Franciszek Młokosiewicz h. Fuengirola (ID: le.2358.1.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MŁOKOSIEWICZ Ludwik Aleksander (1831-1909) przyrodnik, badacz Kaukazu 1°
2. POTOCKI Leon (1799-1864) pamiętnikarz, powieściopisarz, powstaniec 1830 2°
3. POTOCKI Stanisław (1776-1830) generał piechoty, senator-wojewoda Królestwa Polskiego 3°
4. KOSSAKOWSKI Józef Dominik (1771-1840) pułkownik, poseł, targowiczanin 4°
5. MIKORSKI Józef Andrzej (2. poł. XVIII w.) podkomorzy gostyński, poseł 4°
6. DOBRZAŃSKI Michał (1839-1863) powstaniec 5°
7. DROHOJOWSKI Marceli Feliks (1817-1909) działacz niepodległościowy 5°
8. POTOCKI Józef (ok. 1695-1764) starosta szczerzecki i czorsztyński, kasztelan lwowski 5°
9. POTOCKI Antoni (1780-1850) generał brygady, senator, tajny radca 5°
10. SOŁŁOHUB Antoni Józef h. Prawdzic (zm. 1759) generał artylerii lit. 5°
11. BRÜHL Alojzy Fryderyk (1739-1793) generał, dyplomata 5°
12. LUBOMIRSKI Stanisław (1704-1793) wojewoda bracławski, kijowski 5°
13. KOSSAKOWSKI Stanisław Szczęsny (1795-1872) dyplomata, literat, kolekcjoner 5°
14. POTOCKA Józefina Amelia (1752-1798) druga żona Szczęsnego Potockiego 5°
15. KOSSAKOWSKI Michał (1733-1798) wojewoda witebski i brasławski 5°
16. POTOCKI Stanisław Szczęsny (1752-1805) marszałek konfederacji targowickiej 5°
17. BERGONZONI Michał (1748-1819) lekarz 5°
18. POTOCKI Ignacy (1738-1794?) poseł, marszałek ziem generału ruskiego konfederacji barskiej 6°
19. SUŁKOWSKI Aleksander Józef (1695-1762), pierwszy minister gabinetowy Saksonii 6°
20. RADZIWIŁŁ Mikołaj Faustyn (1688-1746) miecznik litewski, wojewoda nowogródzki 6°

Uwagi

• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2358.1.1 - Młokosiewicz h. Fuengirola
  Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.2358.1.3 - Młokosiewicz h. Fuengirola
  Epitafium na cm. Powązkowskim:

  FRANCISZEK
  MŁOKOŚIEWICZ
  DAWNY WOJSKOWY POLSKI
  URODZIŁ SIĘ DNIA 5 MAJA
  1769 ROKU. UMARŁ W WARSZAWIE
  DNIA 23 MARCA 1845,
  USŁUGOM WŁASNEGO KRAJU
  ŻYCIE SWOJE POŚWIĘCIŁ
  ŻYŁ BEZ BOJAŹNI WYRZUTU
  CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI
  WIECZNE ODPOCZYWANIE
  
  Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 80/1845, 83/1845 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=35006 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego):
  Franciszek MŁOKOSIEWICZ
  niegdyś wyższy oficer b. Wojsk Polskich, właściciel majętności ziemskiej w gub. radomskiej i posesji w Warszawie, kawaler Krzyża Wojskowego Polskiego i Legii Honorowej; zm. 23 III 1845 w domu swym przy ul. Senatorskiej naprzeciw kośc. Reformatów w Warszawie w 73 roku życia, wystawienie zwłok 25 i 26 III 1845, eksp. 27 III 1845 na cm. Powązkowski, nab. żał. dnia następnego w kośc. Reformatów
  
  Polski Słownik Biograficzny t. 21 str. 436: psb.18589.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 21 str. 437: psb.18590.2
  Polski Słownik Biograficzny t. 28 str. 91: psb.24002.8
  Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: MŁOKOSIEWICZ Franciszek - Wstąpił 1789 do 7 regimentu piech. Potockiego jako żoh, 1792 sierż., 1.9.94 ppor., odbył kampanie 1792 i 1794, Zelwa. W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 1806 wstąpił do 4 pp., 16.12.06 por., 5.1.07 kpt., 1.9.12 szef bat., odbył kampanie 1807-13, Talavera, Almonacid, Ocana, odznaczył się 14.10.10 w obronie zamku Fuengirola k. Malagi, gdzie wziął do niewoli ang. dow. lorda Blayneya, Czaszniki, Krasne, Berezyna, otrzymał 18.12.10 LH za Fuengirolę i krzyż złoty, dostał się do niewoli pod Lipskiem. W armii Królestwa Polskiego mjr w bat. weter., 18.1.17 otrzymał dymisję, osiadł na roli w majątku Omięcin k. Radomia. W powstaniu ppłk, organizator siły zbrojnej nar. w woj. sandom., 13.1.31 dow. 11 ppl., 29.4.31 płk, wziął udział w wyprawie gen. Sierawskiego, bił się pod Wronowem i Kazimierzem, 8.7.31 dow. bryg. p. w korpusie gen. Jankowskiego, uczestnik wyprawy łysobyckiej, przydzielony do korpusu gen. Chrzanowskiego, odznaczył się pod Mińskiem Maz., gdzie wziął 1200 jeńców, 26.7.31 gen. bryg., bronił Warszawy, dow. 2 bryg. w dyw. Bogusławskiego, osłaniał Wolę, 14.9.31 wziął dymisję w Płocku. Wrócił do Warszawy, stawił się przed KRW, ponowił przysięgę wierności carowi. 1840 powołany w skład Centralnej Komisji Likwidacyjnej. W 1842 otrzymał prawa nowego szlachectwa i herb Fuengirola. Ożeniony z Anną Sokołowską, miał s. Konstantego, następnie poślubił Annę Janikowską 1 voto Guźniecką miał s. Jana, Edwarda, Ludwika i c. Helenę. Zm. 23.3.45 w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 25, rząd 3, grób 1).
  n.153 Nekrologia Minakowskiego (153)
  n.19188a Nekrologia Minakowskiego (19188)
  sw.555782 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł II (obecn. m. Warszawa), 41/1816 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] https://szukajwarchiwach.gov.pl/jednostka/-/jednostka/12481088 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim