Julia Suryn (ID: teatr.78436.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. NOWICKI Władysław (1846-1918) pedagog 14°
2. RACZYŃSKI Leopold (1806-1879) oficer powstania 1830/31, emigrant 14°
3. BŁOCISZEWSKI Tadeusz Alojzy (1830-1899) pedagog, powstaniec 1848 15°
4. SIERAKOWSKI Stanisław Wacław (1889-1949) bakteriolog 15°
5. STARZEŃSKI Józef Nikodem h. Lis (ok. 1710-1785), kasztelan gnieźnieński 15°
6. RACZYŃSKI Marian (1864-1942) dyrektor Zakładu Wód Mineralnych 15°
7. HUSS Henryk (1837- ok. 1905) inżynier kolejowy 15°
8. PILARSKI Józef (1893-1972) aktor, dyrektor teatru 15°
9. MAJEWSKI Stefan (1867-1944) generał, wiceminister spraw wojskowych 15°
10. MAJEWSKI Władysław (1830-1887) komisarz Rządu Narodowego z 1863 15°
11. BŁOCISZEWSKI Kazimierz (1823-1878) historyk, powstaniec 1848 15°
12. RACZYŃSKI Jerzy (1892-1930) architekt, historyk architektury 16°
13. STARZEŃSKI Jacek (1756-1816), prowincjał dominikanów litewskich 16°
14. DĄMBSKI Stanisław (1724-1802) starosta dybowski 16°
15. MŁODECKI Jan Nepomucen (1804-1883) powstaniec 1831, emigrant, działacz polityczny 16°
16. SIEMIEŃSKI Józef Jan (1882-1941) historyk prawa, archiwista 16°
17. LUBIŃSKI Zygmunt Piotr (1846-1901) cukrownik 16°
18. ŚWIERCZYŃSKI Jan (1897-1969) generał brygady WP 16°
19. SIEMIEŃSKI Zbigniew (1909-1989) prawnik, dyrektor banków 17°
20. SZELĄŻEK Eustazy (1888-1945) księgarz, wydawca, literat 17°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  ŁOZIŃSKA Julia, z Surinów, Surynów, 1° v. Raszewska (działała 1828-1859), aktorka
  Była żoną najpierw => Wincentego Raszewskiego, potem => Władysława Ł. Wg S. Krzesińskiego pochodziła z Wilna i była córką pułkownika. W 1828-40 występowała pod nazwiskiem Raszewska gł. w zespole swego pierwszego męża W. Raszewskiego, m.in. w Kaliszu (1828, sez. 1835/36), Poznaniu (1838), Gnieźnie, Radomiu (1839); w okresie tym grała też w Krakowie (sez. 1830/31 i 1833/34) oraz w Lublinie (1832). Ok. 1840 wyszła za aktora Władysława Łozińskiego i odtąd używała na scenie jego nazwiska. W 1841 występowała w zespole W. Łozińskiego, m.in. w Łęczycy, Kutnie, Płocku, Poznaniu, Gnieźnie. 22 VI 1842 wystąpiła wraz z mężem gościnnie w t. lwow.; grała wtedy Amelię („Trzydzieści lat, czyli Życie szulera"). W 1843 występowała najpierw w Krakowie (od marca do czerwca), w sez. 1843/44 we Lwowie, w 1844-45 w zespole Łozińskiego, m.in. w Lublinie i Siedlcach, od września 1846 do 1851 w t. lwow., w 1853 w zespołach Pillik-Wolskiej w Kamieńcu Podolskim i P. Zielińskiej w Humaniu, w 1855 w Żytomierzu, w 1858-59 w zespole T. Borkowskiego w Kijowie. Grała role amantek w dramatach i komediach. W początkowych latach kariery (np. w 1838 w Poznaniu) podobała się m.in. jako Jenny („Wariatka"), Małgorzata („Wieża piekielna"), Amelia („Jest temu lat szesnaście"), Cera („Niewolnica z Surynam"). Później, podczas występów na większych scenach w Krakowie i Lwowie była ostro krytykowana za złą, często monotonną grę, słaby głos, brak urody i niewłaściwie dobrane kostiumy. Mimo to grała czołowe role, m.in. Ludwikę („Intryga i miłość"), Teresę („Teresa, czyli Sierota z Genewy"), Elizę („Akt piąty"), Klarę („Śluby panieńskie"), Barbarę („Barbara Zapolska"), Margrabinę („Czarny lekarz"), Wojewodzinę („Zosia Przybylanka"), Erazmową („Okrężne").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.78436.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.78437.2
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.80764.2
  sw.640995 Akt zgonu: Łowicz Kolegiata (obecn. woj. łódz.), 337/1850 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genbaza.pl/genbaza,detail,63660,199 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim