Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRZESIŃSKI Tertulian Stanisław (1810-1902) aktor, reżyser 5°
2. KRZESIŃSKI Jan Chrzciciel (1770-1847) aktor, śpiewak 6°
3. KRZESIŃSKI Feliks Adam (1823-1905) tancerz 7°
4. AKSAMITOWSKI Józef Ignacy (1771-1827) koniuszy, pułkownik 11°
5. RAFAŁOWICZ Andrzej (1736-1823) kupiec, przedsiębiorca, prezydent Warszawy 13°
6. AKSAMITOWSKI Wincenty (1760-1828) generał brygady 13°
7. OSTROWSKI Antoni (1767-1825) prawnik, sędzia, poseł 14°
8. RAFAŁOWICZ Jan (XVIII/XIX w.) kupiec, pułkownik i dowódca w powstaniu 1794 14°
9. BARSS Franciszek (1760-1812) dyplomata 15°
10. OSTROWSKI Wojciech (ok. 1710-1778) podsędek łęczycki, konfederat barski, poseł 15°
11. RAFAŁOWICZ Stanisław (1747- 1 poł. XIX w.) kupiec, działacz polityczny, mason 15°
12. ŁĘSKI Józef Franciszek (1760-1825) profesor astronomii UJ, matematyk, kartograf, malarz 16°
13. SŁAWSKI Roger (1871-1963) inżynier architekt 16°
14. OSTROWSKI Stanisław (1846-1908) prawnik 16°
15. MIĄCZYŃSKI Kajetan Adam (1751? -1801) konfederat barski, poseł 16°
16. POPŁAWSKI Ignacy Stanisław (1790-1871) uczestnik wojen napoleońskich i powstania 1830/31 16°
17. RICHARD Marcjalis (ur. 1729) kupiec 16°
18. KOSSECKI Stanisław (XVIII w.) cześnik podolski, poseł 16°
19. OSSOLIŃSKI Józef Kajetan (ok. 1758-1834) starosta sandomierski, kasztelan, senator 16°
20. SŁAWSKI Stanisław Konstanty (1881-1943) prawnik, doradca Komisarza Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, wiceprzewodniczący Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku 16°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WÓJCICKI Hipolit (15 VIII 1849 Warszawa - 24 IV 1914 Kraków), aktor, dyr. teatru
  Był synem Franciszka W. i Cecylii z Szymańskich, mężem => Józefy W. Uczęszczał do gimn. w Warszawie i Radomiu, następnie był uczniem J. Chęcińskiego. Od kwietnia 1869 występował w zespole H. Modzelewskiego w Łowiczu i warsz. t. ogr. Cassino, we wrześniu tego roku u L. Ortyńskiego w Częstochowie, w 1870 podobno u K. Łobojki, w 1870-71 u F. Stobińskiego, m.in. w Łęczycy, Siedlcach i warsz. t. ogr. Alhambra, w 1872-74 u F. Ratajewicza, m.in. w warsz. t. ogr. Cassino, w Piotrkowie, Płocku, Włocławku. 26 V 1873 ożenił się w Płocku z aktorką Józefą Sochaczewską. W lutym 1874 występował u M. Krauzego i W. Dębskiego w Kielcach, jesienią tego roku u M. Krauzego i B. Kremskiego w Kielcach i Radomiu, w 1875-76 u M. Krauzego, m.in. w Kielcach, Radomiu, Siedlcach, Łomży, w 1876-77 u J. Rybackiego, m.in. w Łomży, Siedlcach i warsz. t. ogr. Alkazar, w lecie 1877 zapewne też w warsz. t. ogr. Alhambra. Jesienią tego roku zorganizował wspólnie z B. Kremskim zespół, który dawał przedstawienia w Płocku (od 2 X 1877 do 25 IV 1878), Lipnie (kwiecień), Włocławku (maj-czerwiec), Ciechocinku (lipiec), Łowiczu (wrzesień), Kutnie (do 10 X), Płocku (od października 1878 do marca 1879), Kutnie (kwiecień), Radomiu (kwiecień-ok. 15 VI), być może w Łodzi, w Lublinie (czerwiec-wrzesień), Łęcznej (wrzesień), Łowiczu (20 IX-7 X), Łomży (17 X 1879-15 I 1880), Suwałkach (17 I-23 III), Siedlcach (25 111-25 V), Lublinie (od 1 VI). W listopadzie 1880 W. ustąpił ze spółki i w 1881 występował w zespole B. Kremskiego w Radomiu i Piotrkowie. Potem prowadził zespół samodzielnie i dawał z nim przedstawienia: w 1881 zapewne w Płocku, w 1882 w Sierpcu, Lipnie, Płońsku (luty), Mławie (kwiecień), Pułtusku (kwiecień), Ciechanowie (czerwiec). Od 24 X 1882 został zaangażowany do t. krak. i występował na tej scenie do końca życia. Brał też udział w objazdach zespołu krak.; w 1889 kierował nim w czasie letnich występów w Stanisławowie i Szczawnicy, a w 1890 w Tarnowie, Przemyślu i Stanisławowie. 6 XII 1904 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy grając rolę Majora („Damy i huzary"). W Krakowie występował dość rzadko, ale cieszył się znaczną popularnością jako długoletni (od 1893) sekretarz t. krakowskiego. Wg A. Grzymały-Siedleckiego „nikt z taką nieomylnością nie potrafił przewidzieć nie tylko klapy czy powodzenia danej sztuki, ale i stopnia powodzenia, ilości znośnych kasowo przedstawień”. Nie doceniał i nie rozumiał nowych prądów w t., ale dzięki swemu wielkiemu doświadczeniu w sprawach organizacji i administracji t. był cenionym pracownikiem. Występował w różnorodnym repertuarze, szczególnie dobrze grał role komediowe i uważany był za sumiennego aktora. Ważniejsze role: Borsukiewicz („Oj, młody, młody"), Michał Lagena („Dożywocie"), Makary („Gwałtu, co się dzieje"), Ojciec („Wesele"), Dziszewski („Radcy pana radcy").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.39290.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.41055.4
  n.47793 Nekrologia Minakowskiej (47793)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim