W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- BUDNY Antoni (zm. 1934) inżynier, przemysłowiec 8°
- MAZURKIEWICZ Władysław (1887-1963) prawnik, dyplomata, emigrant 8°
- MAZURKIEWICZ Stefan (1888-1945) matematyk, profesor UW 8°
- PANCZYKOWSKI Ludwik Jan (1804-1871) aktor 9°
- FRUZIŃSKI Jan (1867-1922) założyciel warszawskiej fabryki czekolady 9°
- MIERZEJEWSKI Henryk (1881-1929) inżynier mechanik, profesor Politechniki Warszawskiej 9°
- SPORZYŃSKI Ksawery Franciszek Hieronim (1863-1922) nauczyciel, podróżnik, popularyzator wiedzy przyrodniczej i technicznej, autor podręczników szkolnych 10°
- KOWALEWSKI Jan (1892-1965) pułkownik, oficer wywiadu 10°
- LEWENTAL Salomon (1839/41-1902) wydawca, księgarz 10°
- PIOTROWSKI Stanisław (1849-1919) prawnik, ekonomista, socjolog 11°
- KRZYWOSZEWSKI Stefan (1866-1950) komediopisarz, dziennikarz, prozaik 11°
- KRZYWOSZEWSKI Dominik (1787-1851) adwokat 11°
- KRAKOWOWA Petronela Paulina (1813-1882) powieściopisarka, publicystka 11°
- KOTARBIŃSKA Lucyna (1858-1941) publicystka, działaczka społeczna 11°
- BERSOHN Mathias (1823-1908) historyk sztuki i kultury 11°
- CZACHOWSKI Dionizy (1810-1863) pułkownik 11°
- SPORZYŃSKI Adam Przemysław (1906-1985) chemik 11°
- CZACHOWSKI Karol (1839-1908) powstaniec 12°
- STARCZEWSKI Feliks Władysław (1868-1946) kompozytor, historyk muzyki, publicysta, pianista 12°
- FILIPKOWSKI Stanisław Pobóg (1843-1900) inżynier, powstaniec 12°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: OLIWIŃSKA Józefa Katarzyna (4 VII 1837 Warszawa - 23 V 1868 Warszawa), tancerkaByła córką => Wojciecha O. i => Marii O. z Moszyńskich, siostrą => Marii Stefanii O. Od 1 XII 1850 przyjęto ją do warsz. szkoły baletowej. Debiutowała 4 I 1852 na scenie T. Wielkiego w Warszawie w roli Arlekina („Bal kostiumowy dzieci"). W następnych latach tańczyła w corps de ballet, a od 1856 była koryfejką baletu warszawskiego. Występowała z powodzeniem w tańcach solowych, m.in. w baletach: „Korsarz”, „Tańce perskie”, „Katarzyna, córka bandyty” oraz w operach: „Faust”, „Wieszczka róż”. Opuściła t. z powodu wypadku, który miał miejsce na scenie T. Wielkiego 2 XII 1866; gdy tańczyła „pas węgierskie” w balecie „Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje”, zapaliła się jej suknia od lampy gazowej przy rampie. Ciężko poparzona, nie wyzdrowiała już i po blisko dwóch latach zmarła.
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.61623.1
Epitafium na cm. Powązkowskim: Ś.P. JÓZEFA OLEWIŃSKA ARTYSTKA W KWIECIE WIEKU Z ZIEMSKIEGO PORWANA PADOŁU JÓZEFO CÓRKO DROGA SIOSTRO UKOCHANA PRZYJM DAŃ OSTATNIĄ PRZYJM ŁZY PO TOBIE KTÓRY MATKA I SIOSTRY NA TWYM LEJA GROBIE ZM. D. 23 MAJA 1868 R. PROSI O ZDROWAŚ MARIA
n.14831 Nekrologia Minakowskiej (14831)
źródła:
- chrzest: Akt urodzenia: Warszawa św. Andrzej, 466/1837 http://szukajwarchiwach.pl/72/159/0/-/8/str/1/12/10#tabSkany - pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=401
|
|