Zofia Maria Saba Wędrowska (ID: psb.30787.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SOBOLTA Franciszek (1898-1963) pułkownik WP, dowódca Polskich Oddziałów Wartowniczych w Niemczech Zachodnich 1°
2. PRONASZKO Andrzej (1888-961) scenograf, malarz, dyrektor teatru, pedagog 3°
3. PRONASZKO Zbigniew (1885-1958) malarz, rzeźbiarz, profesor i rektor 5°
4. KAJSIEWICZ Hieronim (1812-1873) polityk emigracyjny, zmartwychwstaniec 7°
5. STANKIEWICZ Józef (1800-1874) lekarz 8°
6. MUKLEWICZ Romuald (1890-1938) działacz komunistyczny radziecki, komisarz wojskowy 8°
7. ŚWIEŻAWSKI Ernest (1843-1919) historyk, nauczyciel, publicysta 10°
8. SZYRMOWA Józefa (1803-1837), działaczka charytatywna, emigrantka 11°
9. PEPŁOWSKI Adolf (1841-1916) powstaniec 1863, adwokat 11°
10. HELBICH Adam Bogumił (1796-1881) lekarz, filantrop 12°
11. MURZYNOWSKI Jan Nepomucen (1786-1865) oficer napoleoński, uczestnik walk o niepodległość Polski 12°
12. BOBIŃSKI Henryk (1861-1914) muzyk 12°
13. LACH SZYRMA Krystyn (1790-1866) profesor UW, pułkownik Gwardii Akademickiej powstania 1830/ 31 12°
14. BODURKIEWICZ Maurycy (1824-1865) aktor 12°
15. EUBICH Edmund Ludwik (1860-1924) artysta dramatyczny 13°
16. SZEMIOTH Franciszek (1802-1882) powstaniec listopadowy 13°
17. SCHAYER Wacław (1905-1959) działacz ludowy, poseł 13°
18. POSZWIŃSKI Adam (1881-1942?) dziennikarz, komisarz Naczelnej Rady Ludowej, działacz Chrześcijańskiej Demokracji 13°
19. PEPŁOWSKI Bohdan (1898-1948) literat 13°
20. PEPŁOWSKA Elina (1887-1969) działaczka demokratyczna i społeczna, posłanka 13°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SOBOLTOWA Ewa, właśc. Zofia Maria Saba S., z Wendrowskich, 1° v. Sobolt, 2° v. Rachwalska (5 III 1914 Warszawa - 28 II 1974 Łódź), scenograf
  Była córką Zygmunta Wendrowskiego, inżyniera, i Jadwigi z Millerów, żoną najpierw oficera Wojska Pol. Franciszka Sobolta (ślub 3 XII 1930), później => Józefa Rachwalskiego. W 1937 ukończyła ASP w Warszawie. Początkowo zajmowała się rzeźbą; otrzymywała medale na wystawach w Paryżu (1937) i Nowym Jorku (1939). W okresie okupacji niem. była kelnerką. W 1945 rozpoczęła pracę jako suflerka w T. Wojska Pol. w Łodzi; czasem też statystowała na scenie. Równocześnie w 1946-47 studiowała reżyserię w łódz. PWST, a w 1947-48 uczęszczała na kurs scenografii u W. Daszewskiego w Łodzi. Była asystentką Daszewskiego w T. Wojska Pol.; pierwsze samodzielne prace to wykonane dla tego teatru kukiełki do „Dwunastu miesięcy” (1947) i scenografia do „Kramu z piosenkami” (1949) w reżyserii L. Schillera. Była trwale związana ze scenami łódz.; pracowała: w T. Nowym (sez. 1949/50), T. im. Jaracza (1950-58 i 1960-74) i w Operze Łódzkiej (1958-60). Projektowała także scenografie dla innych t. łódz.: T. Ziemi Łódzkiej (1959, 1960, 1961), T. 715 (1960), T. Powszechnego (1961) a także T. im. Bogusławskiego w Kaliszu (1952) i T. Polskiego w Poznaniu (1961). O wczesnej jej pracy z 1949 pisali Z. Strzelecki: „Sztandarowa „Brygada szlifierza Karhana” była rozwiązana przez Soboltową czysto i teatralnie, z pewną estetyką typową dla neorealizmu: kilka słupów stanowiących jakby boczne kulisy, zmieniające się ścianki z tyłu, równoległe do widowni. I dobrze. Nie było to odkrycie, ale na wielu innych scenach bywało gorzej”. Dekoracje do „Zbójców” (1955) tak opisywał S. Kaszyński: „za pomocą kilku podestów i czarnych kotar udrapowanych na kształt grubych pni sugerowała wizję lasu czeskiego; fotel, stolik oraz szkarłatna materia podwieszona nad mrocznym horyzontem wyobrażały zamek Moorów”. Projektowała scenografię m.in. do takich przedstawień, jak: „Pan Geldhab” (1951), „Kandida” (1953), „Sen nocy letniej” (1954), „Pan Jowialski” (1956, 1970), „Opera żebracza” (1957), „Strach i nędza Trzeciej Rzeszy” (1960), „Ondyna” (1961), „Kariera Artura Ui” (1962), „Przedwiośnie” (1968), „Grube ryby” (1970), „Kartofel” (1971), „Trędowata” (1972).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15695.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.17347.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 39 str. 602: psb.30787.4
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.6505

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim