Juliusz Chodacki (ID: teatr.18000.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PATSCHKE Stanisław (1871-1917) inżynier, technolog, rektor 4°
2. JANKOWSKI Czesław Marian (1880-1940) adwokat, instruktor harcerski 7°
3. MIRSKI Tomasz Teofil (1788- po 1861) powstaniec 1831, poseł 7°
4. ŚLIWICKI Daniel (1872-1921), dziennikarz, działacz polityczny 8°
5. ŚLIWICKI Józef (1867-1944), aktor, reżyser 8°
6. FINDEISEN Gustaw Adolf (1834-1885) działacz narodowy, organizator kolejnictwa 8°
7. GALLE Henryk (1872-1948) historyk literatury, krytyk, pedagog 9°
8. GALLE Leon (1898-1924) polonista 9°
9. GARLICKA Zofia (1874-1942) lekarka 9°
10. GARLICKI Stanisław (1875-1935) profesor geometrii 9°
11. PIEŃKOWSKI Karol Franciszek (1836-1877) literat, publicysta, tłumacz 9°
12. PIEŃKOWSKI Adolf (1835-1867) nauczyciel, naczelnik wydziału policji 9°
13. PAWIŃSKI Józef (1851-1925) lekarz, współtwórca kardiologii polskiej 9°
14. SCHÖNFELD Emil (1854-1918) inżynier technolog, przemysłowiec 10°
15. HOLEWIŃSKI Józef (1848-1917) drzeworytnik, malarz 10°
16. GŁOWIŃSKI Franciszek (1894-1944) dziennikarz 10°
17. KRYWULT Aleksander (1845-1903) właściciel salonu sztuki 10°
18. KRYWULT Jan (1873-1923) kierownik salonu sztuki 10°
19. SERKOWSKI Stanisław Ferdynand (1871-1936) analityk, bakteriolog, serolog 10°
20. PIEŃKOWSKI Stanisław (1872-1944) krytyk literacki, teatralny, publicysta, poeta 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  CHODACKI Juliusz, pseud. J. Imar (15 IX 1900 Nowy Sącz - 24 XII 1959 Poznań), aktor, reżyser
  Był synem Juliusza i Marii Ch. Po ukończeniu ośmiu klas gimn., studiował prawo w Wiedniu i Warszawie, a następnie wstąpił do Wyższej Szkoły Wojennej. Do 1932 pracował w wojsku i dosłużył się stopnia kapitana. Potem objął posadę radcy prawnego w Związku Hutników Polskich. Już w okresie międzywojennym żywo interesował się t.; był m.in. założycielem wielu zespołów amatorskich. W 1939 wzięty do niewoli niem., do wyzwolenia przebywał w oflagu w Murnau, gdzie brał czynny udział w działalności t. obozowego (jako aktor i autor tekstów). W 1945-47 występował w T. Polskim YMCA w Lingen a od września 1946 był jego faktycznym kierownikiem. Po powrocie do kraju zaangażował się na sez. 1947/48 do T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, a od 1948 do 1959 występował w T. Polskim w Poznaniu. Tuż przed śmiercią był aktorem T. Satyry w Poznaniu. Grał m.in. Wojewodę („Zaczarowane koło"), Almavivę („Wesele Figara"), Shylocka („Kupiec wenecki"), Geronta („Lekarz mimo woli"), Orgona („Igraszki trafu i miłości"), Prezesa sądu („Wilki w nocy"), Don Gomeza („Cyd"), Klotalda („Życie snem"), Zarubina („Pugaczow"). Również reżyserował, m.in. w 1949 „Zemstę” w T. Miejskim w Gnieźnie. Pisał artykuły do prasy, nowelki, tłumaczył, m.in. z hiszpańskiego: „Czarującą szewcową”, „Pieczary Salamanki”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.18000.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim