Władysław «Walter» Walterejt (ID: teatr.15529.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. EISMOND Józef (1862-1937) profesor biologii 4°
2. BORETTI Józef (1746-1849) budowniczy 4°
3. POŻERSKI Edward (1829-1908) członek wileńskiej organizacji powstańczej, emigrant 4°
4. POŻERSKI Olgierd (1880-1930) oficer wojsk rosyjskich, generał dywizji WP 5°
5. POŻERSKI Edward Aleksander (1875-1964) lekarz gastronom, profesor, smakosz, malarz 5°
6. FILLEBORN Daniel (1841-1904) śpiewak operowy 6°
7. EJSMOND Antoni (ur. 1852) botanik 6°
8. FILLEBORNOWA Antonina (ok. 1857-1893) śpiewaczka, aktorka 7°
9. GAJEWSKI Michał (1820-1851) rytownik, rysownik 7°
10. ROGIŃSKA Michalina (1876-1944) tancerka 7°
11. EJSMOND Franciszek (1859-1931) malarz 8°
12. JANIKOWSKI Teofil Mikołaj (1801-1840) kupiec 8°
13. MARINGE Leonard Witold (1890-1966) inżynier-rolnik, ekonomista, organizator PGR 8°
14. ROSZKOWSKI Witold (1878-1939) leśnik, profesor Politechniki Lwowskiej 8°
15. KRYSIŃSKI Anzelm Dobromir (1836-1885) budowniczy 8°
16. ROSZKOWSKI Gustaw Jan (1847-1915) prawnik, profesor Uniwersytetu Lwowskiego 8°
17. GRABIŃSKI Julian (przed 1850- po 1900) artysta dramatyczny 9°
18. BAJER Karol Adolf (1818-1877) fotograf, numizmatyk 9°
19. MOLINARI Aleksander Ludwik (1805-1868) malarz, grafik 9°
20. FILLEBORN Seweryn Grzegorz (1815-1850) literat 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WALTER Władysław, właśc. W. Walterejt (4 VI 1887 Warszawa - 4 XI 1959 Łódź), aktor, śpiewak, dyr. teatru
  Był synem Juliusza Walterejta i Katarzyny z Podbielskich. Pierwszą jego żoną (od 1910) była Eugenia z Pożerskich, drugą (od 30 XI 1922) aktorka Halina Szymborska. Studiował rysunek i rzeźbę w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. Debiutował w 1906 w zespole S. i W. Jarszewskich w Krzyżopolu pod Odessą w roli Mandatariusza („Karpaccy górale"). Z zespołem tym w ciągu rocznej wędrówki występował na Podolu i Ukrainie, m.in. w Kijowie i Białej Cerkwi. Po powrocie do Warszawy wstąpił za namową matki do konserwatorium, które ukończył w 1910. W tym samym roku zaangażował się do zespołu H. Czarneckiego w Lublinie. W sez. 1911/12 występował w Wilnie, w 1913 w Kaliszu, od 1913 w t. warsz.: Nowoczesnym (1913), Małym (1914) i Nowości (od sez. 1914/15 do 1920). W 1919 wspólnie z J. Krzewińskim prowadził kabaret w restauracji „Oaza”. W lipcu 1920 wyruszył jako ochotnik na front, od sierpnia tego roku chorował na tyfus w szpitalu we Lwowie. Od listopada występował znowu w warsz. T. Nowości, w 1921 (czerwiec, lipiec) także na scenach T. Bagatela i Miraż, w sez. 1922/23 w t. Qui Pro Quo oraz w T. Nowości, w sez. 1923/24 w T. Rozmaitości i Stańczyk (czerwiec), a w sierpniu tego roku otworzył kawiarnię artyst. „Cafe Walter”. Z t. warsz. związany był także w 1. następnych, występując: w T. Letnim (sez. 1924/25, październik-grudzień 1932, wrzesień, listopad, grudzień 1933), T. Narodowym (1926, październik 1932, kwiecień 1938), w T. Ćwiklińskiej i Fertnera, Nietoperz, Wodewil (1927), Nowe Perskie Oko (listopad 1927), Morskie Oko (1929-31, 1933), Wesołe Oko (później Kameleon, 1931-32), Alhambra, Hollywood (1933), w T. Rozmaitości przy ul. Kredytowej (październik 1933), w t. Wielka Operetka (później Wielka Rewia, 1934), w T. Rozmaitości przy ul. Chłodnej (1936-37), w t. 815 (1937), t. Wielka Rewia (1937-39), w t. Ali Baba i Tip Top (1939). W maju 1938 występował w T. Kameralnym w Częstochowie, w sierpniu tego roku odwiedzał też Z własnym zespołem miasta Pomorza, a później zapewne Poznań i Toruń (podobno zespól ten istniał już od 1933). W czasie II wojny świat, występował w jawnych t. warsz.: Komedia, Kometa, Niebieski Motyl, Stara Mewa, Bohema, Skala, Nowy Miraż, Wesoła Banda, a także gościnnie w T. Powszechnym w Krakowie (marzec 1944). Po wyzwoleniu (1945-47) występował w łódź. t. Gong, w krak. T. Kameralnym TUR (sez. 1946/47), od 1948 do końca życia w Łodzi: w t. Osa (sez. 1948/49), w T. Powszechnym (sez. 1949,50), w T. im. Jaracza (1950-57); 26 I 1957 obchodził na tej scenie jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artyst. w roli Szambelana („Pan Jowialski"). W tym samym roku, w marcu, wystąpił ostatni raz w Warszawie w Sali Kongresowej na pięciu koncertach pod nazwą „50 lat wspomnień W. Waltera” i „Spacerkiem po dawnej Warszawie”. W. był wybitnym aktorem charakterystycznym. „Atletycznej budowy olbrzymieć o soczystym temperamencie i tęgim basie”, wg A. Grzymały-Siedleckiego „swą sztukę doprowadził do wysokiego stopnia, do prostoty”. Aktorstwo jego niejednokrotnie porównywano z mistrzostwem M. Frenkla, podkreślając „szczery talent aktorski, specyficzny i niepowtarzalny wdzięk rasowego komika, a wraz z nim dużą bezpośredniość i ciepło, którymi umie nasycić tworzone postaci” (J, Macierakowski). Miał w swoim repertuarze ponad pięćset ról, w tym wiele operetkowych, jak np. Agamemnon („Piękna Helena"), Zaremba („Polska krew"), Generał („Ostatni walc"), Wielki Książę („Szał miłości"), Dr Falke („Zemsta nietoperza"), Charencey („Cnotliwa Zuzanna"), w początkowym okresie działalności artyst. śpiewał nawet partie operowe, np. Stolnika („Halka"), Chorążego („Hrabina"), Mefista („Faust"), Kardynała („Żydówka"); do najważniejszych należą jednak role komediowe i farsowe, m.in. Jenialkiewicz („Wielki człowiek do małych interesów"), Dyndalski („Zemsta"), Tobiasz Czkawka („Wieczór Trzech Króli"), Robert („Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje"), Dzieńdzierzyński („Rozbitki"). W ostatnim okresie życia grał także role dram., np. Kamińskiego („Sprawa rodzinna"). Księdza Percier („Winnice ojca Gaureau), Dziadka Wysockiego („Sprawiedliwi ludzie"), Jaskrowicza („Grzech"). Był też aktorem filmowym (od 1918), autorem licznych monologów, skeczów i felietonów druk. w prasie codziennej i lit., a także komponował pieśni. Tabl. 81.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.15529.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.67844.2
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  (Front pomnika)
  Ś.P.
  WŁADYSŁAW
  WALTER
  AKTOR
  *1887 + 1959
  
  S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.4391
  sw.669807 Akt małżeństwa: Warszawa św. Aleksander (obecn. m. Warszawa), 433/1910 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9214d&sy=326&kt=1&skan=433.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim