Leon Kasman (ID: sejmprl.4609)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRECZMAR Michał (1881-1939) pedagog, historyk, filolog 6°
2. PUŁJANOWSKI Antoni (poł. XIX w. - po 1920) prawnik-skarbowiec, publicysta, dziennikarz 7°
3. TEGAZZO Franciszek (1829 1879), malarz, rysownik, ilustrator 10°
4. STACHERSKI Antoni Władysław (1831-1861) architekt i budowniczy krakowski 10°
5. REWIEŃSKI Stanisław (1825-1907) pisarz, publicysta rolniczy 10°
6. PARCZEWSKI Erazm (1826-1915) działacz społeczny i narodowy 10°
7. PARCZEWSKI Walenty (zm. 1869) dowódca oddziału jazdy 1863 10°
8. PARCZEWSKI Franciszek (zm. 1886) dowódca oddziału w powstaniu 1863 10°
9. CELIŃSKI Narcyz (1817-1866) sybirak 11°
10. KARWACKI Aleksander (1825-1871) lekarz, pneumolog 11°
11. KOMARNICKI Aleksander Dionizy (1806-1884) spiskowiec, emigrant 11°
12. KOMARNICKI Zygmunt Erazm (1809-1883) literat, tłumacz, historyk 11°
13. MIANOWSKI Aleksander (1899-1969) inżynier hydrotechnik 11°
14. PERLE Edmund (1854-1935) malarz, rysownik, nauczyciel 11°
15. PARCZEWSKI Bogusław (1869-1935) lekarz, działacz społeczny, powstaniec Śląski 11°
16. ANTONIEWICZ Franciszek (1818-1873) lekarz 11°
17. PARCZEWSKA Melania Józefa (1850-1920) literatka, działaczka oświatowa i narodowa 11°
18. PARCZEWSKI Alfons Józef (1849-1933) adwokat, historyk działacz polityczny i społeczny 11°
19. PARCZEWSKA Aleksandra (1822-1895) działaczka społeczna, tłumaczka 11°
20. BŁOCISZEWSKI Stanisław Ostoja (1804-1888) wojskowy 11°

Uwagi

• Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL art. 52a pkt. 8 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz.U.2023.102 t.j.):
  

  Od 1920 r. członek KZMP; w 1922 r. członek WKP(b). Od 1927 r. do 1934 r. funkcjonariusz KPP (Łódź). Od 1934 r. do 1936 r. wykładowca i z-ca kierownika sekcji polskiej w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w ZSRR. W 1936 r. instruktor w KC KPP. Od 1936 r. do 1939 r. za działalność w KPP - wyrok 5 lat więzienia w Nowym Sączu, Kielcach i Tarnowie. Od 1941 r. do 1943 r. funkcjonariusz partyjny w Moskwie. Od 1944 r. do 1945 r. redaktor „Trybuny Wolności”. Od 1946 r. do 1948 r. dyrektor oficyny wydawniczej „Książka i Wiedza”. Od 1948 r. do 1953 r. redaktor naczelny „Trybuny Ludu”. Od 02.1954 r. do 02.1956 r. podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego. W 1956 r. I zastępca przewodniczącego w PKPG. Od 1957 r. do 1967 r. redaktor naczelny „Trybuny Ludu”. Od 14.05.1968 r. wiceprezes Narodowego Banku Polskiego. Źródła: AAN CK/6009.
  
  ipn.19157 http://katalog.bip.ipn.gov.pl/showDetails.do?idx=A&katalogId=1&subpageKatalogId=1&pageNo=1&nameId=11134&osobaId=19157& Kasman Leon ur. 28.10.1905, Łódź
  sejmprl.4609 http://bs.sejm.gov.pl/ Kasman Leon (1905-1984); dziennikarz; Redaktor naczelny dziennika "Trybuna Ludu" (1948-1953, 1957-1967)
  Także poseł do KRN (1944-1947) i na Sejm Ustawodawczy (1947-1952). Członek PPR, następnie PZPR. Bardzo wcześnie (już w wieku 14 lat) związał się z ruchem lewicowym, trzy lata później, w 1922, został po raz pierwszy aresztowany. W tym samym czasie został członkiem egzekutywy Komunistycznego Związku Młodzieży w Polsce okręgu łódzkiego i członkiem KPRP. W l. 1934-1936 wykładał w Moskwie na kursach Kominternu. W 1936 instruktor w KC KPP. W l.1936-1939 za działalność w KPP odsiadywał wyrok 5 lat więzienia w Nowym Sączu, Kielcach i Tarnowie. Po wybuchu II wojny św. we wrześniu 1939 znalazł się we Lwowie; pod koniec 1941 zajął się działalnością w kadrach Kominternu. Od lipca 1943 działał w radzieckim obozie partyzanckim na Białorusi, a od 1944 w oddziałach Armii Ludowej. Po wojnie został kierownikiem wydziału propagandy i agitacji KC PPR w Lublinie, później w Łodzi. Następnie trafił do Warszawy, gdzie został kierownikiem wydziału organizacyjnego KC PPR, zastępcą przewodniczącego Centralnego Urzędu Planowania i dyrektorem Spółdzielni Wydawniczej "Książka", a od 1947 członkiem rady nadzorczej RSW "Prasa". W 1948 został skierowany na stanowisko redaktora naczelnego "Trybuny Ludu". W 1955 mianowany na stanowisko wiceministra przemysłu lekkiego i później – przewodniczącego Komisji Planowania. W l. 1967-68 pełnił funkcję wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego.
  sw.367757 Informacja p. Sebastiana Tuszyńskiego (z 30.12.2013)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim