W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- SUZIN Adam Ewaryst (1898-1982), muzyk, kompozytor, pedagog 3°
- SUZIN August (1899-1932), śpiewak operowy 3°
- SUZIN Leon (1901-1976), architekt, akwarelista 3°
- ROGOWSKI Bronisław Henryk (1869-1946) inżynier technolog, pracownik ubezpieczeń, działacz społeczno-oświatowy 6°
- SUZIN Paweł (1837 lub 1839-1863), oficer rosyjski, powstaniec styczniowy 6°
- SUZIN Adam (1800-1879), filareta, zesłaniec 7°
- MUCHARSKI Arkadiusz (1853-1899) rysownik-karykaturzysta 7°
- MARTENS Henryk Karol (1868-1948) przedsiębiorca budowlany 7°
- JASTRZĘBOWSKI Wojciech Bogumił (1799-1882) przyrodnik, pedagog 7°
- MŁYNARSKI Feliks (1884-1972) ekonomista, legionista, wiceprezes Banku Polskiego 8°
- ROGOWSKA-FALSKA Maria (1877-1944) pedagog, działaczka społeczna 8°
- DOROSZEWSKI Antoni (1869-1917) chemik 8°
- JABŁKOWSKI Bronisław (1868-1942) handlowiec 9°
- SZWARZENBERG-CZERNY Bolesław (1890-1940), pułkownik Wojska Polskiego 9°
- SZEMIOTHOWA Anna (1897-1979) numizmatyk 9°
- FISZER Oton (ur. 1818) oficer w służbie rosyjskiej 9°
- JASTRZĘBOWSKI Wojciech Tadeusz (1884-1963) profesor architektury, plastyk 9°
- JASTRZĘBOWSKI Szczęsny (1861-1928) etnograf, archeolog amator 9°
- HERBACZEWSKI Józef Albin (1876-1944) literat, tłumacz 10°
- SZEMIOTH Kazimierz (1933-1985) poeta, malarz, grafik 10°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994: GNATOWSKA Waleria, zamężna Suzin (14 IV 1883 Warszawa - 17 II 1974 Warszawa), tancerkaByła córką Stanisława G. i Agnieszki z Kowalskich, żoną Bronisława Suzina (ślub 24 VII 1922). W 1899 ukończyła warsz. szkołę baletową i została zaangażowana do zespołu baletu WTR; od 10 II 1901 mianowana koryfejką, ok. 1905 drugą solistką. Z ważniejszych partii w 1905 tańczyła Lalkę Hiszpankę („Wieszczka lalek"), w 1908 Aurorę („Przebudzenie się Flory") i Akteę („Eunice"). Dnia 9 VI 1910 debiutowała bez powodzenia jako aktorka w roli Kamili („Żołnierz królowej Madagaskaru") na scenie T. Nowego. Na pocz. 1911 została zaangażowana do Ballets Russes S. Diagilewa. W 1912-22 była ponownie solistką baletu w Warszawie i występowała zarówno na scenie T. Wielkiego, jak i w wielu operetkach w T. Nowości. Należała wtedy do najbardziej cenionych tancerek, miała tytuł primabaleriny; chwalono jej „niezwykłą lekkość i temperament oraz ujmujące warunki sceniczne i wdzięk wrodzony” (J. Czempiński). T. Wysocka przytoczyła recenzję z prem. „Szeherezady” (10 III 1913; G. tańczyła partię Zobeidy), w której sprawozdawca „Kuriera Porannego” nazwał ją „bohaterką wieczoru”, „która w tańcach i grze mimicznej rozwinęła plastykę, bogatą technikę i wytworność”. Występowała także w warsz. kabaretach: Dolina Szwajcarska (1916), Sfinks (1919), Miraż (1921), gościnnie w T. Wielkim w Poznaniu (6 X 1920 w Żarcie Amora, jesienią 1921 m.in. jako Swanilda w Coppelii) oraz np. w Niemczech (1917, 1918), Francji (1919), Anglii (1920). Po ślubie, w 1922 wycofała się ze sceny. Na liście ZASP-u w 1923 była zarejestrowana jako „tancerka pozafilialna”. Była uzdolnioną tancerką. Najlepiej czuła się w rolach stwarzających możliwości popisu aktorsko-tanecznego. Tańczyła m.in. Teresę („Postój kawalerii"), Sylwię („Sylwia"), Kleopatrę („Noc Walpurgi"), Imos („Hellada i Polonia"), Księżniczkę („Kleopatra"). Po 1945 (jeszcze w 1951) udzielała pryw. lekcji tańca. W 1915 wystąpiła w pol. filmie „Żona”.
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15630.1
Epitafium na cm. Powązkowskim: WALERIA SUZIN Z GNATOWSKICH ZM. 17.II.1974
Polski Słownik Biograficzny t. 46 str. 107: psb.32897.7
Polski Słownik Biograficzny t. 46 str. 113: psb.32901.1
źródła:
- pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=21719
|
|