Stanisława Bronikowska (ID: psb.14818.4)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. LASOCKI Marian Henryk (1860-1919) dyrygent, dyrektor teatru 1°
2. RUTKOWSKA Karolina (1766-1828) aktorka, śpiewaczka 4°
3. RUTKOWSKI Andrzej Jan (1760-1830) aktor, śpiewak, dyrektor teatru 4°
4. TARCZYŃSKI Franciszek (1833-1900), powstaniec styczniowy, malarz, fotograf 5°
5. ASZPERGEROWA Katarzyna (zm. 1835) aktorka 5°
6. STARZEWSKI Szczęsny h. Ostoja (ok. 1787-1857), aktor, reżyser, dyrektor teatru, tłumacz 6°
7. ASZPERGER Wojciech (1790-1847) aktor 6°
8. TARCZYŃSKI Władysław (1845-1918), kolekcjoner, publicysta 7°
9. TARCZYŃSKI Hipolit (1851-1892), literat 7°
10. ASZPERGEROWA Aniela (1816-1902) aktorka 7°
11. DAWISON Bogumił (1818-1872) artysta dramatyczny 7°
12. GIEŁGUD Adam Jerzy (1834-1920) urzędnik brytyjski, publicysta 8°
13. BOBIŃSKI Henryk (1861-1914) muzyk 10°
14. KROGULSKI Józef Władysław (1815-1842) pianista, kompozytor 10°
15. GIEŁGUD Michał (2. poł. XVIII w.) marszałek nadworny litewski 10°
16. KUKIEL Adolf Józef (1840-1888) powstaniec 1863, działacz społeczny 10°
17. FREDRO Andrzej Maksymilian (1827-1851) spiskowiec, powstaniec 11°
18. DIETRICH Fryderyk Krzysztof (1779-1847) sztycharz, urzędnik 11°
19. DĄBROWSKI Kazimierz (1869-1931) przemysłowiec 11°
20. SZEMIOTH Franciszek (1802-1882) powstaniec listopadowy 11°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  LASOCKA Stanisława, z Bronikowskich, pseud. S. Stanisławska (ur. w Warszawie; działała 1880-1901), aktorka, śpiewaczka, dyr. teatru
  Była pierwszą żoną => Henryka L. Przed wstąpieniem na scenę pracowała jako telegrafistka w Warszawie. W 1880 występowała w Kaliszu; w 1881 prowadziła zespół w Tarnowie i Rzeszowie; następnie do 1887 występowała w objazdowym zespole H. Lasockiego, m.in. w Stanisławowie (sez. 1885/86). W 1888 i w 1889 (od 26 IX) prowadziła zespół w Tarnowie. W 1890 występowała w Tarnowie w zespole J. Piaseckiego, w 1892 (maj-czerwiec) w Kosowie, Kutach, Wyżnicy, w 1893 w Tarnowie i Nowym Sączu, u J. Piaseckiego w Jarosławiu i w t. letnim w Parku Krakowskim u W. Kicińskiego, w 1S95 również w Parku Krakowskim pod dyr. J. Myszkowskiego, w 1896 u J. Myszkowskiego w Przemyślu i Rzeszowie i u H. Lasockiego w Zakopanem. Następnie do 1900 występowała w t. lwów.; z kolei znowu na prowincji, m.in. w pierwszej pol. 1901 w Częstochowie. Grała role charakterystyczne i śpiewała w operetkach, m.in. Paulinę („Wicek i Wacek"), Walentową („Złote góry"), Czempielewską („Kaśka Kariatyda"), Żonę górnika („W Dąbrowie Górniczej"), Mirabellę („Baron cygański"), Elfrydę („Sztygar"), Panią Tournois („Dama od Maksyma").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.39623.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.78099.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 537: psb.14818.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim