„Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:
FILIPOWICZ Henryk, właśc. H. Philipp (10 VII 1888 Warszawa - 17 IX 1980 Warszawa), aktor, suflerBył synem cukiernika Michała Philippa i
Walerii z Majewskich, mężem najpierw => Stanisławy
F. (ślub ok. 1908), później Marii z Siwków (ślub w 1946). Uczęszczał do Klasy Dram. przy WTM. Początkowo występował jako aktor w zespołach prowincjonalnych, m.in. w listopadzie 1906 w Kijowie u W. Jarszewskiej grał Wołodyjowskiego („Ogniem i mieczem"). Po raz pierwszy zasiadł w budce suflerskiej w T. Letnim w Połądze i przez pewien czas wykonywał oba zawody. Od 1908 do 1910 był suflerem w T. Rozmaitości w Warszawie, w 1911 i 1912 w T. Popularnym w Łodzi. W 1913 A.
Szyfman zaangażował go na stanowisko suflera do T. Polskiego w Warszawie; tu pracował do wybuchu II wojny świat., oraz od 1949 do końca życia (w sez. 1945/46 pełnił funkcję suflera w Miejskich T. Dramatycznych). Czasami ukazywał się także na scenie T. Polskiego, np. jako Żołnierz („Dziady”, 1915), Szlachcic („Kordian”, 1916), Żandarm („Lojalność”, 1925). Był czynnym członkiem ZASP-u od jego powstania; od 1959 członkiem zasłużonym SPATiF-ZASP; podczas okupacji niem. pracował w kuchni koleżeńskiej, a po wojnie w 1945-49 prowadził Biuro ZASP-u w Warszawie. Dwukrotnie obchodził jubileusze: w 1963 pięćdziesięciolecia pracy w T. Polskim, a w 1976 siedemdziesięciolecia działalności. Zdaniem A. Szyfmana jako sufler był „pierwszorzędnym fachowcem”.
Henryk «Filipowicz» Philipp
(ID: teatr.15154.1)
Zaloguj się
artykuł w Nekrologii
ca 1862-1930
