W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- MARCZEWSKI Bronisław (1828-1882) inżynier komunikacyjny, redaktor 4°
- MARCZEWSKI Witold (1832-1903) inżynier, powstaniec 1863, sybirak 4°
- KULCZYCKI Adam Joachim (1809-1882) kartograf, astronom, urzędnik kolonialny 6°
- ENGLERT Władysław (zm. 1863) powstaniec 7°
- KOSTROWICKA Maria (ok. 1851-1888) pisarka, tłumaczka 7°
- PAJZDERSKA Helena Janina (1862-1927) powieściopisarka, poetka, tłumaczka 8°
- PRAZMOWSKI Adam (1821-1885) astronom, konstruktor instrumentów optycznych 8°
- MARCZEWSKI Tadeusz Erazm (1879-1963) malarz, grafik 8°
- KOCHANOWSKI Jan Karol (1869-1949) profesor historii 8°
- ŚWIĘCICKI Julian Adolf (1848-1932) historyk literatury, poeta, dramatopisarz 9°
- ELSNER Józef (1769-1854) muzyk, kompozytor 9°
- ROGOZIŃSKI Karol Stefan (1861-1896) podróżnik, odkrywca, etnograf 9°
- PAJZDERSKI Tomasz (1864-1908) architekt 9°
- GARCZYŃSKI Antoni Rajmund (1812-1888) powstaniec 9°
- SPIESS Ludwik Julian (1872-1956) przemysłowiec, polityk 9°
- GARCZYŃSKI Józef Bonawentura (1805-1861) powstaniec 9°
- KONARSKI Adam Jerzy (1783-1836) ziemianin, działacz społeczny 10°
- BUKOWIECKA Zofia (1844-1920) autorka książek dla młodzieży 10°
- ELSNER Samuel Beniamin (zm. 1870) aptekarz 10°
- KONARSKI Szymon (1850-1918) rolnik, działacz społeczny 10°
Uwagi
Polski Słownik Biograficzny - Uzupełnienia i sprostowania w t. 40 do art. Małachowski Kazimierz
Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 405: psb.16771.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MAŁACHOWSKI Kazimierz - Wstąpił 1782 do Szkoły Głównej Artylerycznej w Warszawie, 1792 ppor., 1794 kpt., odbył kampanie 1792 i 1794, dowodził art. pod Racławicami, Szczekociny, Warszawa, uczestniczył w wyprawie Dąbrowskiego do Wielkopolski. Po upadku powstania przebywał 1796 na Wołoszczy-źnie, 10.97 wstąpił do Legionów Polskich we Włoszech, 4.99 dow. bat. gren., dostał się do niewoli austr. nad Trebbią, zwolniony 1800, dow. IV bat., 1.1803 posłany na San Domingo, objął dowództwo resztek 113 i 114 półbryg. polskich, 10.03 po kapitulacji Cayes dostał się do niewoli ang. Przez Jamajkę i Stany Zjednoczone przybył do Francji, 1.05 dow. III bat. polskiego w Apulii, bił się pod Castel Franco. 4.07 przybył do Warszawy, przydzielony do sztabu I Legii, 5.08 płk, dow. 1 pp. Księstwa Warszawskiego, 10.12 gen. bryg., odbył kampanie 1807, 1809, 1812-13, Raszyn, Praga, Wrzawy, blokada Bobrujska, Borysów, Berezyna, 19.10.13 dostał się do niewoli pod Lipskiem. W armii Królestwa Polskiego 12.15 komendant twierdzy Modlin, 15.3.18 wziął dymisję z pensj ą emerytalnąz pozwoleniem noszenia munduru, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu dymisjonowany gen. bryg., 10.12.30 powrócił do służby, 16.12.30 dow. 2 bryg. 2 dyw. piech., 22.12.30 komendant twierdzy Modlin, 4.1.31 dow. 2 bryg. 1 dyw. piech., 26.2.31 dow. 2 dyw. piech., potem 3 dyw. piech., 5.6.31 gen. dyw., 20.8.31 zastępca Wodza Naczelnego, Białołęka, Grochów, Wawer, Ostrołęka, Warszawa, 5.10.31 przeszedł z Rybińskim do Prus, internowany przez Prusaków w Elblągu. Przybył 8.32 do Francji, należał początkowo do zakładu w Besançon, 3.33 w Vesoul, nie wziął udziału w wyprawie frankfurckiej, 1.34 w Tuluzie, 26.5.34 przybył do Paryża, 9.8.34 odesłany do Fontainebleau. 27.10.37 przeniósł się do Chantilly i osiadł tam na stałe. Na emigracji ogłosił kilka wspomnień dotyczących własnych działań w powstaniu. Zm. 5.1.45 na atak serca w Chantilly i tam pochowany. Za udział w powstaniu 4.10.35 majątek jego uległ konfiskacie. Na emigracji towarzyszyła mu żona, Benigna Woyszczyk, zm. 1873 w Chantilly.
n.103718a Nekrologia Minakowskiej (103718)
n.17325 Nekrologia Minakowskiej (17325)
źródła:
- ślub: Akt małżeństwa: Dzierżenin (obecn. woj. mazow.), rok 1810, nr aktu 6 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/]
|
|