Zbigniew Wójcik (ID: sw.164530)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. BADENI Marcin (zm. 1824) minister sprawiedliwości w 1820 7°
2. BYSZEWSKI Arnold Anastazy (zm. 1800) generał 7°
3. ŚMIAŁOWSKI Rudolf (1903-1980), architekt 7°
4. DROHOJOWSKI Marceli Feliks (1817-1909) działacz niepodległościowy 8°
5. SKÓRZEWSKI Michał h. Drogosław (1707-1789) podkomorzy poznański 8°
6. SKÓRKOWSKI Alfons h. Jelita (1809-1862) ksiądz, kanonik kapituły krakowskiej, inicjator zakładania towarzystw wstrzemięźliwości w Wolnym Mieście Krakowie 8°
7. KONOPKA Franciszek Ksawery (1828-1898) ziemianin 8°
8. BADENI Sebastian (XIX w.) agent dyplomatyczny w 1831 8°
9. KOZICKI Stanisław (1876-1958) polityk, publicysta, historyk 9°
10. BRONIKOWSKI Ksawery (1796-1852) publicysta, emigrant 9°
11. POGONOWSKI Janusz (1922-1943) działacz ruchu oporu w obozie oświęcimskim 9°
12. BADENI Stanisław (zm. 1824) sekretarz królewski 9°
13. SOZAŃSKI Michał Adam (1853-1923) malarz i rysownik 9°
14. STOJOWSKI Michał (1763-1840) prawnik, tłumacz 9°
15. ŚMIAŁOWSKI Władysław (1898-1967), architekt 9°
16. POPIEL Wincenty Teofil (1825-1912) arcybiskup metropolita warszawski 9°
17. POPIEL Paweł (1807-1892) ziemianin, publicysta, polityk konserwatywny 9°
18. OLEARSKI Kazimierz (1855-1936) fizyk, profesor i rektor Politechniki we Lwowie 9°
19. SKÓRZEWSKI Andrzej h. Drogosław (zm. 1726?) generał-major wojsk kor., poseł na sejmy 9°
20. JASIEŃSKI Mikołaj (ok. 1732-1827) poseł Sejmu Czteroletniego 9°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  WÓJCIK Zbigniew (20 VI 1932 Lwów - 8 VII 1963 Kraków), aktor
  Po ukończeniu w 1953 PWSA w Łodzi zaangażował się do T. Ziemi Rzeszowskiej. W 1954-58 występował w T. Dramatycznym we Wrocławiu, a od 1958 do końca życia w T. Starym w Krakowie. W 1960 grał gościnnie w T. Wybrzeże w Gdańsku rolę Klaudiusza („Hamlet"). Popełnił samobójstwo. Jak pisał H. Vogler, „stanowił wcielenie tego, co nazwać by można przyrodzonym, naturalnym, żywiołowym aktorstwem”. Grywał role „od pełnych finezji i dowcipnego wdzięku postaci kabaretowych poprzez pełne życia i temperamentu wcielenia komediowo-farsowe, aż po tragicznych bohaterów wielkich dramatów” („Dziennik Polski” 1963 nr 162). Ważniejsze role: Bruno Sztorc („Domek z kart"), Mackie-Majcher („Opera za trzy grosze"), Wituś („Skiz"), Piepieł („Na dnie"), Abelard („Heloiza i Abelard"), Narrator („Śmierć gubernatora"), Kuno Gelehrt („Skandal w Hellbergu"), Baron („Dziewięciu bez winy"), Jamie („U kresu dnia") i ostatnia jego kreacja - Mobius („Fizycy"). Występował też w kabarecie w Jamie Michalikowej. Tabl. 89.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.17958.1
  sw.164530 Informacja p. Anny Dąmbskiej (z 17.2.2011)
  sw.211419 Informacja p. Anny Dąmbskiej (z 29.3.2012)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim