Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SADZYŃSKI Leonard Edmund (1901-1985) inżynier radiowy 7°
2. GLUZIŃSKI Tadeusz Walery (1888-1940) prawnik, publicysta, polityk 11°
3. GLUZIŃSKI Władysław Antoni (1856-1935) profesor medycyny 12°
4. GLUZIŃSKI Franciszek Maciej (1823-1899) lekarz 13°
5. MAKUSZYŃSKI Kornel (1884-1953) poeta, pisarz, autor książek dla dzieci 14°
6. MORZYCKI Antoni Robert (1801-1882) ekonomista, filolog, działacz społeczny 14°
7. GLUZIŃSKI Lesław (1858-1932) lekarz 14°
8. SOKOŁOWSKA Anna Maria Aurelia (1878-1972) literatka, działaczka społeczno-oświatowa 15°
9. SOKOŁOWSKI Jerzy Władysław (1910-1980) oficer WP i Armii Krajowej, cichociemny 15°
10. SZURLEJ Stanisław (1878-1965), prawnik, oficer Wojska Polskiego 15°
11. LESZCZYŃSKI Bolesław (1837-1918) aktor, reżyser 16°
12. KONDRATOWICZOWA Bronisława Maria (1854-1949) kolekcjonerka okazów sztuki ludowej na Podhalu 16°
13. BENTKOWSKI Feliks Jan (1781-1852) historyk, filolog 16°
14. SOKOŁOWSKI Michał h. Pomian (ur. ok. 1758) starosta kowalski 16°
15. ROMOCKI Paweł Nepomucen (1880-1940) inżynier technolog, minister komunikacji, działacz gospodarczy 16°
16. SZEFLER Piotr (1909-1974) ksiądz rzymskokatolicki, biblista 17°
17. SKÓRCZEWSKI Bolesław Karol (1848-1911) lekarz, balneolog 17°
18. LESZCZYŃSKI Jerzy (1884-1956) aktor, reżyser 17°
19. CZARNOWSKA Barbara Bronisława (1810-1891) uczestniczka powstania 1830/31 17°
20. ROPELEWSKI Stanisław (1814-1865) krytyk literacki, poeta, leksykograf 17°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  DOBRZYŃSKI Stanisław (29 IV 1922 Warszawa - 8 II 1978 Warszawa), lalkarz
  Był synem Antoniego D., inkasenta, i Stanisławy z Gontarskich, mężem lalkarki Marii Fijewskiej (od 1947). Ukończył gimn. handlowe, w którym uzyskał małą maturę. W 1936-39 należał do teatr. zespołu młodzieżowego prowadzonego przez H. Małkowskiego. W 1939 brał udział w kampanii wrześniowej. W 1942-44 pracował jako robotnik w Elektrowni Miejskiej w Warszawie. Był członkiem AK; walczył w powstaniu warsz., a po jego upadku został wywieziony do Koluszek. W 1945-16 pracował jako robotnik w firmie J. Kowalczyka w Łodzi. Potem powrócił do Warszawy i zaczął współpracę z warsz. t. lalek. Od 1 III 1947 do 31 VIII 1948 był recytatorem w T. RTPD Baj. Od 1 IX 1948 do końca sez. 1950/51 występował w T. Lalek Guliwer. Od 1 IX 1951 do 31 V 1977 (kiedy przeszedł na emeryturę) należał do zespołu T. Lalka. Uprawnienia aktora-lalkarza uzyskał 30 IX 1962 po zdaniu egzaminu eksternistycznego w Krakowie. Od 14 X 1975 był inspicjentem i rekwizytorem w T. Lalka. Najważniejsze role: Marynarz („Korsarze"), Mandaryn („Trzy pomarańcze"), Cieśla („Smok w Nieswarowie"), Żołnierz („Krzesiwo"), Policjant („Guignol w tarapatach"), Tamar („Lodoiska"), Pan Dudek („Wiosenne kłopoty Tymoteusza"), Cygan, Kupczyk („Od Warszawy do Krakowa").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.9480.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim