Helena Ewa Czechowska (ID: psb.32225.7)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STOMA Władysław (1888-1968) aktor, reżyser, dyrektor teatrów 1°
2. HOFFMAN Kazimierz (1842-1911) kompozytor, pianista, dyrygent 4°
3. HOFMANN Józef (1876-1957) pianista, kompozytor 5°
4. MAJERANOWSKA Honorata Anna (ok. 1828-1901) śpiewaczka, aktorka, pedagog 6°
5. SZCZEPAŃSKI Kazimierz (1863- przed 1930) działacz socjalistyczny 7°
6. RAPACKI Wincenty (1865-1943) aktor, śpiewak, literat 7°
7. RAPACKI Wincenty (1840-1924) aktor, reżyser, dyrektor teatru, literat 7°
8. RAPACKI Józef (1871-1929) malarz, litograf 7°
9. MAJERANOWSKI Władysław Konstanty (ok. 1817- po 1874) malarz 7°
10. LESZCZYŃSKA Honorata (1864-1937) aktorka. 7°
11. LESZCZYŃSKI Jerzy (1884-1956) aktor, reżyser 8°
12. MAJERANOWSKI Konstanty (ok. 1787-1851) dziennikarz, powieściopisarz, tłumacz 8°
13. LESZCZYŃSKI Bolesław (1837-1918) aktor, reżyser 8°
14. PANCEWICZ Leokadia (1888-1974) aktorka 9°
15. STARZEWSKI Maciej Jan Adolf h. Ostoja (1891-1944), prawnik, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 9°
16. SMOSARSKI Władysław Antoni Jan (1876-1960) meteorolog, matematyk, profesor Uniw. Pozn. 10°
17. POPOWSKI Stefan (1870-1937) malarz, krytyk sztuki 10°
18. POPOWSKI Stanisław Kasper (1872-1921) adwokat, działacz Sokoła, prokurator 10°
19. POPIEL Jan Sykstus (1821-1883) tancerz, pedagog 10°
20. BENDA Feliks (1832-1875) aktor, reżyser 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  CZECHOWSKA Helena Ewa, zamężna Łuczak, także Stomowa (25 XII 1891 Kraków - 18 X 1972 Puszczykowo k. Poznania), aktorka
  Była córką Marcelego Cz., suflera, i Pauliny Czechowskiej z Kwiecińskich (zob. t. 1), siostrą Leona Czechowskiego (zob. t. 1) i => Jadwigi Koreckiej, żoną - Władysława Stomy, właśc. Łuczaka (ślub 31 III 1919 w Krakowie). Pochodziła z rodziny aktorskiej i już od dziecka występowała na scenie krak. T. Miejskiego (na afiszach wymieniano tylko jej imię: Helcia, Helusia lub Helunia). Od 1906 na afiszach zaznaczana była już jako Helena Cz. i grała w tym czasie m.in. Kraka („Lilia Weneda"), Isię („Wesele"). Na scenie krak. występowała do października 1909. Następnie wyjechała do Łodzi, gdzie w sez. 1909/10 grała w T. Polskim pod dyr. A. Zelwerowicza. Od 1910 była w t. wileńskim; z zespołem tego teatru występowała gościnnie w Petersburgu (1911, 1912, 1914) i Mińsku Litewskim (1912, 1914). W sez. 1914/15 należała do zespołu T. Nowoczesnego w Wilnie. W marcu 1916 przyjechała do Poznania; od 1 IV przez cały miesiąc występowała w T. Polskim gościnnie, a od marca t.r. została zaangażowana do zespołu tego teatru i pozostała w nim do końca sez. 1924/25. W 1919-20 wraz z mężem brała udział w objazdach plebiscytowego T. Polskiego pod dyr. L. Dybizbańskiego. W 1928-38 występowała w T. Miejskim w Bydgoszczy (w 1930 z jego zespołem gościnnie w Gdańsku), w sez. 1938/39 ponownie w T. Polskim w Poznaniu. W okresie okupacji niem. nie grała. W 1945 powróciła do T. Polskiego w Poznaniu i była w nim do 1949. W 1949-51 występowała w T. Polskim w Bielsku, a od 1951 do przejścia na emeryturę w 1960 znowu w T. Dramatycznych w Poznaniu. W pozn. T. Polskim 24 V 1960 obchodziła jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej.
  W swym dorobku miała b. wiele ról, od granych długo młodych dziewcząt i chłopców, poprzez amantki, aż do świetnych ról charakterystycznych, w których upamiętniła się szczególnie po II wojnie świat. w Poznaniu. Były to m.in. w Petersburgu: Salomea („Sen srebrny Salomei”, 1911), Helena („Grube ryby”, 1912), Orcio („Nie-Boska komedia”, 1914); w Poznaniu: Zosia („Dziady”, 1916), Hesia („Moralność pani Dulskiej”, 1917), Maryna („Wesele”, 1918), Joas („Sędziowie”, 1918), Helena („Dla szczęścia”, 1921), Ada („Lekkomyślna siostra”, 1923), Wikta („Antychryst”, 1925); w Bydgoszczy: Aniela („Damy i huzary”, 1930), Olga („Dzika pszczoła”, 1932), Bobine („Przyjaciele” A. Fredry, 1933); po wojnie w Poznaniu: Gospodyni („Wesele”, 1946), Anna Andrejewna („Rewizor”, 1946), Łechcińska („Rozbitki”, 1947), Birdie Hubbard („Lisie gniazdo”, 1948), Marta („Głupi Jakub”, 1951), Pani Grandet („Eugenia Grandet”, 1954) oraz „drapieżna i sugestywna” Poncia („Dom Bernardy Alba”, 1956). Fot. na s. 671.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.18701.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.20250.1
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.138591
  eKartoteka miasta Poznania - epoznan.618328
  Polski Słownik Biograficzny t. 44 str. 101: psb.32225.7
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.3985x

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim