Władysław Englert (ID: psb.5294.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KULCZYCKI Adam Joachim (1809-1882) kartograf, astronom, urzędnik kolonialny 3°
2. ELSNER Józef (1769-1854) muzyk, kompozytor 4°
3. KARWOSIECKI Gabriel Antoni (zm. 1799) podkomorzy płocki, poseł 5°
4. PAPROCKI Kazimierz (1796-1857) oficer, działacz polityczny 6°
5. PAPROCKI Teodor Antoni (1856-1895) księgarz, wydawca 6°
6. DROZDOWSKA Petronela Aleksandra (ok. 1767-1812) aktorka 6°
7. PAPROCKI Stanisław Józef (1895-1976) prawnik, działacz polityczno-społeczny 7°
8. NIEMIRYCZ Juliusz (1822-1909) adwokat, pisarz 7°
9. MARCZEWSKI Witold (1832-1903) inżynier, powstaniec 1863, sybirak 7°
10. MARCZEWSKI Bronisław (1828-1882) inżynier komunikacyjny, redaktor 7°
11. MAŁOWIESKI Józef (1892-1944) działacz polityczny i oświatowy, poseł 7°
12. MAŁACHOWSKI Kazimierz (1765-1845) legionista, generał, wódz naczelny w 1831 7°
13. KARWOSIECKI Dominik Piotr (1728-1789) biskup bakowski w Mołdawii 7°
14. STEFANI Józef Andrzej (1800-1876), kompozytor, dyrygent, pedagog 8°
15. STEBELSKI Adam (1894-1969), archiwista, historyk, dyrektor Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, profesor Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk 8°
16. PRZESMYCKI Zenon Franciszek (1861-1944) poeta, krytyk literacki, tłumacz, wydawca, minister 8°
17. PŁUŻAŃSKI Włodzimierz (1872-1944) chemik, kolorysta, działacz przemysłowy 8°
18. PŁUŻAŃSKI Stanisław Roman (1879-1951) inżynier mechanik, profesor 8°
19. NIDECKI Tomasz Napoleon (1807-1852) kompozytor, dyrygent, pedagog 8°
20. LEWANDOWSKI Stanisław Roman (1859-1940) rzeźbiarz, medalier 8°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny t. 6 str. 275: psb.5294.1
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: ENGLERT Władysław - Wstąpił 1823 do p. gren. gw., sierż., skierowany do SPP, należał do Sprzysiężenia Wysockiego. W powstaniu aktywny uczestnik Nocy Listopadowej, 9.12.30 ppor., 16.12.30 wszedł do 4 psp., 13.6.31 por. 5 psp., 15.9.31 otrzymał krzyż złoty nr 2839, przeszedł 5.10.31 z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków. Przybył do Francji 23.1.32 przez Forbach i należał początkowo do zakładu w Awinionie, gdzie 4.32 wstąpił do loży „Orzeł Biały i Pogoń”. 19.12.32 opowiedział się za Radą Awiniońską przeciw autorom manifestu. 6.33 odesłany do Guéret, osiadł w Evaux w dep. Creuse i tu 8.8.34 potępił Czartoryskiego. 16.11.34 przeniósł się do Clermont-Ferrand i 19.1.35 wstąpił do TDP. 9.39 wyjechał do Limoges i zaraz potem do Angoulême, ale wkrótce wrócił do Clermont. 7.6.41 udał się z Clermont de Wersalu, powrócił 9.7.41. Wyjeżdżał też 29.5.43 do Montbrison, już jednak 24.4.44 był znów w Clermont. Przystąpił 3.46 do aktu powstania krakowskiego. Pracował jako siodlarz i majster w fabryce. Od 9.46 przebywał w Caen, wrócił do Clermont i tu 9.46 zachorował na reumatyzm i powikłania sercowe. Udał się wnet do Caen, 3.47 przybył do Roeun, potem był w Angers, skąd 6.47 przybył do Le Mans. Wziął udział w wydarzeniach Wiosny Ludów, walczył w powstaniu węgierskim, gdzie jako kpt. dowodził batalionem w Legionie Polskim, awansowany do stopnia mjra. Po upadku powstania przebywał w Szumli. 5.54 był dow. plutonu w 3 sotni p. kozaków sułtańskich. Wstąpił 1.12.54 do dyw. kozaków sułtańskich, 20.3.56 rozkazem gen. Zamoyskiego w Scutari przeznaczony jako kpt. do 3 pp. z przykomenderowaniem do 1 pp. 30.7.56 mianowany ponownie mjrem. Po rozwiązaniu dyw. organizował kolonię polską w Reszydie w Tesalii. 1860 brał udział w walkach wyzwoleńczych we Włoszech, m. in. w wyprawie sycylijskiej, należał do słynnego „tysiąca Garibaldiego”, bił się pod Marsalą. Był też zastępcą komendanta i instruktorem piechoty w Polskiej Szkole Wojskowej w Cuneo. Wziął udział w powstaniu styczniowym, uczestniczył w wyprawie płka Leona Czechowskiego w Lubelskie jako dow. bat. Zginął 20.3.63 w bitwie pod Potokiem, trafiony kulą karabinową w chwili, gdy wydawał z konia rozkazy do ataku. Śmiertelnie ranny, dostał się do niewoli, podobno pochowany przez Rosjan z honorami wojskowymi. 13.2.32 skazany zaocznie na karę śmierci przez NSK, 16.9.34 Mikołaj zamienił ten wyrok na wieczną banicję, 1834 majątek jego uległ konfiskacie.
  sw.463551 Informacja p. Sebastiana Tuszyńskiego (z 10.8.2014)
  sw.561968 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice
• Poprzedni brat lub siostra
• Następny brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim