Henryk Stanisław «Zegarkowski» Zegarmistrz (ID: teatr.82363.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRZESIŃSKI Tertulian Stanisław (1810-1902) aktor, reżyser 4°
2. KRZESIŃSKI Jan Chrzciciel (1770-1847) aktor, śpiewak 5°
3. KRZESIŃSKI Feliks Adam (1823-1905) tancerz 6°
4. AKSAMITOWSKI Józef Ignacy (1771-1827) koniuszy, pułkownik 9°
5. RAFAŁOWICZ Andrzej (1736-1823) kupiec, przedsiębiorca, prezydent Warszawy 11°
6. AKSAMITOWSKI Wincenty (1760-1828) generał brygady 11°
7. OSTROWSKI Antoni (1767-1825) prawnik, sędzia, poseł 12°
8. RAFAŁOWICZ Jan (XVIII/XIX w.) kupiec, pułkownik i dowódca w powstaniu 1794 12°
9. BARSS Franciszek (1760-1812) dyplomata 13°
10. OSTROWSKI Wojciech (ok. 1710-1778) podsędek łęczycki, konfederat barski, poseł 13°
11. RAFAŁOWICZ Stanisław (1747- 1 poł. XIX w.) kupiec, działacz polityczny, mason 13°
12. ŁĘSKI Józef Franciszek (1760-1825) profesor astronomii UJ, matematyk, kartograf, malarz 14°
13. SŁAWSKI Roger (1871-1963) inżynier architekt 14°
14. OSTROWSKI Stanisław (1846-1908) prawnik 14°
15. MIĄCZYŃSKI Kajetan Adam (1751? -1801) konfederat barski, poseł 14°
16. POPŁAWSKI Ignacy Stanisław (1790-1871) uczestnik wojen napoleońskich i powstania 1830/31 14°
17. RICHARD Marcjalis (ur. 1729) kupiec 14°
18. KOSSECKI Stanisław (XVIII w.) cześnik podolski, poseł 14°
19. OSSOLIŃSKI Józef Kajetan (ok. 1758-1834) starosta sandomierski, kasztelan, senator 14°
20. SŁAWSKI Stanisław Konstanty (1881-1943) prawnik, doradca Komisarza Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku, wiceprzewodniczący Polskiej Delegacji Rady Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku 14°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  ZEGARKOWSKI Henryk Stanisław (ur. 30 III 1861 Warszawa - działał do 1897), śpiewak
  Był synem => Stanisława Z. i Joanny Fryderyki Noirez. Początkowo pracował u fryzjera. Śpiewu uczył się w konserwatorium warszawskim. 1 II 1879 został zaangażowany do chóru WTR. Jako chórzysta zwrócił uwagę pięknym głosem i dobrą dykcją, toteż zaczęto powierzać mu niewielkie partie w operach, np. 25 IX 1884 śpiewał Grisa („Narzeczeni"), później m.in. Zuane („Gioconda"), Dudarza („Halka"); dużą partię Zbigniewa („Straszny dwór") śpiewał po raz pierwszy 29 V 1885. Na scenie warsz. występował do końca 1886. Od 29 I 1887 należał do zespołu J. Teksla w Lublinie; śpiewał tam m.in. Plumketta („Marta"), Stolnika („Halka"). Od 24 IX 1891 gościnnie występował we Lwowie i następnie został zaangażowany do zespołu opery. Na scenie lwow. występował do 1896; śpiewał tu pierwszoplanowe partie basowe w operach, takie jak: Zbigniew i Skołuba („Straszny dwór"), Mefisto („Faust"), Szostak („Flis"), Don Diego („Afrykanka"), Hrabia de Saint Bris („Hugonoci"), Lindorf, Coppelius, Dapertutto i Dr Miracle („Opowieści Hoffmanna"), Kardynał Brogni („Żydówka"); niekiedy także występował w operetkach. W lecie 1892 i 1895 występował z zespołem opery lwow. w Krakowie. Niekiedy też sam śpiewał gościnnie na koncertach w innych miastach, m.in. w październiku 1895 w Kołomyi. W 1896 był dyrygentem chóru w zespole J. Myszkowskiego w Przemyślu, a w sez. 1896/97 reżyserem operetki w zespole J. Reckiego w Stanisławowie. Później wycofał się z pracy scen. i został nauczycielem śpiewu w Sokalu.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.82363.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim