Gustaw Rasiński (ID: teatr.17353.1)

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  RASIŃSKI Gustaw (9 IX 1878 Końskie - 29 VII 1958 Skolimów), aktor, reżyser
  Był mężem => Leontyny Borkowskiej. W 1895 z lwow. zespołem amatorskim występował zapewne w Krynicy. W 1897-98 grał u J. Puchniewskiego w Częstochowie i Piotrkowie. W 1900-02 występował w T. Miejskim w Krakowie. 25 IX 1902 debiutował w roli Zbyszka („Krzyżacy") w T. Miejskim we Lwowie i pozostał tu do 1939 (z przerwami w 1908, gdy występował w objazdowym teatrze G. Zapolskiej, oraz w 1919-20, kiedy należał do zespołu T. Polskiego w Poznaniu). We Lwowie grał początkowo małe role, dopiero pod kier. reżyserów - R. Żelazowskiego i L. Wostrowskiego - rozwinął swój talent i objął role amantów bohaterskich, a później charakterystyczne. Od 1920 również reżyserował. We Lwowie występował jeszcze w sez. 1944/45, następnie przeniósł się do Szczecina. Tam należał w sez. 1946/47 do zespołu t. Komedii Muzycznej, a od 1947 występował w T. Polskim, gdzie 4 X 1947 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy grając rolę Dulskiego („Moralność pani Dulskiej"). Od 1956 przebywał w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
  Wg H. Barwińskiego „obdarzony świetnymi warunkami zewnętrznymi i łatwością przeobrażania się umiał wcielać się w coraz to inną postać”. Grał takie role jak: Wituś („Skiz"), Ares („Noc listopadowa"), Urlopnik („Sędziowie"), Wacław („Zemsta"), Ludmir („Pan Jowialski"), Nos („Wesele"), Senator („Dziady"), Hertmański („Murzyn warszawski"), Bodzanta („Wierna kochanka"). Opublikował fragmenty swych wspomnień („Głos Szczeciński” 1956 nr 149, 154, 160, 173).
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.17353.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.51369.4

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim