI Kazimierz (1757-1836) pułkownik WP, ziemianin 7°
- BODURKIEWICZ Maurycy (1824-1865) aktor 8°
- KUKIEL Adolf Józef (1840-1888) powstaniec 1863, działacz społeczny 8°
- DĄBROWSKI Kazimierz (1869-1931) przemysłowiec 9°
- PAWŁOWICZ Edward (1837-1895) nauczyciel, działacz społeczny 9°
- CIESZKOWSKI Kajetan (1826-1877) dowódca powstańczy 9°
- HAUMAN Filip Wacław (zm. 1829) generał 9°
- PAJGERT Adam (1829-1872) poeta, tłumacz 10°
- ROZWADOWSKI Tadeusz (1866-1928) generał broni, szef Sztabu Generalnego, Inspektor Armii 10°
- SROCZYŃSKI Marian Antoni (1820-1877) spiskowiec galicyjski, uczestnik wydarzeń l. 1846 i 1848, ziemianin 10°
- SZANIAWSKI Józef Gabriel (1805-1879) prawnik, archiwista 10°
- ROZWADOWSKI Jan Emanuel (1872-1935) ziemianin, ekonomista, polityk endecki 10°
- MALCZEWSKI Antoni (1793-1826) poeta, autor Marii 10°
- REMISZEWSKI Antoni (1883-1948) nauczyciel, działacz samorządowy, wojewoda lubelski 10°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 460: psb.22932.4
Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 501: psb.22934.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PIOTROWSKI Antoni - W armii Królestwa Polskiego sierż. st. 3 psp. W powstaniu 24.1.31 ppor. 10 ppl., 1.9.31 por. 19 ppl., 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył 10.2.32 do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi.
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: PIOTROWSKI Rudolf - Ukończył szkoły w Lublinie. Wstąpił 4.12.28 do wojska ros., podof. lit. p. gw. W powstaniu 4.1.31 przeszedł do jazdy lub. jako ppor., 24.6.31 por. 4 puł., 25.9.31 kpt. mianowany przez Różyckiego, 25.9.31 otrzymał krzyż złoty nadany przez Różyckiego, Dembe Wielkie, Przytyk, Białołęka, Jędrzejów, Kałuszyn, Mińsk, Ostrołęka, Szymanów, Warszawa, 26.9.32 przeszedł z Różyckim do Galicji, internowany przez Austriaków w łgła-wie. Przybył 15.1.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Bourges, 2.33 wyjechał na Belle-Isle w związku z planem wyprawy portugalskiej Bema. 17.5.33 przeniósł się do Limoges, a potem do Angoulême, gdzie 6.34 został członkiem TDP. Wrócił do Limoges, wyjechał 1.7.35 do Moulins. Następnie w Paryżu, 2.36 trafił do Gif w dep. Seine-et-Oise, od 8.36 uczył się w paryskiej Szkole Sztabu, ale zachorował mu ojciec i pospieszył do niego do Marcigny. Od 10.36 pracował w domu handlowym Furlaudet w Limoges, ale pokłócił się z chlebodawcą. Zaczął pracować w Santenay jako komiwojażer, co pewien czas wracał do Marcigny, 1842 przebywał w Charolles w dep. Saône-et-Loire. Ożenił się z Francuzką, de Chambaud, która rychło zmarła. 1844 po jej śmierci wyjechał do Ameryki, utrzymywał się z nauczania języka franc., spławiał drzewo na rz. Missouri. Na wieść o wypadkach Wiosny Ludów 4.48 założył w Nowym Orleanie Komitet Polski. Przybył do Waszyngtonu, gdzie także próbował tworzyć Komitet Polski. 1849 pracował w kopalniach złota i srebra w Kaliforni, był tam prezesem Stowarzyszenia Polskiego. Założył w pobliżu San Francisco kolonię „Sébastopol”, prowadził też restaurację. W wojnie domowej od 1861 walczył po stronie Unii jako kpt. 33 pp. z Nowego Jorku. 1863 zajmował się zbiórką funduszy na cele powstania styczniowego. 1876 spotkał w Kaliforni Henryka Sienkiewicza i opowiedział mu swe przygody, przedstawione przez pisarza w noweli „Przez stepy. Opowiadanie kapitana R.” 1876 witał w San Francisco Helenę Modrzejewską. 1881 uczestniczył w obchodach 50 rocznicy powstania. 1881 po nieudanej operacji oczu wrócił do Francji, ostatnie lata życia spędził w zakładzie Św. Kazimierza. Zm. 21.2.83 w tym zakładzie.
|
|