W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- DYBOWSKA Anna (1848-1927) nauczycielka 1°
- DYBOWSKI Jan (1855-1928) podróżnik, agronom 1°
- NORWID Cyprian Ksawery (1821-1883) poeta, malarz, emigrant 4°
- NARUSZEWICZ Adam Tadeusz (1733-1796) jezuita, biskup smoleński, publicysta, historyk 4°
- SOBIESKI Michał Karol Hieronim h. Janina (1779-1847) powstaniec 1794 r., oficer Ks. Warsz., członek Heroldii Król. Pol. 4°
- NORWID Jan (1784-1835) sędzia, urzędnik 4°
- NORWID Ludwik Jan (1818-1881) agronom, poeta, krytyk literacki 4°
- JAWORNICKI Jan Marceli (1813-1895) powstaniec, działacz gospodarczy 4°
- NORWID Franciszek Ksawery (1825-1864) urzędnik, kupiec, polityk 4°
- KOMIEROWSKA Zofia (1834-1925) pamiętnikarka 5°
- NARUSZEWICZ Mikołaj (ok. 1560-1603) kasztelan żmudzki 5°
- KLECZKOWSKI Michał Aleksander (1818-1886) dyplomata, sinolog 5°
- OBORSKI Maksymilian (1809-1878) rysownik, powstaniec 1830 i 1863, sybirak 5°
- RADWAN Wacław (1870-1922) malarz 6°
- ŁEMPICKI Jerzy (1887-1955) działacz gospodarczy 6°
- MIER Jan (zm. 1790) poseł, kasztelan inflancki 6°
- NARUSZEWICZ Mikołaj (zm. 1575) sekretarz królewski, pisarz litewski 6°
- KOMIEROWSKI Józef (1813-1861) ziemianin, konspirator, literat 6°
- NASIŁOWSKI Jerzy (zm. 1544) wojewoda witebski 7°
- NARUSZEWICZ Paweł (zm. 1544) sekretarz królewski, pisarz litewski 7°
Uwagi
Potomkowie tej osoby bardzo proszeni są o kontakt ze mną (Markiem Minakowskim): mj@minakowski.pl.
Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 36: psb.4881.2
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: DYBOWSKI Józef Ksawery - Student Wydziału Prawa UW (Gerber nie wymienia go). Wszedł 1830 do 6 ppl. jako podof., 10.2.31 podpisał odezwę o założeniu Towarzystwa Partyzantów Polskich, 6.31 podchor. 4 psk., 4.10.31 ppor., Kurów, Ryczywół, Boremel, przeszedł 27.4.31 z Dwernickim do Galicji. Internowany przez Austriaków, zbiegł i wrócił do Królestwa, Łysobyki, Raciągi. Członek Towarzystwa Patriotycznego, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus. Przybył do Francji 2.32 i należał początkowo do zakładu w Besançon. 17.10.32 członek TDP, 2.32 uważany za „niebezpiecznego demagoga”, znajdował się pod policyjnym nadzorem. Wziął udział w wyprawie frankfurckiej i 7.4.33 przeszedł do Szwajcarii. Za udział w wyprawie sabaudzkiej więziony w Genewie. 16.8.34 potępił w Genewie Czartoryskiego. Przybył 7.34 do Londynu i od 7.34 otrzymywał zasiłek rządu bryt. 1838 przystąpił do Zjednoczenia. 8.41 wyjechał z Londynu do Francji. Podjął studia prawnicze w Poitiers i 6.6.45 uzyskał dyplom prawa. Od 1846 mieszkał w Paryżu. 3.46 przystąpił do aktu powstania krakowskiego. Wziął udział w wypadkach Wiosny Ludów i 4.48 wyjechał do Wielkopolski. Aresztowany przez władze pruskie i wydalony do Francji. Zagrożony ekspulsją, zdołał anulować decyzję francuskiego MSW. Ożeniony 1847 z Kamilą Kosiorowską, miał 3 synów i 3 córki. Prowadził w Charonne pod Paryżem fabrykę impregnowanego płótna. 2.3.62 podpisał akt założenia Stowarzyszenia Podatkowego. Był kontrolerem w Komisji Tymczasowej tego Stowarzyszenia. 27.1.55 otrzymał prawo do stałego pobytu dekretem nr 3673. Zm. 14.5.85 w Paryżu. Jego synem był znany podróżnik Jan Dybowski.
srodka.773o A. Śródka, P. Szczawiński (opr.), Biogramy uczonych polskich, Ossolineum, Wrocław 1983: część 5: Jan Dybowski (1856-1928)
sw.182940 Informacja p. Mikołaja Nowackiego (z 10.7.2011)
sw.250082 Informacja p. Rafała T. Prinkego (z 27.10.2012)
sw.562126 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
źródła:
- pogrzeb: http://www.tombeauxpolonais.eu/content/dybowski-j%C3%B3zef-1812-1885-0
|
|