W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- ŚWIERCZEWSKA Nina, właść. Janina Irena Helena (1907-1944), aktorka 1°
- DZIEWOŃSKI Józef (1859-1931) inżynier kolejowy 1°
- ŚWIERCZEWSKI Eugeniusz Mieczysław (1892-1944), działacz teatralny, publicysta, oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej, konfident Gestapo 2°
- DZIEWOŃSKI Karol (1876-1943) profesor chemii 3°
- KOSIŃSKI Adam Amilkar (1814-1893) powieściopisarz, heraldyk 6°
- SOBOLEWSKI Romuald (1836-1907) lekarz weterynarii, radca stanu 7°
- SMOGORZEWSKI Janusz (1904-1991) fotograf prasowy 7°
- MASSALSKI Edward Tomasz (1799-1879) pisarz 8°
- MOŚCICKI Kajetan Kazimierz (1855-1933) inżynier komunikacji 8°
- STRASZEWICZ Zygmunt (1860-1927) inżynier mechanik, profesor i rektor Politechniki Warszawskiej 9°
- STRASZEWICZ Ludwik (1857-1913) dziennikarz, publicysta, prozaik, właściciel drukarni, polityk 9°
- ROGALSKI Mieczysław (1888-1952) nauczyciel, dyplomata, poseł 9°
- STRASZEWICZ Stefan (1889-1983) matematyk, profesor Politechniki Warszawskiej 10°
- STRASZEWICZ Jan Wacław (1891-1975) inżynier elektryk, docent Politechniki Warszawskiej 10°
- STRASZEWICZ Czesław (1904-1963) prozaik, publicysta radiowy, krytyk literacki 10°
- STRASZEWICZ Bohdan (1882-1920) drukarz, publicysta, dziennikarz, polityk 10°
- STARCZEWSKI Eugeniusz Tomasz Marceli (1862-1927) ziemianin, prawnik, publicysta, działacz liberalny 10°
- SPORZYŃSKI Ksawery Franciszek Hieronim (1863-1922) nauczyciel, podróżnik, popularyzator wiedzy przyrodniczej i technicznej, autor podręczników szkolnych 10°
- SPORZYŃSKI Adam Przemysław (1906-1985) chemik 10°
- RYWACKA Ludwika (1817-1858) śpiewaczka operowa 10°
Uwagi
„Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973: DZIEWOŃSKI Janusz, pseud. Powalski (12 VIII 1890 Mohylew - 6 XII 1953 Warszawa), aktor, reżyser, dyr. teatruBył bratem aktorki Elżbiety Dz., ojcem aktora Edwarda Dz. Uczęszczał w 1908-11 na wydział prawny Uniw. Moskiewskiego i równocześnie przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. R. Bolesławskiego, W. Maksymowa i O. Prawdina. Wtedy też wszedł w skład akademickiego t. Lutnia w Moskwie, gdzie występował do 1918 pod pseud. Powalski. Po powrocie do kraju ok. 1921 występował w różnych zespołach objazdowych, m.in. brał udział w pracach zespołu Reduty oraz w kilku objazdach z S. Jaraczem. W 1924 występował w t. Stańczyk w Warszawie, w sez. 1925/26 należał do zespołu t. Rybałt pod kier. S. Wysockiej, w 1926 występował (już pod nazwiskiem Dziewoński) w T. Miejskim w Kaliszu, w 1927 w T. Letnim w Warszawie, w sez. 1927/28 brał udział w objeździe z S. Jaraczem i występował w T. Praskim w Warszawie, 1928-30 wT. Polskim, 1930-32 w t. Ateneum, którego współdyrektorem (wraz z S. Jaraczem i Z. Chmielewskim) był w sez. 1930/31. W 1932-39 współpracował z Instytutem Reduty i innymi zespołami objazdowymi, a w 1939-41 występował w T. Polskim w Wilnie. W 1942 został aresztowany i osadzony na Pawiaku; następnie był więźniem Majdanka i Oświęcimia. Po II wojnie świat. mieszkał stale w Warszawie i występował w Miejskich T. Dramatycznych (1945-49), w T. Powszechnym (1949-52), a od 1952 do końca życia w t. Ateneum. Obdarzony talentem aktorskim o dość szerokiej skali możliwości, występował zarówno w rolach komediowych jak i dramatycznych. Duży wpływ na jego aktorstwo wywarła współpraca z t. Reduta. „Umiejętnie selekcjonował środki swej gry aktorskiej, znajdując inny wyraz i ton dla każdej postaci dramatycznej. Role komediowe umiał znów nasycać dużym humorem i komizmem nigdy ich jednak nie przejaskrawiając” (J. Macierakowski). Ważniejsze role: Wysocki („Noc listopadowa"), Dziennikarz i Poeta („Wesele"), Szambelan („Rozbitki"), Lipowski („Szczęście Frania"), Gustaw („Śluby panieńskie"), Wacław („Zemsta"), Mecenas („Adwokat i róże"), a po II wojnie świat. m.in. Harrington („Roxy"), Daum („Panna Maliczewska"). Był też sumiennym reżyserem, wystawił m.in. „Świerszcza za kominem” (1947). Występował także w filmach.
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.15659.1
„Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 2: teatr.19452.5
Epitafium na cm. Powązkowskim: JANUSZ DZIEWOŃSKI AKTOR LAT 63 + 6 XII 1953
Polski Słownik Biograficzny t. 51 str. 315: psb.34674.7
Tomasz Jaszczołt, Genealogia Kuczyńskich (rkps.) - ku.1600 1932 jeden z zał. teatru Ateneum w Warszawie
sw.649980 Informacja p. Marcina Kozubowskiego (z 16.7.2016)
sw.649982 Informacja p. Marcina Kozubowskiego (z 16.7.2016)
źródła:
- pogrzeb: Urz. M. st.W-wy http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=45992
|
|