Uwagi

• Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: KOWALSKI Jan - Wszedł 10.9.1809 do 14 pp. Księstwa Warszawskiego jako furier, potem ppor., 28.8.12 por., 12.1.13 skierowany do 4 p. Legii Nadwiślańskiej, odbył kampanie 1809-14, otrzymał 13.3.14 LH za obronę Soissons. W armii Królestwa Polskiego 19.1.18 kpt. 2 pul, dow. 2 szwadronu w Uchaniach, 10.7.26 dymisja, 29.7.26 skazany na 10 lat ciężkiego więzienia w kajdanach, destytucję i utratę LH jako główny sprawca zbrodni zabójstwa, osadzony w fortecy Zamość, darowano mu karę, przywrócono stopień, 24.5.30 otrzymał znak honorowy za 15 lat nieskazitelnej służby oficerskiej. W powstaniu kpt. 2 pul, 24.3.31 mjr, 3.6.31 „Kurier Polski” podał fałszywą wiadomość, że poległ pod Ostrołęką przeszedł do Galicji, internowany przez Austriaków. Przybył do Francji 6.32 i należał do zakładu w Bourges. Po rozwiązaniu zakładu pozostał w tym mieście, 9.10.34 uznał przywództwo Czartoryskiego, od 1836 członek THL, 9.40 wyjeżdżał do Paryża, 1846 uznał ponownie przywództwo Czartoryskiego. Ożeniony w Polsce, miał syna i córkę. 3.68 znowu znalazł się w Paryżu, by zobaczyć się z synem Edmundem Janem. Zm. 11.4.68 w Paryżu (Bartkowski podaje błędną datę śmierci).
  sw.563079 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim