Stanisław Tarnawski (ID: psb.30073.7)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKIBIŃSKI Karol (1849-1922) inżynier, profesor i rektor Szkoły Politechnicznej we Lwowie 2°
2. MASZKOWSKI Karol (1831-1886) matematyk, rektor politechniki we Lwowie 3°
3. SKIBIŃSKA Wilhelmina (zm. po 1860) śpiewaczka 3°
4. SKIBIŃSKI Kazimierz Michał (1786-1858) aktor, śpiewak, reżyser, dyrektor teatru 3°
5. SKIBIŃSKA Józefa (1794-1834) śpiewaczka, aktorka 4°
6. SCHWEIKART Karl Gottlieb (1772-1855) malarz, miniaturzysta 4°
7. BRODOWICZ Maciej Józef (1790-1885) profesor UJ 4°
8. MASZKOWSKI Karol Zyndram (1868-1938) malarz, pedagog 4°
9. MASZKOWSKI Jan Kanty (1794-1865) malarz, nauczyciel rysunku 4°
10. MASZKOWSKI Marceli (1837-1862) rysownik, malarz 5°
11. MASZKOWSKI Rafał (1838-1901) skrzypek, dyrygent orkiestr symfonicznych 5°
12. SHEYBAL Adam (1894-1965) fotografik, major 6°
13. SHEYBAL Stanisław Józef (1891-1976) malarz, fotografik, pedagog 6°
14. SHEYBAL Władysław Rudolf (1923-1992) aktor, reżyser 7°
15. KUCHARZEWSKI Feliks (1849-1935) inżynier budownictwa, pisarz, historyk techniki 7°
16. SEBALD Józef (1853-1931) fotograf 8°
17. ISAKOWICZ Izaak Mikołaj (1824-1901) arcybiskup ormiański 10°
18. BACZYŃSKI Roman (1821-1907) handlowiec 10°
19. PRZYBOROWSKI Józef Jakub (1895-1939) profesor hodowli roślin 10°
20. PRZYBOROWSKI Adam Kazimierz (1858-1936) lekarz, właściciel lecznicy chirurgicznej 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  TARNAWSKI Stanisław (29 I 1874 Lwów lub Potok w Małopolsce - po II wojnie świat. w Skolimowie k. Warszawy), śpiewak, reżyser
  Był synem Władysława i Eugenii T., mężem śpiewaczki Zofii Skibińskiej. Naukę śpiewu rozpoczął u P. Stróżeckiej we Lwowie. 25 XII 1895 debiutował w t. lwow. w partii Stolnika („Halka") i w styczniu 1896 został zaangażowany. Ze Lwowa wyjechał do Włoch, na studia wokalne. W sez. 1900/01 znowu występował w lwow. T. Miejskim, a w lecie 1901 z operą lwow. gościnnie w Krakowie. Następnie wyjechał za granicę i występował m.in. w Pradze (1902), Ostrawie, Hamburgu. W 1902 rozpoczął występy w T. Wielkim w Warszawie śpiewając 22 IX 1902 partię Króla („Aida"). Zaangażowany jeszcze w tym miesiącu, był w zespole opery WTR do 1908. 7 VII 1903 śpiewał partię Skołuby („Straszny dwór") w Krakowie z zespołem operowym pod kier. L. Hellera. W październiku 1907 krótko występował w t. lwow., a na sez. 1908/09 wrócił do Lwowa i pozostał tu do 1916 wyjeżdżając w sez. letnich z zespołem opery na występy do Krakowa. W 1909 ożenił się we Lwowie ze śpiewaczką Z. Skibińską. Od 1916 występował w zespole Krak. Tow. Operowego, a w 1919-20 w zespole T. Powszechnego w Krakowie. 28 V i 1 VI 1920 śpiewał gościnnie w T.Wielkim w Warszawie partie Osmina („Uprowadzenie z seraju") i Collina („Cyganeria"). 1920-26 pracował jako śpiewak i reżyser w T. Wielkim w Poznaniu, reżyserując m.in. „Starą baśń”, „Aidę”, „Cyrulika sewilskiego”, „Widma”, „Żydówkę”, „Zamarłe oczy”, „Legendę Bałtyku”, „Dalibora”, „Erosa i Psyche”. W operze pozn. 5 II 1921 obchodził jubileusz dwudziestu pięciu lat pracy artyst. w operze „Rigoletto”. Od sez. 1926/27 przeniósł się do lwów. T. Wielkiego i działał tu do 1939 (w 1930 był z zespołem lwow. w Krakowie). Występował już w tym okresie rzadziej i w mniejszych partiach, wiele natomiast reżyserował, m.in. wystawił we Lwowie w nowych inscenizacjach: „Halkę”, „Hrabinę”, „Aidę”, „Fausta”, „Giocondę”, „Barona cygańskiego”. We Lwowie prowadził również działalność pedag.; był prof. kursu operowego w miejscowym Tow. Muzycznym. Krótko przed II wojną świat. zamieszkał w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
  Wg P. Owerłły „posiadał głos ładny, o basowym brzmieniu, doskonale wyszkolony, miał przy tym talent aktorski”. Ważniejsze partie: Stolnik („Halka"), Skołuba i Zbigniew („Straszny dwór"), Bartłomiej („Verbum nobile"), Miecznik i Wojewoda („Maria” R. Statkowskiego), Starosta („Wanda"), Leśnik („Handzia"), Matteo („Fra Diavolo"), Don Basilio („Cyrulik sewilski"), Fernando („Trubadur"), Król („Lohengrin"), Hunding („Walkiria").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.51885.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.69796.4
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.1094299
  Polski Słownik Biograficzny t. 38 str. 133: psb.30073.7
  sw.114463 Informacja p. Jana Zyndrama Maszkowskiego (z 11.12.2009)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim