Leon Pierożyński (ID: dw.34413)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. PIEROŻYŃSKA Marianna Franciszka (1764-1816) aktorka, śpiewaczka 1°
2. BOGUSŁAWSKI Wojciech (1757-1829) dyrektor teatru, aktor 2°
3. OSIŃSKA Rozalia (1786-1866) aktorka 2°
4. OSIŃSKI Ludwik (1775-1838) poeta, tłumacz, krytyk, profesor 3°
5. DMUSZEWSKA Konstancja (1784-1854) Śpiewaczka 3°
6. BOGUSŁAWSKI Stanisław (1805-1870) komediopisarz 3°
7. NACEWICZÓWNA Marianna Aniela (1801-1854) aktorka 3°
8. BOGUSŁAWSKI Władysław (1838-1909) krytyk teatralny 4°
9. LEDÓCHOWSKA Józefa Wiktoria (1781-1849) aktorka 4°
10. DMUSZEWSKI Ludwik Adam (1777-1847) aktor, pisarz sceniczny 4°
11. SAUVAN Ludwik (1798-1843) lekarz hydroterapeuta 5°
12. OSIŃSKI Alojzy (1770-1842) pijar, leksykograf, badacz, profesor 5°
13. LEDÓCHOWSKI Stanisław (1764-1819) powstaniec kościuszkowski, konsyliarz 5°
14. LINOWSKI Zygmunt (1739-1808) pijar, kaznodzieja, pisarz 5°
15. FRANKOWSKI Karol (1795-1846) literat, dziennikarz 6°
16. LEDÓCHOWSKI Franciszek Antoni (1728-1783) starosta włodzimierski, wojewoda czernihowski 6°
17. MORZKOWSKI Antoni Stanisław (ok. 1723- ok. 1778/ 79) sędzia ziemski i marszałek wieluński konfederacji barskiej 6°
18. KRZYCKI Stanisław (ok. 1616-1681) kasztelan poznański 6°
19. KOZŁOWSKI Stanisław Gabriel (1860-1922) dramatopisarz 6°
20. LINOWSKI Aleksander (ok. 1759-1820) poseł sejmowy, senator, kasztelan, działacz i pisarz polityczny 7°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  PIEROŻYŃSKI Leon (ur. ok. 1745 lub 1753 - zm. 1827 Łyczawka k. Starokonstantynowa), aktor, dyr. teatru
  Był mężem => Franciszki P. Wg W. Bogusławskiego 4 XI 1777 debiutował w T. Narodowym w Warszawie w sztuce, którą sam przełożył pt. „Pasterka sabaudzka”. W tym okresie ożenił się z Franciszką Marunowską, późniejszą aktorką. W 1778 i 1781 występował z własnym zespołem w Lublinie, 1781-83 w zespole A. i T. Truskolaskich we Lwowie i krótko w Lublinie, a po ich odjeździe do Warszawy, dawał tam jeszcze podobno z resztą zespołu przez krótki czas przedstawienia. Od końca 1783 do 1785 był dyr. t. dworskiego w Nieświeżu (i być może przyjeżdżał w 1783 na występy do Wilna). W 1785 wyjechał na krótko do Wilna. 7 V 1786 wystąpił w Warszawie w roli Osmina („Soliman II, czyli Trzy sułtanki") i zaangażowany do zespołu grał tu do 1789. W 1789 prowadził z J. Harasimowiczem i W. Jasińskim t. w Lublinie. W 1791 grał w Warszawie w t. w Łazienkach Alego („Dwaj skąpcy"), ale w T. Narodowym więcej nie występował. W 1794 „trzymał pocztę w Smile” na Ukrainie. W 1795 występował w Wilnie w zespole Żółkiewskiej, a także na scenie dworskiej w Dereczynie. Ok. 1800 przeniósł się na Wołyń, gdzie pisywał poezje panegiryczne dla ziemian. Był także zdolnym tłumaczem - przełożył na język pol. wiele oper i komedii, m.in. „Zazdrości wieśniacze”, „Johankę i Bernardona”, „Żołnierza czarnoksiężnika”, „Żonę zazdrosną”. M. Chomiński i J.T.S. Jasiński podają, że P. miał na imię Dominik.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79703.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79704.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 138: psb.22542.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 138: psb.22542.7
  Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 139: psb.22543.1
  Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.34413 Dw.,rkps.14402,s.813v

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim