Stanisław Bogusławski z Bogusławic h. Świnka (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego)

„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

BOGUSŁAWSKI Wojciech , Stanisław, (28 XII 1804 Warszawa - 10 VI 1870 Warszawa), aktor
Był synem => Wojciecha B. i => Konstancji Dmuszewskiej z Pięknowskich, przyrodnim bratem => Rozalii B. i => Teodora B., mężem => Katarzyny Frohlich, ojcem => Władysława B. Wiele opracowań mylnie podaje jego datę urodzenia. Początkowo nosił nazwisko matki (Pięknowski); stosunkowo późno uznany przez ojca. Po ukończeniu szkół pijarskich w Warszawie wstąpił w 1820 jako kadet do Pułku 1 Grenadierów. W 1827 został podporucznikiem i pozostał w wojsku do końca powstania listopadowego (w którym brał udział). W 1827 redagował wraz z C. Godebskim pismo „Chwila spoczynku”, a po upadku powstania i rozwiązaniu armii pol. poświęcił się całkowicie działalności pisarskiej, dziennikarskiej i aktorskiej. Jako aktor debiutował 8 V 1833 w T. Rozmaitości w Warszawie w roli Edgara Ravenswood („Oblubienica z Lammermooru") i został zaangażowany. W 1834 ożenił się z tancerką Katarzyną Frohlich. Występował w t. warsz. do 1860, w miarę upływu lat coraz rzadziej; ostatni raz wystąpił 16 VI 1860 w roli Rotmistrza („Damy i huzary"). W maju 1862 uzyskał emeryturę.
Był niewysoki, lecz obdarzony urodą, piękną postawą i scen. temperamentem. Brak talentu aktorskiego uniemożliwił mu jednak uzyskanie czegoś więcej nad rangę użytecznego aktora charakterystycznego. Wyróżniał się umiejętnością prowadzenia dialogu, wyrazistym gestem, brawurą; w granych przez niego postaciach charakterystycznych dominowały cechy staroszlacheckiej serdeczności, jowialności i dowcipu, które pozwoliły mu osiągać niekiedy większe sukcesy. Grał zwykle role młodych ziemian i oficerów, takie jak: Anzelm („Modniś"), Krzyżalski („Opieka wojskowa"), Wacław („Stara romantyczka"), Gustaw („Krewni"), Albin („Śluby panieńskie"), Morales („Mali protektorowie"), Wacław („Moraliści"), Edward („Stella"), Hr. de Harenberg („Familia Riquebourg"), Wacław („Nieproszeni goście"), Światoradzki („Jaki ojciec taki syn"), Florindo („Sługa dwóch panów"). Twórczość komediopisarską rozpoczął niemal równocześnie z aktorstwem, wystawiając w 1829 w Warszawie komedię „Urojenie”, a w 1832 komedię „Adwokat”. Utwory dram. wydał w czterech tomach „Komedii oryginalnych”, Warszawa 1848-66. Wiele z nich cieszyło się dużym powodzeniem na scenie T. Rozmaitości i na innych pol. scenach; najbardziej znane jego komedie: „Stara romantyczka” (1837), „Lwy i lwice” (1846), „Opieka wojskowa” (1848). Był także autorem librett operowych, m.in. do „Flisa” S. Moniuszki; pisał ulotne wiersze i powieści, np. „Prześladowanie”, „Kochanek upiorem"; przekładał utwory dram. z francuskiego. Zbliżony był do kół cyganerii warsz., a poglądy jego kształtował demokratyczny liberalizm, czego wyrazem były wiersze jego autorstwa publikowane w ówczesnych czasopismach. W 1843-44 był współpracownikiem „Gazety Teatralnej”. Najdłużej (od 1829 do 1868) współpracował z „Kurierem Warszawskim"; od 8 II 1867 do 28 I 1868 był jego redaktorem.

Stanisław Bogusławski z Bogusławic h. Świnka (ID: 1.1293.12)

Rodzice

śluby i dzieci, wnuki, i do prawnuków

Inne małżeństwa i dzieci ojca: Wojciech Romuald Bogusławski z Bogusławic h. Świnka, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Inne małżeństwa i dzieci ojca: Wojciech Romuald Bogusławski z Bogusławic h. Świnka, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Inne małżeństwa i dzieci ojca: Wojciech Romuald Bogusławski z Bogusławic h. Świnka, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Inne małżeństwa i dzieci matki: Konstancja Pięknowska, rodzeństwo, bratankowie lub siostrzeńcy/bratanice lub siostrzenice

Stryjowie lub wujowie oraz ciotki, i kuzynki

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

Uwagi