W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- LEO Leopold August (1792-1868) lekarz, wydawca 4°
- ROSEN Jan (1854-1936) malarz 4°
- KRONENBERG Samuel Eleazar (1773-1826) kupiec, bankier 5°
- LEO Edward (1829-1901) prawnik, publicysta, redaktor 5°
- ROSEN Jan Henryk (1891-1982) malarz 5°
- HANTKE Bernard Ludwik (1826-1900) przemysłowiec 6°
- ROSEN Mathias (1804-1865) bankier, działacz społeczny 6°
- LEO Anna (1873-1945) pamiętnikarka, tłumaczka 6°
- ŁOZA Stanisław Bartłomiej (1888-1956) podpułkownik WP, historyk 6°
- KRONENBERG Władysław Edward (1848-1892) inżynier, kompozytor 6°
- KRONENBERG Stanisław Leopold (1846-1894) przemysłowiec, finansista 6°
- KRONENBERG Leopold Julian (1849-1937) finansista, kompozytor 6°
- KON Piotr (1865-1937) adwokat, działacz rewolucyjny 6°
- KRONENBERG Leopold (1812-1878) finansista, przemysłowiec 6°
- ROSE Adam Karol (1895-1951) ekonomista, wiceminister przemysłu i handlu 7°
- PIK Jakub (1806-1897) optyk 7°
- RESZKE Józefina (1855-1891) śpiewaczka 7°
- KRONENBERG Stanisław Ludwik (1828-1898) kupiec 7°
- BERNSTEIN Józef (1797-1853) okulista 7°
- ROSE Edward Stefan (1893-1969) ekonomista, działacz i publicysta gospodarczy 7°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: MAŁKOWSKI Henryk Paweł (15 VII 1881 Satanów na Podolu -17 II 1959 Warszawa), aktorBył synem Konstantego M. i Izabeli z Branickich, mężem aktorki Anieli Łomskiej. Po ukończeniu gimn. kształcił się w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym, którą ukończył w 1902. We wrześniu tego roku debiutował w Płocku w zespole J. Niewiarowskiego. Z zespołem tym występował też w Kielcach i Piotrkowie, później z zespołem B. Bolesławskiego, m.in. w Radomiu i Iłży, w sez. 1904/05 w t. łódz. (z jego zespołem także w warsz. T. w Filharmonii), w 1907 w zespole objazdowym K. Kamińskiego, w sez. 1907/08 w Kaliszu, w 1908 w zespołach objazdowych K. Adwentowicza i M. Przybyłko-Potockiej. Wg własnej relacji ok. 1908 był też przez pewien czas uczniem K.S. Stanisławskiego w Moskwie. W 1909 występował w kabarecie „Momus” w Warszawie, a następnie brał udział w objeździe tego zespołu obejmującym m.in. Moskwę, Kijów, Wiedeń i Pragę. W sez. 1910/11 występował w T. Zjednoczonym w Warszawie, jesienią 1911 w T. Miejskim w Łodzi, a w końcu tego roku został zaangażowany do zespołu farsy WTR i pozostał w nim do 1922 (także po przejęciu teatrów przez miasto). Ponadto podczas I wojny świat. występował okresowo w warsz. t. Aquarium, t. Miraż i T. Artystycznym, w 1920 w T. Bagatela, a w sez. 1921/22 w T. Reduta. 30 X 1920 ożenił się z aktorką Anielą Erlich (pseud. Łomska). W 1922-39 należał stale do zespołu T. Polskiego i Małego w Warszawie: dorywczo występował też w teatrzykach, m.in. Stańczyk (1922-23) i Kameleon (1932), brał udział w imprezach objazdowych m.in. w 1924 z M. Przybyłko-Potocką, w 1932-36 grał też w T. Narodowym i na innych scenach TKKT. Podczas II wojny świat. brał udział w tajnych koncertach w Warszawie i współpracował z konspiracyjnym PIST. Od 1946 do końca życia występował stale w T. Polskim i T. Kameralnym w Warszawie. Od początku swej kariery M. grywał niemal wyłącznie role charakterystyczne. Wyróżniał się dobrą dykcją i wyrazistym gestem. Role swe kształtował z poczuciem humoru, finezyjnie opracowywał szczegóły. Interesował się specjalnie charakteryzacją, którą też wykładał, najpierw w PIST, a potem w warsz. PWST. Grał m.in. takie role jak: Kusy („Zaczarowane koło"), Starucha („Sumurun"), Słoneczko („Wesele Figara"), Zygmunt Melbe („Maskota"), Woźny Martin („Nowi panowie"), Despreaux („Madame Sans Gene"), Adolf („Osiołkowi w żłoby dano"), „Prosiek” Thompson („Broadway"), Lefty Moore („Artyści"), Piotr („Stare wino"), Tracy Tupman („Klub Pickwicka"), a w ostatnim okresie Tremo („Król i aktor"), Karzeł („Horsztyński"), Migacz („Odwiedziny"). W „Momusie” i innych kabaretach zasłynął jako parodysta, parodiował m.in. Izadorę Duncan. W 1916-39 wystąpił też w ok. trzydziestu pięciu pol. filmach. Rozwijał ożywioną działalność społeczną, zwłaszcza w zakresie organizowania t. dziecięcych. W 1905 przygotowywał przedstawienia szkolne w Łodzi, w okresie międzywojennym współpracował z zespołami TUR w Warszawie, często brał udział w porankach dla dzieci, a w 1936-39 kierował t. złożonym z dzieci, dającym poranki w T. Wielkim, a następnie w sali na ul. Karowej. Pracę tę ułatwiała mu niezwykła łatwość nawiązywania kontaktu z dziećmi. W 1924-39 wielokrotnie wyjeżdżał wraz z żoną do polonijnych ośrodków robotniczych we Francji i w Niemczech i występował tam jako recytator i aktor. Był też organizatorem przedstawień amatorskich i kursów instruktorskich w środowiskach polonijnych. Opublikował „Moje wspomnienia” (Warszawa 1958).
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.16325.1
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.16324.4
Epitafium na cm. Powązkowskim: Ś. P. HENRYK MAŁKOWSKI ARTYSTA DRAMATYCZNY * 15. VII. 1881 R. + 17. II. 1959 R.
Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 446: psb.16809.1
Wikidata: [label]Henryk Paweł Małkowski
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.2627x
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest, Warszawa 1938 - loza.2628
sw.81455 Kazimierz Reychman, Szkice genealogiczne, Warszawa 1936
źródła:
- pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=31787
|
|