Zygmunt Edwin Gordaszewski (ID: sw.561639)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. GORDASZEWSKI Franciszek (ok. 1801-1870) kapitan WP i wojska belgijskiego 2°
2. SKRZYPKOWSKI Kazimierz (1894-1963) tancerz 11°
3. KRUCZYŃSKI Antoni (1895-1967) podpułkownik AK 14°
4. PIEKARSKI Ludwik Piotr (1908-1964) inżynier specjalista budownictwa 14°
5. PANCEWICZ Leokadia (1888-1974) aktorka 15°
6. LESZCZYŃSKI Jerzy (1884-1956) aktor, reżyser 16°
7. LEWIŃSKI Jan Piotr (1876-1939) geolog, profesor UW 16°
8. MALINOWSKI Ryszard (1871-1927) ksiądz, nauczyciel, działacz oświatowy 16°
9. LESZCZYŃSKA Honorata (1864-1937) aktorka. 17°
10. LESZCZYŃSKI Bolesław (1837-1918) aktor, reżyser 17°
11. RAPACKI Wincenty (1840-1924) aktor, reżyser, dyrektor teatru, literat 18°
12. RZECKI Stanisław (1888-1972) rzeźbiarz, malarz, grafik 18°
13. CIEŚLEWSKI Franciszek (1841-1920) śpiewak operowy 18°
14. CICHOCKI Feliks (1861-1921) malarz 18°
15. KIŚLAŃSKI Władysław Teodor (1841-1926) inżynier dróg i komunikacji 18°
16. SCHILLER Leon Jerzy (1887-1954) reżyser, dyrektor teatru 19°
17. ROLAND Teodor Aleksander (1862-1928) aktor 19°
18. RAPACKI Wincenty (1865-1943) aktor, śpiewak, literat 19°
19. HEPPEN Julian (1828-1898) dziennikarz, urzędnik kolejowy 19°
20. KIŚLAŃSKI Zygmunt (1834-1897) inżynier, publicysta techniczny 19°

Uwagi

• Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 59): Gordaszewski Zygmunt [Edwin], Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa, wpis 21 IX 1825
  Syn Grzegorza. Brat Franciszka. Uczestnik powstania listopadowego. Na początku powstania przyjmował w swoim mieszkaniu zapisy ochotników do pułków Krakusów i Strzelców Podlaskich. W maju 1831 odznaczył się męstwem jako pporucznik, pod koniec powstania doszedł do stopnia majora w Sztabie Głównym. Członek Tow. Patriotycznego. 29 VI 1831 wygłosił na Uniwersytecie patriotyczne przemówienie na obchodzie dla uczczenia powstania. Ogłosił w czerwcu 1831 dwie odezwy „Do narodów Europy” i „Do Mikołaja cesarza”. Autor komedio-opery Popłoch Moskali, granej w styczniu 1831 w Teatrze Narodowym w Warszawie, i wiersza Myśl do Boga, ogłoszonego w „Gazecie Polskiej”. Po upadku powstania na emigracji we Francji, był w 1833 autorem planu i członkiem Rady Kierującej wyprawą Zaliwskiego. W 1848 opublikował Fédération generale des Etats libres, dediée aux Amis du peuple (Paryż 1848). W 1849 działał na Węgrzech, w 1855 w Trebi-zondzie, w 1856 w Konstantynopolu, prawdopodobnie już na służbie francuskiej. Za Napoleona III był zatrudniony w Ministerstwie Stanu. W 1852 został członkiem Tow. Historyczno--Literackiego w Paryżu. W 1853-1854 wydawał dwumiesięcznik „Jutrzenka, pismo poświęcone religii, moralności, umiejętnościom zastosowanym w literaturze, historii i wiadomościom dziennym”. W tymże roku ogłosił w Paryżu kurs publiczny stylu i literatury polskiej, którego jednak nie prowadził z powodu otrzymania posady rządowej, 9 XII 1854 zaś Zdanie sprawy czynności związku pod hasłem Bogarodzicy (podpisane Zygmunt z Malczyc). We wrześniu 1861 był w Paryżu jednym z założycieli, wraz z Franciszkiem Stawiarskim, Feliksem Różańskim, Wincentym Smagłowskim i Andrzejem Smolikowskim, Komisji Potrzeb Emigracyjnych i członkiem zarządu nowo powstałej Instytucji ,Czci i Chleba”. W związku z Komisją Potrzeb wszedł w konflikt z gen. H. Dembińskim, któremu inicjatorzy Komitetu Potrzeb Emigracji proponowali objęcie przewodnictwa, przez tego odrzucone. 25 IV 1861 rozpoczął w sali towarzystw naukowych kilkumiesięczny „kurs sztuki wojskowej i fortyfikacji polowych”. W tymże roku ogłosił Program wykładu sztuki wojskowej i fortyfikacji, dzieła zapowiedzianego na 2 tomy, i napisał pod kierownictwem gen. Aupicka Pamiętnik dla oficerów kwatermistrzostwa, na który rozpisał prenumeratę. 10 III 1862 był kandydatem Paryża do Ogólnej Reprezentacji Emigracji Polskiej. Zajmował się również malarstwem. Wykonał m. in. miniaturę portretową generałowej Maciejowej Rybińskiej, żony ostatniego naczelnika wodza powstania listopadowego, akwarelą i gwaszem na kości, sygnowaną „Z. E. Gordaszewski 1841”. Miniatura była wystawiona jako własność Muzeum im. Lubomirskich we Lwowie na wystawie miniatur i sylwetek w 1912 r. Zmarł w Paryżu i został pochowany na cmentarzu w Ivry.
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: GORDASZEWSKI Zygmunt Edwin - Ukończył szkoły w Lublinie, od 21.9.25 student Wydziału Prawa UW. Przed powstaniem pracował w kancelarii Rady Stanu. W powstaniu ppor. sztabu, organizował oddział krakusów i strz. pódl., potem w Złotej Chorągwi Wolności, członek Towarzystwa Patriotycznego, 8.31 umieszczony w oficerskiej gw. honor., 18.8.31 skierowany do służby lazaretowej. Po upadku powstania schronił się w Krakowie (Gerber błędnie podaje, że był na emigracji już od 1832 i że przygotowywał wyprawę Zaliwskiego.) 1835 wydalony przez Austriaków z Krakowa, przybył przez Triest do Marsylii. 7.10.35 trafił do Privas, następnie był w Montpellier, skąd 11.37 dotarł do Lyonu. 1838 został członkiem Zjednoczenia. 1840 opracował projekt ufortyfikowania Lyonu. Ukończył Szkołę Sztabu w Paryżu, przez 12 lat był inż. wojskowym. 6.47 opracował projekt Zakonu Odrodzenia, organizacji mającej propagować czystość moralną. Uczestnik wydarzeń Wiosny Ludów, 1849 walczył na Węgrzech, wrócił do Francji. 28.7.49 otrzymał prawo stałego pobytu dekretem nr 2596. 1852 został członkiem Towarzystwa Historyczno-Literackiego. 1853-54 wydawał „Jutrzenkę”. 1856 przebywał w Konstantynopolu. 1861 prowadził w Paryżu wykłady z historii i teorii sztuki wojennej oraz kurs fortyfikacji polowej. 1861 współzałożyciel Komisji Potrzeb Emigracyjnych. Filozof, pozostawił liczne prace. Zm. 22.3.62 w Paryżu, pochowany początkowo na cmentarzu Ivry, potem na cmentarzu Montmartre. Zostawił żonę z domu Saniewską i 2 córki.
  sw.561639 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim