Zygmunt Zachariasz Tomaszewski h. Bończa (ID: teatr.5010.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. KRYWULT Jan (1873-1923) kierownik salonu sztuki 2°
2. TRAPSZO Tekla (18701944) aktorka 2°
3. TRAPSZO Anastazy (1831 lub 18321898) aktor, reżyser, dyrektor teatru 3°
4. KRYWULT Aleksander (1845-1903) właściciel salonu sztuki 3°
5. ŚLIWICKI Józef (1867-1944), aktor, reżyser 4°
6. KREMSKI Mieczysław Bolesław (1849-1899) aktor, dyrektor teatru 4°
7. TRAPSZO Marceli (18601921) aktor, reżyser, dyrektor teatru 4°
8. TRAPSZO Stanisław (1862 lub 18631896) aktor, dyrektor teatru 4°
9. TRAPSZO Irena (18681953) aktorka 4°
10. TRAPSZO Tadeusz (18941958) pułkownik dyplomowany WP 5°
11. TRAPSZO Aleksandra (18541909) aktorka, śpiewaczka 5°
12. ŚLIWICKI Daniel (1872-1921), dziennikarz, działacz polityczny 6°
13. SZTAJNSBERG Marian (1887-1943), księgarz, wydawca 6°
14. RUSZCZYC Henryk (1901-1973) wychowawca niewidomych dzieci 6°
15. STASZKOWSKI Władysław h. Bogoria (1865-1936), aktor, reżyser 6°
16. GALLE Leon (1898-1924) polonista 7°
17. JANKOWSKI Czesław Marian (1880-1940) adwokat, instruktor harcerski 7°
18. GALLE Henryk (1872-1948) historyk literatury, krytyk, pedagog 7°
19. SZCZEKOWSKA Olga (1898-1943) rzeźbiarka 7°
20. PIEŃKOWSKI Stefan Kazimierz (1885- po 1939) profesor neurologii i psychiatrii 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  BOŃCZA-TOMASZEWSKI Zygmunt, właśc. Zygmunt Zachariasz Tomaszewski, pseud. Z. Bończa (16 I 1905 Marysieńka k. Mohylewa - 15 X 1976 Warszawa), aktor, reżyser, dyrektor teatru
  Był synem Józefa Tomaszewskiego, maszynisty kolejowego, i Antoniny z Sadowskich, mężem najpierw Felicji Trapszo z domu Krywult (zob. t. 1), później Wandy Tomaszewskiej z Pawełczyńskich, sekretarza teatru w Świdnicy w sez. 1949/50. W 1926 zdał maturę w gimn. K. Kulwiecia w Warszawie; równocześnie (od 1925) uczęszczał na Kursy Wokalno-Dram. H. J. Hryniewieckiej. W 1926 zdał kwalifikacyjny egzamin aktorski ZASP-u. Zapisał się na Wydz. Humanistyczny Uniw. Warsz. i jako student zaczął występować w T. Odrodzonym. W początkach kariery - do 1930 używał nazwiska Tomaszewski, nast. pseud. Bończa, a po II wojnie świat. występował wyłącznie jako Bończa-Tomaszewski. Prawdopodobnie w sez. 1927/28 grał w T. im. Orzeszkowej w Grodnie. W sez. 1928/29 (od grudnia 1928) był w T. Polskim w Katowicach, 1929/30 w T. Ateneum w Warszawie, gdzie grał m.in. Dominika („Pani prezesowa"). Ojca („Podhale tańczy"), Timura („Księżniczka Turandot"). W marcu 1930 zdał egzamin reżyserski ZASP-u; w sierpniu t.r. został powołany do wojska w Krakowie. Po odbyciu służby wojskowej, w sez. 1932/33 występował w T. Wielkim na Pohulance w Wilnie oraz w jego objazdowym zespole (reżyserował „Roxy"). W 1933 był w Studio Teatralnym im. Żeromskiego w Warszawie (reżyserował „Paragraf 245 KK"), w sez. 1934/35 w zespole objazdowego T. Małopolskiego z siedzibą w Stanisławowie. Na sez. 1935/36 został zaangażowany do Miejskiego T. Kameralnego w Częstochowie, gdzie dużo reżyserował, m.in. „Kordiana” (grał Wielkiego Księcia Konstantego) i „Śluby panieńskie” (grał Albina). W sez. 1936/37 pocz. występował w T. Ziemi Kielecko-Radomskiej im. Wyspiańskiego, nast. od grudnia 1936 należał do zespołu T. Polskiego w Łodzi. Jako aktor i reżyser pracował w łódz. T. Miejskich też w sez. 1937/38 i 1938/39. Z zespołem łódz. w czerwcu i lipcu 1938 odbył tournee; odwiedził m.in. Bydgoszcz, Płock, Przemyśl, Tarnów, Stanisławów, Gdańsk. W Łodzi grał m.in. Księdza i Stańczyka („Wesele"), Zadorę („Gałązka rozmarynu"), Richarda („Korsarz"), Stoperla („Mecz małżeński"); reżyserował komedie:” Gałganek”, „Raz się tylko żyje”, „Mecz małżeński”. W czasie okupacji niem. mieszkał w Warszawie. W teatrze nie występował; do września 1940 był kelnerem w „Kawiarni Artystów” w Al.Jerozolimskich , nast. pracował jako robotnik placowy w składzie węgla i administrator domów na Pradze. W październiku 1944 zaangażował się do organizującego się na Pradze T. m.st. Warszawy; brał udział w pierwszym koncercie (7 X 1944), grał Szczyglika („Majster i czeladnik") w pierwszym przedstawieniu w sali T. Syrena (23 XI 1944); potem reżyserował „Moralność pani Dulskiej” (9 XII 1944; grał Zbyszka), „Śluby panieńskie” (1945; grał Gustawa). W sez. 1945/46-1947/48 należał do zespołu Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie; reżyserował m.in. w 1945 „Przeprowadzkę” i „Placówkę”, a w 1946 w T. Comoedia poświęconą AK sztukę „Droga do świtu”, w której do ról partyzantów zaangażował aktorów niezawodowych. Równocześnie (marzec 1945 październik 1947) był wykładowcą dykcji i sztuki aktorskiej w Szkole Dram. pod kier. J. Strachockiego. Był też członkiem Tymczasowego Zarządu warsz. filii ZASP-u i przewodniczącym I Komisji Weryfikacyjnej. W sez. 1948/49 współpracował jako reżyser z T. Dzieci Warszawy (reżyserował m.in. „Opowieść o Chopinie"). Od 1 IV do 1 IX 1949 należał do zespołu Ludowego T. Muzycznego w Warszawie; grał Sarmackiego („Skalmierzanki"), Reżysera („Dorożką po Warszawie"). Od 1 IX 1949 do 1 III 1950 był dyr. i kier. artyst. T. Miejskiego w Świdnicy. J. Kozeński pisał: „Pozostawił po sobie wdzięczną pamięć pracowników teatru i całego społeczeństwa dolnośląskiego pamiętającego, jakie ten doskonały organizator położył zasługi na polu rozszerzenia terenu obsługiwanego przez ambitny zespół świdnicki”. W Świdnicy grał tyt. rolę w „Mazepie”, reżyserował „Maszeńkę” i „Męża i żonę” (1949) - jak pisano w „czystym biedermajerowskim stylu” oraz „Profesję pani Warren” (1950). Po opuszczeniu Świdnicy był wykładowcą dykcji i inspicjentury w Lic. Techniki Teatr. w Warszawie (15 X 1950 -31 VIII 1952), nie występował nigdzie. Od 1 IX 1952 został zaangażowany do T. Polskiego w Warszawie, gdzie pracował do końca sez. 1970/71; grał tu tylko role epizodyczne. W 1971 przeszedł na emeryturę.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.42092.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.5010.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 54 str. 557: psb.35634.6
  n.73573a Nekrologia Minakowskiego (73573)
  sw.253525 Informacja p. Jana Marii Jackowskiego (z 19.11.2012)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim