Janusz Nowacki (ID: teatr.16393.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PAWLIKOWSKI Adam (1925-1976) aktor, krytyk filmowy i muzyczny 3°
2. ANDRYCHIEWICZ Walenty (1787-1849) generał brygady 6°
3. MUCZKOWSKI Józef (1795-1858) historyk, filolog, bibliotekarz, profesor UJ 6°
4. MECISZEWSKI Hilary Walenty (1803-1855) publicysta, polityk, tłumacz, kompozytor 6°
5. ANDRYCHIEWICZ Franciszek (1755-1821) sekretarz Komisji Skarbu 7°
6. KOSIERADZKI Władysław (1905-1944) prawnik, ekonomista 7°
7. MECISZEWSKI Kacper (1763-1803) prawnik, autor dramatyczny 7°
8. MUCZKOWSKI Stefan (1832-1896) notariusz, wiceprezydent Krakowa 7°
9. KACZYŃSKI Paweł (1799-1878) profesor Instytutu Politechnicznego 7°
10. MUCZKOWSKI Józef Jakub (1860-1943) prawnik, historyk sztuki 8°
11. MUCZKOWSKI Antoni (1807-1852) filolog, archiwista 8°
12. KUROWSKI Franciszek Ksawery (1796-1857) pijar, pedagog, historyk 8°
13. DĄBROWSKI Wacław (1823-1887) prezydent m. Lwowa 8°
14. GETTLICH Antoni (1842-1915) pedagog 8°
15. MECISZEWSKI Filip Nereusz (1786-1830) profesor matematyki UJ, pułkownik, inżynier 8°
16. GÓRSKI Józef Kalasanty (1812-1887) wynalazca, organizator górnictwa polskiego 8°
17. SAMSONOWICZ Jan (1888-1959) profesor geologii 8°
18. STĘPNIEWSKI Tadeusz Jan (1905-1987) lekarz dermatolog, profesor 9°
19. SOWIŃSKI Józef Longin (1777-1831) komendant Szkoły Aplikacyjnej, generał brygady WP 9°
20. SAMSONOWICZ Andrzej (1922-1944) podharcmistrz, oficer AK 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  NOWACKI Janusz (19 V 1889 lub 18 V 1883 Warszawa - 14 II 1956 Warszawa), aktor, reżyser, dyr. teatru
  Był synem Władysława N. i Józefy z Podrzebskich. W 1909 ukończył Szkołę Aplikacyjną w Warszawie i zaangażował się do prowadzonego przez M. Przybyłko t. w Częstochowie, potem występował w zespole K. Hoffmana. Na początku 1910 zorganizował własny zespół, z którym występował w Petersburgu i Dorpacie (styczeń-maj). Od maja do października należał do zespołu T. Małego w Warszawie, od listopada 1910 do września 1911 występował w T. „Ogniwo” w Kijowie, w sez. 1911/12 w T. Komedia w Płocku, a 1912-14 w T. im. Słowackiego w Krakowie. W czasie I wojny świat. (1914-17) służył w wojsku. Na jesieni 1918 występował w zespole B. Skąpskiego w Mińsku Litewskim i Bobrujsku, w 1918-19 w T. Polskim w Warszawie, 1919-21 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w sez. 1921/22 w T. Polskim w Poznaniu, w 1922-23 w warsz. T. Rozmaitości, w sez. 1923/24 w T. im. Fredry w Warszawie; od 1924 w Poznaniu, początkowo (do 1932) w T. j Polskim, a w sez. 1933/34 był dyr. T. Nowego. W 1932 występował w Toruniu, w 1934 w Grudziądzu i w Gdańsku, w sez. 1936/37 w Grodnie, a od 1937 do wybuchu III wojny świat. w T. Malickiej w Warszawie, także jako reżyser. Po wojnie początkowo pracował w zespołach amatorskich, w sez. 1947/48 w t. jeleniogórskim, 1948/ i 49 w T. Polskim w Warszawie, a od 1949 należał do zespołu T. Domu Wojska Polskiego w Warszawie. Grał gl. amantów (lekkich, bohaterskich, lirycznych, salonowych i charakterystycznych). Role: Tarudant („Książę Niezłomny"), Leander („Solenizant"), Machoń („Asystent"), Szczęsny („Horsztyński"), Fedycki („Ich czworo"), Chlestakow („Rewizor"), Gustaw („Śluby panieńskie"), Dziennikarz („Wesele"), Jagon („Otello"), Gustaw-Konrad („Dziady"), Pan Starszy („Znak"), Wojciech („Krzyk jarzębiny"), Dziad („Wesele"). Występował w filmach polskich.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.16393.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim