W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- BOGUSŁAWSKI Wojciech (1757-1829) dyrektor teatru, aktor 1°
- OSIŃSKI Ludwik (1775-1838) poeta, tłumacz, krytyk, profesor 1°
- PIEROŻYŃSKA Marianna Franciszka (1764-1816) aktorka, śpiewaczka 1°
- PIEROŻYŃSKI Leon (ok. 1745/53-1827) dramatopisarz, poeta, aktor 2°
- DMUSZEWSKA Konstancja (1784-1854) Śpiewaczka 2°
- BOGUSŁAWSKI Stanisław (1805-1870) komediopisarz 2°
- NACEWICZÓWNA Marianna Aniela (1801-1854) aktorka 3°
- BOGUSŁAWSKI Władysław (1838-1909) krytyk teatralny 3°
- OSIŃSKI Alojzy (1770-1842) pijar, leksykograf, badacz, profesor 3°
- DMUSZEWSKI Ludwik Adam (1777-1847) aktor, pisarz sceniczny 3°
- SAUVAN Ludwik (1798-1843) lekarz hydroterapeuta 4°
- LEDÓCHOWSKA Józefa Wiktoria (1781-1849) aktorka 4°
- LINOWSKI Zygmunt (1739-1808) pijar, kaznodzieja, pisarz 4°
- KOZŁOWSKI Stanisław Gabriel (1860-1922) dramatopisarz 5°
- KRZYCKI Stanisław (ok. 1616-1681) kasztelan poznański 5°
- MORZKOWSKI Antoni Stanisław (ok. 1723- ok. 1778/ 79) sędzia ziemski i marszałek wieluński konfederacji barskiej 5°
- LEDÓCHOWSKI Stanisław (1764-1819) powstaniec kościuszkowski, konsyliarz 5°
- FRANKOWSKI Karol (1795-1846) literat, dziennikarz 5°
- NORBLIN Aleksander Jan (1777-1828) brązownik, odlewnik, protoplasta polskiego rodu Norblinów 6°
- GRABSKI Jan Kazimierz (zm. 1723) kasztelan nakielski 6°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: BOGUSŁAWSKA Rozalia, zamężna Osińska (1786 Warszawa [?] -5 IX 1866 Warszawa), aktorkaByła córką => Wojciecha B. i - Marianny Franciszki Pierożyńskiej, siostrą => Teodora B. i przyrodnią siostrą => Stanisława B., żoną => Ludwika Osińskiego. W 1790-94 przebywała z rodzicami w Warszawie, a w 1795-99 we Lwowie. W 1799 ojciec oddał ją w Warszawie na pensję. Do pracy na scenie przygotował ją ojciec. Debiutowała 4 VI 1802 w Kaliszu grając rolę Teresy („Zabawy, czyli Życie bez celu"). W T. Narodowym w Warszawie po raz pierwszy wystąpiła 10 X 1802 w dramie „Klara z Hoheneichen”. Krytyka przyjęła pobłażliwie występy piętnastoletniej aktorki. W 1803 w T. Narodowym grała m.in. rolę Zelmiry („Ilus, książę trojański"). Recenzent „Gazety Warszawskiej” pisał wtedy: „Była panią głosu i poruszeń swoich, spojrzenie i ton głosu odpowiadały często wewnętrznym uczuciom duszy”. W 1805 szczególne uznanie zdobyła rolą Kamili („Horacjusze"), w której „uczucie i rozpacz kochanki wydała z takim ogniem i mocą, iż publiczność okrywając grę jej oklaskami zaszczyciła ją jeszcze przywołaniem na scenę” („Gazeta Warszawska” 1805). W 1806 triumfowała w roli tyt. w „Medei”, którą „umiała odmalować żywymi kolorami, odcieniając każdą namiętność wyrazem akcji, twarzy i tonu” („Gazeta Warszawska” 1806). Z zespołem T. Narodowego występowała w Poznaniu (1803, 1805,1807) i w Kaliszu (1803, 1804, 1805). Obdarzona dobrymi warunkami scen. pracowała na scenie pod kier. ojca i L. Osińskiego; grała główne role w tragediach, rywalizując od 1805 z J. Ledóchowską (po jej powrocie do T. Narodowego). Najlepsze role B. w dramatach i tragediach, poza wymienionymi: Xymena („Cyd"), Heloiza („Fenelon"), Inez („Inez de Castro"), Hedelmona („Otello” w przeróbce J.F. Ducisa), Idama („Sierota chiński"), Wanda („Wanda, królowa polska"). Występowała też niekiedy w komediach i operach. Po raz ostatni wystąpiła 24 IV 1808 grając w tragedii „Cynna, czyli Łaskawość Augusta”. 1 V tego roku wyszła za mąż za L. Osińskiego; od tego czasu nie występowała już na scenie.
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.75361.1
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.79489.4
Adam Boniecki, Herbarz polski - 1.1293.7 - t. I s. 352: Bogusławscy h. Świnka
Epitafium na cm. Powązkowskim: ROZALII Z BOGUSŁAWSKICH OSIŃSKIEJ UR. 15 MARCA 1786 R. ZM. 9 MAJA 1866 R.
Polski Słownik Biograficzny t. 2 str. 212: psb.1649.7
Polski Słownik Biograficzny t. 24 str. 329: psb.21036.1
Polski Słownik Biograficzny t. 24 str. 339: psb.21044.4
Polski Słownik Biograficzny t. 26 str. 138: psb.22542.10
Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.34417 Dw.,rkps.14402,s.813v,822
n.11405a Nekrologia Minakowskiej (11405)
n.14069 Nekrologia Minakowskiej (14069)
źródła:
- pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=10941
|
|