Czesław Stromfeld (ID: psb.32362.8)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STROMFELD-KLAMRZYŃSKA Aleksandra z Szumińskich, 1. v. Klamrzyńska, 2.v. Stromfeld (1859-1946) śpiewaczka 1°
2. STROMFELD Wilhelm (1832-1913) farmaceuta, powstaniec styczniowy 2°
3. HEBDA Stanisław (1808-1868) kontroler Kasy Głównej Królestwa 6°
4. REICHER Michał (1888-1973) anatom, antropolog, profesor anatomii 7°
5. TRETER Mieczysław (18831943) historyk sztuki, muzealnik 8°
6. KESSLER Eugeniusz (1896- po 1910) geometra, powstaniec 8°
7. JENTYS Stefan (1860-1919) profesor UJ, fizjolog roślin 8°
8. HOROWITZ Łucjan (1905-1958) ekonomista 9°
9. SZAFEROWA Janina Maria (1895-1983) botanik, profesor Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk 9°
10. SIEMASZKOWA Wanda Felicja (1867-1947) aktorka, reżyser, pedagog 9°
11. MIŁASZEWSKA Wanda (1894-1944) nowelistka, pisarka 9°
12. MANN Maurycy (1880-1932) historyk literatury, profesor UW 9°
13. MANN Aleksander (1869-1929) malarz, grafik 9°
14. BENDETSON Ignacy (1858-1919) chemik 9°
15. MANN Gustaw Dawid (1796-1884) właściciel wytwórni narzędzi metalowych i zakładu gimnastyki leczniczej 10°
16. MANN Zygmunt (1908-1942) historyk 10°
17. MIŁASZEWSKI Stanisław (1886-1944) literat, senator RP 10°
18. RAYSKI-KIETLICZ Konstanty (1868-1924) malarz, działacz kulturalny, etnograf 10°
19. ROJOWSKI Tadeusz (1856-1938) ziemianin, działacz społeczny 10°
20. ROTHENBURG-ROŚCISZEWSKI Witold Karol (1901-1943) adwokat, założyciel i komendant Pobudki 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  STROMFELD Czesław, pseud. Czewita (1849 Warszawa - 14 V 1892 Neapol), aktor, reżyser
  Był mężem => Aleksandry Stromfeld-Klamrzyńskiej. Grał w przedstawieniach amatorskich w Warszawie. Potem studiował na uniw. warsz., a w 1874 był uczniem J. Królikowskiego. Od 3 X do 27 X 1874 występował pod nazwiskiem Stromfeld w t. krak., 14 XI tego roku debiutował w t. lwow. w sztuce „Bezrobocie kowali”. W 1874-76 występował pod pseud. Czewita w zespole A. Trapszy m.in. w Radomiu, Lublinie, warsz. t. ogr. Alhambra, Eldorado. W 1876 debiutował w WTR: 3 VII w roli Adama Choryńskiego („Pozytywni"), 7 VII - Morina („Robotnicy"), a 26 VII - Pawła („Na ulicy"). Od 2 VIII 1876 został zaangażowany do zespołu dramatu WTR i należał do niego do 1886 (z przerwą od 12 XII 1878 do 7 X 1879, kiedy występował w t. krak.). W 1883 wyjeżdżał do Pragi, w 1885 do Petersburga. Poza tym dawał niekiedy koncerty recytatorskie na prowincji, np. w 1884 w Ciechocinku. Od 25 XI 1880 był reżyserem T. Małego, od 1881 także T. Nowego. Ze stanowiska tego ustąpił w listopadzie 1882, a już wcześniej zastępował go H. Grubiński, ponieważ S. został sekretarzem prezesa WTR W. Wsiewołożskiego. Wraz z wiceprezesem WTR B. Folandem był inicjatorem założenia T. Małego i kasy pożyczkowo-wkładowej dla pracowników t. warszawskich, a także pierwszych w Warszawie przedstawień porannych. 7 IX 1884 ożenił się w Warszawie ze śpiewaczką Aleksandrą Klamrzyńską i po jej wyjeździe za granicę w 1886 opuścił zespół WTR. W 1887 był we Lwowie, ale nie wiadomo, czy tam występował, potem wyjechał do żony do Rosji. W listopadzie 1888 brał udział w przedstawieniu amatorskim w Charkowie. Później towarzyszył żonie w jej podróżach zagranicznych.
  Niskiego wzrostu, o słabym głosie, wg W. Krogulskiego „odznaczał się inteligencją i lepszym był deklamatorem niż artystą dramatycznym”. W t. był uważany za użytecznego. Grał przede wszystkim role charakterystyczne, m.in. Rejenta („Pan Damazy"), Petryłłę („Miód kasztelański"), Pigwę („Sen nocy letniej"), Kardynała („Koniec Stuartów"), Klaudiusza („Hamlet").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61510.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.81345.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 44 str. 363: psb.32362.8
  Polski Słownik Biograficzny t. 44 str. 364: psb.32363.5
  n.125646 Nekrologia Minakowskiej (125646)
  sw.228292 Akt małżeństwa: Warszawa św. Antoni (obecn. m. Warszawa), 88/1884 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=1&zs=1218d&sy=1884&kt=2 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim