Aleksander Wasiel (ID: teatr.17926.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. STOBIŃSKI Feliks (ok. 1803-1867) aktor, dyrektor teatru 4°
2. STOBIŃSKI Feliks Leon (1834-1888) aktor, dyrektor teatru 5°
3. GOSTYŃSKI Władysław (1849-1935) przemysłowiec 7°
4. MAKOWIECKI Jerzy (1896-1944) architekt, kierownik działu Informacji i Propagandy AK 7°
5. SZWARCENBERG Czerny Andrzej (po 1640-1718?), burgrabia krakowski, kasztelan sądecki 8°
6. KOMOROWSKI Józef Walenty (1818-1858) aktor 8°
7. ANKWICZ Stanisław (1720-1784) stolnik krakowski 8°
8. ANKWICZ Michał (zm. po 1710) chorąży nowogrodzki 8°
9. RAUER Emil Ignacy (1870-1943) przemysłowiec, działacz społeczny i niepodległościowy 8°
10. TOMOROWICZ Jan (17871831) chirurg, farmakolog 9°
11. GRUELL-GRETZ Teodor Franciszek (2 poł. XVIII w.) prezydent m. Lublina 9°
12. PFANHAUSER Michał Jakub (1799-1857) zegarmistrz 9°
13. KACZKOWSKI Stanisław (1783/84-1855) działacz polityczny, publicysta 9°
14. PRZYSTAŃSKI Stanisław (1785-1852) lekarz wojskowy 9°
15. REY Mieczysław (1836-1918) ziemianin, członek Rządu Tymczasowego 1863, poseł, działacz społeczny 9°
16. ANKWICZ Józef (ok. 1750-1794) kasztelan sandecki 9°
17. BOGUSKI Henryk Daniel (ur. 1831) kupiec, przemysłowiec 10°
18. KOMOROWSKI Ignacy Marceli (1824-1857) kompozytor 10°
19. KARSCH Teodor (1843-1903) przemysłowiec radomski 10°
20. MIKULSKI Tytus (1843-1907) Śpiewak, pedagog, kompozytor 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  WASIEL Aleksander, Aleksy, także A. Janikowski, Wasiel-Janikowski, Zawisza (9 II 1904 Warszawa - 16 VI 1979 Kartuzy), aktor, śpiewak, kierownik artyst. teatru
  Był synem Stefana i Zuzanny W., bratem => Bogdana Wasiela, mężem => Michaliny Makowieckiej. Być może rodzina nosiła podwójne nazwisko, ponieważ obaj bracia używali, wymiennie lub w połączeniu Wasiel-Janikowski, obu nazwisk; nazwisko Zawisza podaje tylko „Scena Polska” w 1923. W 1922 ukończył warsz. gimn. Rontalera. Jako uczeń kształcił głos w Konserwatorium Warsz. i w Wyższej Szkole Muz. im. Chopina, a także później, pry w. u A. Różańskiego i W. Brzezińskiego. Od 1922 był uczniem Instytutu Reduty. W sez. 1923/24 należał do zespołu Reduty i grał tam drobne role, np. Staszka Szelę i Walka („Turoń"), Drużbę II („Pomsta"). W sez. 1924/25 występował w T. im. Bogusławskiego w Warszawie, często w przedstawieniach muz. reżyserowanych przez L. Schillera, np. jako: Staszek („Skalmierzanki"), Dzielny żołnierz („Bandurka"), Tenor („Żołnierz królowej Madagaskaru") oraz Wakulińczuk („Kniaź Patiomkin"). W sez. 1925/26 był w zespole T. Polskiego, grał często, ale nadal role drugoplanowe. Następnie związał się z PR; śpiewał wiele czołowych partii tenorowych w tzw. radio-operetkach, przygotowywanych przez jego późniejszą żonę M. Makowiecką; przyniosło mu to pewną popularność. Sporadycznie brał udział w muz. przedstawieniach na różnych scenach warsz.: w T. Wielkim (w operze „Parsifal”, 1927 i w operetce „Miłość cygańska”, 1938), t. Banda (1931), T. Nowe Ateneum („Rewolucja w Pikutkowie”, 1933), T. Letnim (Parys w „Pięknej Helenie”, 1935). Podczas II wojny świat. śpiewał w warsz. kawiarniach; w lipcu 1944 występował w jawnym t. Nowy Miraż. W 1945 wyjechał na Wybrzeże, założył wraz z żoną w Kartuzach krótkotrwały T. Ziemi Kaszubskiej. Występował w radiu i na estradach. W 1. pięćdziesiątych był kier. kina w Kartuzach. Od 1958 występował w T. Muzycznym w Gdyni; od lutego 1960 do maja 1961 był kier. artyst. tej sceny; 9 II 1969 przeszedł na emeryturę. W teatrze tym 29 XI 1964 obchodził jubileusz czterdziestolecia pracy artyst., wystąpił w roli Obolskiego („Fajerwerk").
  Miał „szarmancką aparycję i piękny głos”. W Gdyni grał z powodzeniem wiele ważnych ról takich, jak: Feri („Księżniczka czardasza"), Tscholl („Domek trzech dziewcząt"), Celestyn („Nitouche"), Giulio („Czarujący Giulio"), Pickering („My Fair Lady"). Kierując teatrem wystawiał najczęściej tradycyjny repertuar operetkowy w równie tradycyjnym stylu.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.17926.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.20701.5
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  ALEKSANDER
  WASIEL
  AKTOR i ŚPIEWAK
  ZM. 16. VI. 1979

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim