Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. ŁUSKINO Leon (1872-1948) pułkownik WP, literat, kompozytor 2°
2. ROGOYSKI-BROCHWICZ Bronisław Wawrzyniec (1861-1921) architekt 5°
3. RYL Wiktor (1895-1976) podpułkownik WP 6°
4. ROGOYSKA Maria (1906-1968) historyk sztuki, kustosz Muzeum Narodowego w Warszawie 7°
5. POKUTYŃSKI Stanisław (1823- po 1903) inżynier konstruktor, fabrykant 7°
6. AULEITNER Antoni Walery (1801-1898) nadleśniczy włocławski 7°
7. KIEŁBASIŃSKI Ignacy (1878-1936) przemysłowiec 8°
8. JANISZEWSKI Zygmunt (1888-1920) profesor matematyki 8°
9. HENNEL Adolf (1830-1869) dziennikarz, powstaniec 9°
10. DOMANIEWSKI Czesław (1861-1936) architekt 9°
11. GREGOROWICZ Jan Kanty (1818-1890) literat, publicysta, redaktor 9°
12. GREGOROWICZ Karol (1819-1869) lekarz, redaktor, wydawca: 9°
13. GREGOROWICZ Kazimierz (1833-1889) pisarz emigracyjny 9°
14. TRIPPLIN Ludwik (18141864) nauczyciel, redaktor 9°
15. MAGNUS Wiktor Władysław (1833-1912) leśnik, przemysłowiec, społecznik 9°
16. KAMIEŃSKI Gustaw (1848-1930) inżynier, powieściopisarz 9°
17. JANOWSKI Mieczysław (1874/75-1949) ksiądz, publicysta 10°
18. MIASKOWSKI Leon Ezechiel (ur. 1739) konfederat radomski, barski, targowicki, poseł 10°
19. MIASKOWSKI Feliks (1809-1889) ekonomista, pisarz, publicysta 10°
20. GARSZYŃSKI Bonawentura (1784-1849) archiwista 10°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  ŁUSKINA, Łuskino, Maria (24 VIII 1883 Kielce - 24 XII 1953 Skolimów k. Warszawy), aktorka
  Inna spotykana data ur. 1874 wydaje się mało prawdopodobna. Była córką Ksawerego Łuskino i Józefy z domu Krauze, siostrą literata i kompozytora, pułkownika Leona Łuskino. Po ukończeniu gimn. w Kielcach, jesienią 1900 wstąpiła na scenę w Łodzi. Jeszcze w tym samym roku przeniosła się do Warszawy i została przyjęta do Klasy Dram. przy WTM. Na końcowym popisie absolwentów, w 1901 wystąpiła w roli Anny („Broń niewieścia"). Na sez. 1901/02 wróciła do t. łódz. pod dyr. H. Grubińskiego i grała role określane jako naiwno-liryczne. Z zespołem tego teatru występowała gościnnie w Płocku (sierpień 1902). W sez. 1902/03 należała do zespołu J. Niewiarowskiego pod kier. artyst. J. Zejdowskiego, złożonego z absolwentów warsz. szkoły dram., z którym występowała m.in. w Płocku (wrzesień-listopad) i w Siedlcach, m.in. jako Zosia („Karykatury"). Wiosną 1904 grała u J. Puchniewskiego w Radomiu, a w czerwcu t.r. debiutowała w T. Miejskim w Krakowie w roli Klary Frochlich („Koniec Sodomy"). W sez. 1904/05 była w zespole E. Kupieckiego w Kielcach; grała tu m.in. rolę tyt. w „Lenie”, Jadwigę („Dzika kaczka"). Ponadto, wg własnej relacji, występowała na prowincji z zespołem B. Bolesławskiego oraz we Lwowie. Zagrała 16 IX 1906 Vittorina („Odrodzenie") w T. Miejskim w Krakowie, ale i tym razem nie została zaangażowana. W tej samej roli debiutowała 25 III 1907 w warsz. T. Rozmaitości i wg własnej relacji została przyjęta do zespołu WTR, czego nie udało się jednak potwierdzić w źródłach. Wkrótce ustąpiła ze sceny, podobno z powodu niskiego wzrostu ograniczającego jej repertuar. W okresie międzywojennym i po II wojnie świat. mieszkała w Kielcach, gdzie prawdopodobnie sporadycznie występowała, jak np. w sez. 1924/25 za dyr. J. Siekierzyńskiego. W 1949 była zarejestrowana na liście członków ZASP-u jako bezrobotna. Na pocz. 1. pięćdziesiątych mieszkała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Pol. w Skolimowie.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.50885.1

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim