Zygmunt Malinowski (ID: teatr.20961.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JARECKI Henryk (1846-1918) kompozytor, dyrygent 6°
2. JARECKI Władysław (1876-1929) lekarz neurolog 7°
3. JARECKI Tadeusz (1889-1955) kompozytor, dyrygent 7°
4. GARGULSKI Stanisław (1828-1897) pedagog, pisarz, autor podręczników 7°
5. JARECKI Kazimierz Wiktor (1878-1939) filolog, historyk literatury 7°
6. BERNSTEIN Józef (1797-1853) okulista 8°
7. KOSTRZĘBSKI Walery (1828-1899) probierz, numizmatyk 8°
8. KROGULSKI Józef Władysław (1815-1842) pianista, kompozytor 8°
9. ENGLERT Władysław (zm. 1863) powstaniec 8°
10. STROŃSKI Stanisław (1882-1955) romanista, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, publicysta, polityk, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, wicepremier, minister informacji i dokumentacji 8°
11. SZCZEPANOWSKI Jan (1813-1875) spiskowiec, inżynier kolejowy 8°
12. SZCZEPANOWSKI Stanisław Antoni (1846-1900) przemysłowiec naftowy, poseł, publicysta 9°
13. POPLIŃSKI Antoni (1796-1868) pedagog, filolog, redaktor, księgarz, bibliotekarz 9°
14. GORZEŃSKI Hieronim Michał (1793-1846) ziemianin, poseł 9°
15. PAPROCKI Kazimierz (1796-1857) oficer, działacz polityczny 9°
16. KULCZYCKI Adam Joachim (1809-1882) kartograf, astronom, urzędnik kolonialny 9°
17. TARCZYŃSKI Władysław (1845-1918), kolekcjoner, publicysta 9°
18. HORDLICZKA Wilhelm (1814-1880) przemysłowiec 9°
19. PAPROCKI Teodor Antoni (1856-1895) księgarz, wydawca 9°
20. ELSNER Samuel Beniamin (zm. 1870) aptekarz 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  MALINOWSKI Zygmunt (18 IV 1894 Włocławek - 7 IX 1961 Warszawa), śpiewak, aktor
  Był synem Waleriana i Franciszki M. Uczył się w szkole handlowej, później studiował na Politechnice Warszawskiej. Śpiewu uczył się w szkole J. Marso, gry scen. u S. Stanisławskiego. Prawdopodobnie już w 1916 należał do zespołu t. Chochoł w Warszawie; później występował również okresowo w Warszawie w T. Operetka-Wodewil (1922) i w T. Nowym, następnie w zespole objazdowym pod dyr. T. Pilarskiego. W 1928 grał w T. Miejskich w Warszawie, w sez. 1928/29 okresowo w T. Miejskich we Lwowie, w 1929-30 w Operetce L. Messal w Warszawie, w 1930 w warsz. t. rewiowym Hollywood, w 1931 w t. Mignon również w Warszawie; później był na scenach Bydgoszczy (kilka lat), Lwowa, Katowic. Miał przyjemny głos tenorowy i występował w tym okresie przede wszystkim jako amant w operetkach, np. Minister Iks („Księżniczka cyrkówka"), Sazanow („Bohaterowie” O. Strausa). W 1938 brał udział w przedstawieniu „Nędzy uszczęśliwionej”, wystawionej przez Warsztat Teatralny PIST. Podczas okupacji niem. w czasie II wojny świat. był więźniem Pawiaka, potem obozów: Oświęcim, Mauthausen, Gusen. Po wojnie pracował początkowo jako urzędnik w Warszawie, później wrócił na scenę. W sez. 1949/50 występował w T. Współczesnym w Szczecinie, potem na scenach warsz. : w sez. 1950/51 w T. Nowej Warszawy, w 1951-55 w T. Ludowym (brał także udział w objazdach), w 1955-57 w T. Polskim. Po II wojnie świat. grał niewielkie role w dramatach, m.in. Dulskiego („Moralność pani Dulskiej"), Woźnego („Oficer werbunkowy"), Józefa Kanickiego („Człowiek i maszyny").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.20961.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.15949.4
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  ZYGMUNT APOLONIUSZ
  MALINOWSKI
  AKTOR
  WIĘZIEŃ PAWIAKA OŚWIĘCIMIA I GUSEN
  18.IV.1894 R. - 7.IX.1961 R.
  STROSKANA ŻONA

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim