Zbigniew Ryszard «Chemik» Grabowski (ID: psb.30402.7)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SŁAWIŃSKI Tadeusz Maria (1901-1972) ekonomista, redaktor, działacz polityczny 2°
2. SŁAWIŃSKA Helena (1880-1974) organizatorka opieki nad dziećmi i młodzieżą, działaczka społeczna 5°
3. KOSSOBUDZKI Ignacy Antoni (1871-1926) publicysta, kompozytor 6°
4. MROZOWSKA Halina (1894-1951) komisarz Rządu Narodowego z 1863 9°
5. BUĆKIEWICZ Adam (1810-1895) lekarz, rolnik, kronikarz 9°
6. MACHLEJD Juliusz Marcin (1866-1936) pastor, kaznodzieja, założyciel i dyrektor gimnazjum 9°
7. STRAWIŃSKI Jan Józef (1890-1953) adwokat, działacz społeczno-polityczny i niepodległościowy 10°
8. STRAWIŃSKI Stefan Mikołaj (1921-1995) zoolog, ekolog, profesor Uniwersytetu Gdańskiego 10°
9. NIEBRZYDOWSKI Zygmunt (1889-1961) lekarz, partyzant BCh i AK 10°
10. DRWĘSKI Jarogniew (1875-1921) prezydent m. Poznania 10°
11. MACHLEJD Karol (1837-1906) przemysłowiec 10°
12. RICHTER Józef (1819-1898) przemysłowiec, właściciel tkalni i farbiarni 10°
13. ŁUKOSKI Kazimierz (1890- po 1939) generał brygady WP 10°
14. DRWĘSKI Piotr (zm. 1795) urzędnik państwowy 10°
15. JABŁOŃSKI Adolf (1825-1887) pamiętnikarz, zesłaniec 11°
16. KRĄKOWSKI Edward Julian (1870-1921) inżynier-elektryk 11°
17. BROMIRSKI Jan Ludwik (1794-1849) ekonomista, działacz społeczny 11°
18. BUSZCZYŃSKI Konstanty Wiktor (1856-1921) przemysłowiec 11°
19. GARBOWIECKI Michał (XVII/XVIII w.) pułkownik 11°
20. HOFFMAN Karol Boromeusz (1798-1875) prawnik, historyk, pisarz 11°

Uwagi

• (Hübners) Who is Who w Polsce: Grabowski Zbigniew Ryszard prof. dr

  
  zawód: prof. fotochemii i spektroskopii (1/4 etatu).
  miejsce pracy: Inst. Chemii Fizycznej PAN.
  edukacja: 1950 mgr filozofii z zakresu chemii UW, Wydz. Matematyczno-Przyrodniczy, 1955 dr, 1957 doc., 1965 prof. nadzw. chemii fizycznej, 1973 prof. zw.
  kariera: 1947-62 UW, Katedra Chemii Nieorganicznej, 1962-97 Inst. Chemii Fizycznej PAN, kier. Zakł. Fotochemii i Spektoskopii.
  osiągnięcia: wykrył wpływ silnych pól elektrycznych warstwy podwójnej na reakcje zachodzące w roztworach przy powierzchni elektrody - tzw. „efekt Grabowskiego”,wspólnie z K. Rotkiewicz wyjaśnił tajemniczy efekt podwójnej fluorescencji cząsteczki zmianami struktury, hipoteza - TICT potwierdzona w 2002- należy do najbardziej cytowanych polskich prac (ponad 1000 razy).
  publikacje: 115 zamieszczonych w periodykach nauk., m.in. współautor : „Ueber die Aenderungen der Reaktionsfaehigkeit polarisierbarer Molekuele im elektrichen Feld der Doppelschicht”, „Twisted intramolecular charge transfer states (TICT). A new class of excited states with a full charge separation”, „Picosecond absorption of carbonyl derivatives of dimethylaniline:the nature of the TICT excited states”, „Structural changes accompanying intramolecular electron transfer; focus on T.I.C.T. states and structures”, autor „Electron transfer in flexible molecules and molecular ions”.
  odznaczenia: Krzyż Oficerski OOP, Medal im. Jędrzeja Śniadeckiego, Nagroda Th. Förstera, Nagroda Fund. im. A. Jurzykowskiego, Nagroda im. Marii Curie Skłodowskiej, Nagroda Fund. Nauki Polskiej,.
  członkostwo: Pol. Tow. Chem., Tow. Naukowe Warszawskie, Europ. Photochem. Assoc., Stow. Dzieci Holocaustu, Zw. Kombatantów Żydów, b. prezes Tow. Popierania i Krzewienia Nauk.
  działalność: zainteresowania badawcze: elektrochemia, fotochemia i spektroskopia, zajmuje się również reakcjami cząsteczek elektronowo wzbudzonych, wniósł istotny wkład w stworzenie dobrej, rozwijającej się i twórczej grupy badawczej, wprowadził nowoczesną aparaturę do wielu pracowni, wypromował 14 doktorów, jest czł. Akademii Niemieckiej Leopoldina, czł. rzeczywisty PAN, dr h.c. na Uniw. we Fryburgu w Szwajcarii, jego wybór do PAN jako pierwszy i jedyny nie zatwierdzony przez Radę Państwa, pełnił w Solidarności funkcję wiceprzew. Komisji PAN, był przez 5 lat jednym z inicjatorów oraz wykładowcą Szkoły Nauk Ścisłych powstałej przy Instytutach PAN, jako jeden z pierwszych polskich naukowców pracował w RFN, uczestnik Powstania Warszawskiego.
  
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1973: prof. nadzw. dr Grabowski Zbigniew Ryszard (zam. 02-316 Warszawa, Kaliska 20 m. 6)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1980: prof. zw. dr Grabowski Zbigniew Ryszard, fizyka chemiczna, fotochemia, spektroskopia (zam. 02-316 Warszawa, Kaliska 20)
  Informator Nauki Polskiej, Warszawa 1987: prof. zw. dr Grabowski Zbigniew Ryszard, fizyka chemiczna, fotochemia, spektroskopia (zam. 02-316 Warszawa, Kaliska 20)
  Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  
  Zawód: profesor (fizykochemik)
  Edukacja: studia: Uniwersytet Warszawski (chemia) 1950
  Tytuły i stopnie: dr 1955, prof. nadzw. 1965, prof. zw. 1973, czł. koresp. PAN 1983.
  Biografia Pracownik naukowo-dydaktyczny Katedry Chem. Nieorganicznej UW 1947-61: asystent, st. asystent, doc.; adiunkt, doc., prof., kier. Zakładu Fotochem. i Spektroskopii w Inst. Chem. Fiz. PAN, Warszawa 1973-; stypendysta Fundacji Rockefellera Polit. w Stuttgarcie 1959, czł. zagr. (overseas fellow) w Churchill College, Cambridge 1971-72
  Członkostwo: czł. red. „Problemów” 1964-69; red. regionalny „Jour. of Luminescence” 1970- ; czł. kolegium red. „Chemical Physics Letters” 1969- , „Nouveau Jour. de Chimie” 1977- ; czł.; Polskiego Tow. Chem. 1948- ; czł. Royal Society of Chemistry 1959- , czł. European Photochemistry Association 1972- , czł. Zarządu i narodowy reprezentant Polski 1974- ; czł. Mi^zynar. Kom. Luminescencji 1972- , sekr. 1975- ; czł. , „Th. Fórester Memoriał Lecturer” 1976; czł. Niem. Akad. Przyrodników „Leopoldina” 1977-; czł. rzecz. Tow. Naukowego Warszawskiego 1982-; przew. Rady Tow. Popierania i Krzewienia Nauk 1980-82
  Odznaczenia: nagrody: Sekr. Naukowego PAN 1963, 1975, 1979, Przew. Kom. Nauki i Tech. 1966, Nagroda PAN im. Marii Skłodowskiej-Curie 1980.
  Dorobek: Prace naukowe: z dziedziny elektrochem., kinetyki chem., chem. wolnych rodników, rozdzielczej w czasie spektrofotometrii, fotochem., luminescencji oraz widm, struktury i reakcji molekuł elektronowo wzbudzonych; ponad 80 prac opublikowanych głównie w czasopismach międzynar.
  Adres: ul. Kaliska 20 m. 6, 02-316 Warszawa, tel. 23-18-33, tel. służbowy 32-72-69.
  
  J. Kapuścik (red.), Współcześni uczeni polscy, OPI, Warszawa 1998-2006
  
  Osoba GRABOWSKI Zbigniew Ryszard
  Dyscyplina: chemia fizyczna (spektroskopia, fotochemia).
  Kariera: Absolwent UW, dr 1955, doc. 1957; prof. nadzw. 1965, prof. zw. 1973; dr h.c. Univ. de Fribourg, Szwajcaria 1993, czł. koresp. PAN 1988, czł. rzecz. 1994.
  Afiliacje: UW: asystent, st. asystent, adiunkt 1947–57; doc. w Kated. Chemii Nieorganicznej 1957-62; PAN: Inst. Chemii Fiz., doc. 1957-65, prof. nadzw. 1965-73, prof. zw. 1973-; kier. Zakł. Fotochemii i Spektroskopii 1973-92; Szkoła Nauk Ścisłych w Warszawie: prof. 1992-. Gościnne profesury: Uniw. w Moskwie 1958; Technische Hochschule Stuttgart, RFN 1959; Uniw. w Cambridge, Wlk. Brytania 1971-72; Univ. Romandes: Fribourg, Lausanne, Szwajcaria 1986; Univ. de Paris-Sud, Orsay, Francja 1986; Univ. de Bordeaux I, Talence, Francja 1987; Inst. for Molecular Science, Okazaki, Japonia 1988; Katholieke Univ. Leuven, Belgia 1989.
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 38 str. 616: psb.30402.7
  Powstańcze Biogramy: http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Zbigniew_Grabowski_2
  prof3rp.1.1138
  sw.812935 Informacja p. Feliksa Jana Grabowskiego (z 7.3.2018)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim