Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZUMAN Henryk (1822-1910), prawnik, poseł na sejm pruski 5°
2. MATECKI Teodor Teofil (1810-1886) lekarz, społecznik, publicysta 6°
3. SZUMAN Leon (1852-1920), lekarz chirurg 6°
4. LIBELT Karol Fryderyk (1807-1875) filozof, działacz polityczny i narodowy, poseł, publicysta 6°
5. SZUMAN Pantaleon (1782-1849), poseł do sejmu Wielkiego Księstwa Poznańskiego 6°
6. SZUMAN Władysław (1868-1924), sędzia 6°
7. SZUMAN Antoni (1867-1944), działacz niepodległościowy, przedsiębiorca 6°
8. SZUMAN Henryk Antoni (1882-1939), ksiądz, działacz społeczny 7°
9. NASIEROWSKI Walenty Maciej (1808-1888) demokrata emigracyjny 7°
10. SZUMAN Leszek (1903-1987), parapsycholog 7°
11. SZUMAN Jerzy (1893-1982), inżynier rolnik 7°
12. SZUMAN Stefan (1889-1972), psycholog 7°
13. SKÓRZEWSKI Paweł h. Drogosław (1744-1819) konfederat barski, uczestnik powstań 1794 i 1806 r., generał brygady Ks. Warsz., senator Król. Pol. 7°
14. ŁEPKOWSKI Wincenty Jacek (1866-1935) profesor stomatologii UJ 7°
15. ŁEPKOWSKI Józef Aleksander (1826-1894) profesor i rektor UJ, konserwator zabytków, publicysta 7°
16. SZUMAN Wanda (1890-1994), nauczycielka, pedagog 7°
17. SZUMAN Ziemowit (1901-1976), malarz 7°
18. ROTHENBURG-ROŚCISZEWSKI Witold Karol (1901-1943) adwokat, założyciel i komendant Pobudki 7°
19. HOYER Henryk Fryderyk (1834-1907) lekarz, histolog 8°
20. ROTHENBURG-ROŚCISZEWSKA Anna Waleria (1905-1980) lekarz stomatolog, żołnierz AK 8°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1900-1980”, t. II, PWN Warszawa 1994:

  SWINARSKI Artur Maria (28 VII 1900 Brodnica k. Bydgoszczy - 21 IV 1965 Wiedeń), scenograf, kierownik lit. teatru
  Był synem Stanisława S. i Kazimiery ze Słomczewskich. Studiował w Poznaniu germanistykę, historię sztuki, grafikę i scenografię. Związany był z grupą ekspresjonistów skupionych wokół pisma „Zdrój”, w którym w 1918 debiutował jako grafik, a w 1920 jako poeta. W Poznaniu mieszkał do 1933, potem w Krakowie, Gdyni, Warszawie. Współpracował z czasopismami lit. „Czas”, „Cyrulik Warszawski”, „Okolica Poetów”. Tłumaczył poezję niem., m.in. Goethego, Heinego i Brechta, pisał felietony i rec. teatr., także satyry i parodie. W 1963 opuścił Polskę i zamieszkał na stałe w Wiedniu. Miał różnorodne związki z teatrem. W sez. 1920/21 był scenografem Górnośląskiego T. Narodowego - zespołu plebiscytowego prowadzonego przez H. Cepnika; projektował dek. do „Betleem polskiego” i „Kościuszki pod Racławicami”. W 1921 współpracował jako scenograf z T. Bagatela we Lwowie. W 1927 opublikował w Poznaniu tekę czternastu projektów scenograficznych do proponowanej przez siebie insc. „Fausta” J.W. Goethego. Swój talent pamfletowo-parodystyczny wykorzystywał w szopkach i kabaretach lit., w których także występował: w Poznaniu w kabarecie Ździebko (1928-29), Różowa Kukułka (1931-1932), Klub Szyderców „Pod Kaktusem” (1932-33) oraz w Krakowie w szopce Kukiełki u Hawełki (ok. 1934-37). Po II wojnie świat., w sez. 1945/46 był kier. lit. T. Lalki i Aktora Groteska w Krakowie; w 1954 był członkiem kolegium kabaretu lit. Stańczyk w Warszawie, także w nim występował. Z osiemnastu napisanych przez S. komedii i dramatów wystawiono siedem, najbardziej znane to „Achilles i panny” oraz „Ararat”.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.52021.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 46 str. 137: psb.32916.1
  sw.32870 Informacja p. Daniela Kamińskiego (sprzed 2.9.2007)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim