Tadeusz Krotkie (ID: teatr.15997.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. JENTYS Stefan (1860-1919) profesor UJ, fizjolog roślin 10°
2. SZAFEROWA Janina Maria (1895-1983) botanik, profesor Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk 11°
3. MIŁASZEWSKA Wanda (1894-1944) nowelistka, pisarka 11°
4. MIŁASZEWSKI Stanisław (1886-1944) literat, senator RP 12°
5. SZAFER Władysław Józef (1886-1970) botanik, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor i dyrektor Instytutu Botaniki Polskiej Akademii Nauk, organizator nauki i ochrony przyrody w Polsce 12°
6. STROMFELD Wilhelm (1832-1913) farmaceuta, powstaniec styczniowy 12°
7. SZUMOWSKI Aleksander (1825-1891), pedagog, geograf 12°
8. SZMURŁO Augustyn (1821-1888), filolog klasyczny 13°
9. CZERMAK Wiktor (1863-1913) profesor historii 13°
10. STROMFELD-KLAMRZYŃSKA Aleksandra z Szumińskich, 1. v. Klamrzyńska, 2.v. Stromfeld (1859-1946) śpiewaczka 13°
11. MIASKOWSKI Leon Ezechiel (ur. 1739) konfederat radomski, barski, targowicki, poseł 13°
12. LEŚNIEWSKI Józef Krzysztof (1867-1921) generał WP, minister 13°
13. LILPOP Stanisław (1817-1866) przemysłowiec, konstruktor 13°
14. MIASKOWSKI Feliks (1809-1889) ekonomista, pisarz, publicysta 13°
15. PRAŻMOWSKI Adam (1853-1920) mikrobiolog, działacz spółdzielczy, profesor 14°
16. HERTZ Józef (1841-1890) kupiec, powstaniec 14°
17. HERTZ Benedykt (1872-1952) bajkopisarz, satyryk 14°
18. FONTANA Julian (1810-1869) pianista, kompozytor 14°
19. LANDY Adam (1891-1937) działacz ruchu robotniczego, nauczyciel, literat 14°
20. LILPOP Wacław Józef (1884-1-949) chirurg urolog 14°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  KROTKE Tadeusz (1894 - 7 VI1957 Warszawa), aktor, dyr. teatru
  Był synem => Feliksa K. W 1914 ukończył Klasę Dramatyczną przy Warsz. Tow. Muzycznym. W czasie I wojny świat. został przymusowo ewakuowany do Rosji, gdzie w 1915-16 występował w T. Polskim w Moskwie. Po powrocie do kraju w 1918-22 występował w T. Miejskich w Warszawie (głównie na scenach T. Rozmaitości, T. im. Bogusławskiego, i T. Reduta), od 1922 w T. Miejskim w Łodzi (w sez. 1930/31 pełnił funkcję kierownika Zrzeszenia zawiadującego t., w sez. 1931/32 był dyr. z K. Borowskim, a w sez. 1932/33 z S. Wysocką), 1933-35 w T. im. E. Orzeszkowej w Grodnie, 1935-38 w T. Miejskim w Sosnowcu, od 1938 w T. Kameralnym w Częstochowie. Od sez. 1938/39 objął dyr. tego teatru. Funkcję tę pełnił także po zakończeniu II wojny świat. do 1949. 11 V 1946 obchodził w Częstochowie jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej w roli Borackiego („Powrót do grzechu"). W 1949-50 występował w T. Ziemi Pomorskiej w Toruniu, w sez. 1950/51 i 1951/52 w T. Polskim w Warszawie, od 15 VIII 1952 do 15 VI 1954 był wicedyrektorem t. Syrena, w ostatnich latach życia należał do zespołu T. Narodowego w Warszawie. Grał początkowo role lekkich amantów, później charakterystyczne, np. Birbanckiego („Dożywocie"), Malkolma („Makbet"), Cruchota („Eugenia Grandet").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.15997.1
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  TADEUSZ
  KROTKE
  AKTOR
  3.X.1893 - 7.VI.1957

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim