Teofil Siennicki (ID: psb.29333.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SIENNICKA Natalia (1866-1926) aktorka, dyrektor teatru 2°
2. KADLER Ludwik (1838-1899) lekarz 8°
3. KOWALEWSKI Stanisław (1899-1962) ekonomista, działacz społeczno-polityczny 9°
4. STANKIEWICZ Józef (1800-1874) lekarz 9°
5. BORNIK Franciszek (1870-1906) ksiądz, muzyk 9°
6. NORBLIN Stanisław Ignacy (1859-1920) przemysłowiec warszawski 10°
7. LIPSKI Jacek (1799-1872) konstruktor hutniczy 10°
8. KINIORSKI Marian (1868-1943) poseł, senator, działacz rolniczy 10°
9. NORBLIN Juliusz Stefan (1892-1952) malarz, emigrant 11°
10. MĘCIŃSKI Józef Wojciech (1748-1814) reformat, kaznodzieja 11°
11. NALEPIŃSKI Tadeusz Jerzy (1885-1918) poeta, prozaik 11°
12. LIPSKI Jacek Jan (1892-1925) bibliotekarz, historyk 11°
13. JANCZEWSKI Stefan Mikołaj (1872-1938) lekarz ginekolog 11°
14. NORBLIN Aleksander Jan (1777-1828) brązownik, odlewnik, protoplasta polskiego rodu Norblinów 11°
15. BOGUSŁAWSKI Władysław (1838-1909) krytyk teatralny 11°
16. KONARSKI Szymon (1850-1918) rolnik, działacz społeczny 11°
17. ŚWIEŻYŃSKI Józef (1868-1948) premier rządu Rady Regencyjnej 11°
18. SZUTKIEWICZ Jan (1861-1897), aktor, reżyser, pisarz 11°
19. SMOLIKOWSKI Jan Kanty Józef (ok. 1798-1868) inżynier dróg wodnych i mostów, generał-major Cesarskiego Korpusu Inżynierów 11°
20. RUDZIŃSKI Andrzej (1910-1980) grafik, pedagog, profesor ASP 12°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SIENNICKI Teofil (ok. 1842 Lwów - 1 XII 1884 Warszawa), aktor
  Był synem drukarza Bazylego S. i Marii z Wejglów, mężem => Michaliny S. Gimn. ukończył we Lwowie; brał udział w powstaniu styczniowym, ranny, przez pewien czas przebywał w więzieniu austr. w Krakowie. Możliwe, że w 1864 zaczął występować w t. krakowskim. W sez. 1864/65 należał do zespołu t. lwów., z którym w lecie 1865 grał też w Lublinie. Prawdopodobnie w Lublinie pozostał w zespole P. Ratajewicza, ponieważ w pierwszej pol. 1866 występował w tamtejszym t. (wg innych źródeł w sez. 1865/66 był nadal w zespole A. Miłaszewskiego we Lwowie). Później zapewne służył w wojsku. W pierwszej poł. 1867 grał w zespole P. Ratajewicza, a od października 1867 do października 1868 należał do zespołu t. krak. i latem 1868 uczestniczył w występach zespołu w Poznaniu. W 1869 grał pod dyr. A. Trapszy w Kaliszu, następnie u P. Ratajewicza w Lublinie i Radomiu (tu 9 I 1870 ożenił się z aktorką Michaliną Tarnowską), następnie do lata 1871 znów w zespole A. Trapszy, m.in. w Piotrkowie, Kaliszu, Włocławku, znowu w Kaliszu i warsz. t. ogr. Tivoli. W sez. 1871/72 występował w Siedlcach u P. Ratajewicza, z którym był także w warsz. t. ogr. Eldorado (lato 1872), od jesieni 1872 do lutego 1873 w Lublinie pod dyr. A. Trapszy, potem do maja 1874 w Krakowie. W 1874 występował też zapewne w zespole P. Ratajewicza w Piotrkowie, a także J. Teksla w Piotrkowie i warsz. t. ogr. Eldorado oraz w Łodzi pod dyr. A. Trapszy. Od lata 1875 do jesieni 1877 był stale w zespole A. Trapszy: w sez. 1875/76 w Lublinie, a w sez. letnich w warsz. t. ogr. Alhambra (1875), Eldorado (1876), Arkadia (1877). Od grudnia 1877 do poł. maja 1878 grał w Krakowie, w lecie 1878 w warsz. t. ogr. Alhambra, a w sez. 1878/79 w zespole A. Trapszy w Lublinie i Ciechocinku. W 1880 prowadził (z F. Idziakowskim) zespół działowy w Kielcach (15V-24VI) i Busku (od 27 VI do ok. 25 VII). Zimą 1880/81 występował w zespole F. Krotkego i R. Morozowicza w Piotrkowie, latem 1881 w warsz. t. ogr. Eldorado, w sez. 1881/82 w zespole J. Grabińskiego w Lublinie, a w 1882 znowu w warsz. t. ogr. Eldorado. W 1882 debiutował w WTR: 10 IX w roli Szymona („Czartowska ława"), a 11 X w roli Ciaputkiewicza („Grube ryby"). Od października 1882 został zaangażowany do WTR i grał na scenie warsz. (przeważnie w T. Małym) do końca życia. Zmarł na gruźlicę gardła. L. Solski uważał go za dobrego aktora („pięknie mówił”, „miał wszystkie walory potrzebne w karierze aktorskiej"); M. Chomiński po debiucie S. w Warszawie przytoczył o nim raczej niepochlebne opinie prasy; K. Estreicher napisał, że „był to niezgrabny, drugorzędny aktor”, Występował w rolach charakterystycznych w dramatach, komediach i operetkach; ważniejsze z nich: Organista („Okrężne"), Ignacy („Marcowy kawaler"), Mateusz („Stary mąż"), Kuba („Zagroda Sobkowa"), Tomek („Łobzowianie"), Drecki („Przed ślubem"), Grabarz I („Hamlet"), Maksymilian Moor („Zbójcy"), Wojewoda („Konfederaci barscy"), Kitt („Lekka kawaleria").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81139.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81140.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 37 str. 229: psb.29333.4
  n.22526 Nekrologia Minakowskiej (22526)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim