Wacław Antoni Tadeusz Szymborski (ID: psb.34293.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SZYMBORSKI Wacław (1898-1968), konserwator dzieł sztuki, malarz 1°
2. SZYSZKO-BOHUSZ Adolf (1883-1948), architekt, konserwator 4°
3. BOHUSZ-SZYSZKO Michał (1811-1877) literat, historyk 8°
4. ŁASKI Stanisław (1904-1944) ksiądz, igumen, działacz konspiracyjny 9°
5. RADWAN Mieczysław Wincenty (1889-1968) mechanik, hutnik, historyk hutnictwa żelaza 10°
6. SZYSZKO-BOHUSZ Jakub (1855-1942), generał WP 12°
7. ROMISZEWSKI Modest (1861-1930) generał armii rosyjskiej i WP 12°
8. RADWAN Wacław Teofil (1887-1962) grafik, malarz 12°
9. RADWAN Stanisław Michał (1885-1967) lekarz, działacz społeczny 12°
10. BIELIŃSKI Julian (1787-1863) generał brygady 13°
11. SZYSZKO-BOHUSZ Zygmunt (1893-1982), generał WP, pisarz 13°
12. MASZYŃSKI Piotr (1855-1934) kompozytor, dyrygent, pedagog 14°
13. MASZYŃSKI Julian (1847-1901) malarz, ilustrator 14°
14. KRĘCKI August Roman (1843-1920) pracownik ekspozytury Rządu Narodowego 14°
15. SZYSZKO-BOHUSZ Marian (1901-1995), malarz, matematyk 14°
16. SZYSZKO-BOHUSZ Jerzy (1902-1965), dziennikarz Radia Wolna Europa 14°
17. RADWAN Władysław (1884-1963) pedagog, działacz oświatowy 14°
18. RADWAN Józef Zygmunt (1887-1977) wiceprezes Głównej Komisji ziemskiej, minister, sędzia 14°
19. PARYS Adam (ok. 1740-1817) marszałek sandomierski konfederacji barskiej 14°
20. PLUCIŃSKI Zygmunt (1882-1933) ziemianin, działacz demokratyczny 15°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  SZYMBORSKI Wacław Antoni Tadeusz, pseud. Stanisławski (30 X 1866 Radzymin - 13 VI 1932 Kraków), aktor, śpiewak
  Był synem Tadeusza Sz. i Bronisławy z Siwickich, mężem => Wandy Sz., potem => Natalii Kunickiej (ślub 1 IX 1914). Uczeń A. Trapszy, w 1886 występował pod właśc. nazwiskiem w warsz. t. ogr. Alhambra, potem prawdopodobnie w t. pozn.; w 1887 w zespole F. Ratajewicza i K. Kremskiego, w 1890-91 u J. Szymborskiego, m.in. w Piotrkowie (w tym czasie zapewne używał pseud. Stanisławski). W lecie 1891 występował prawdopodobnie w warsz. t. ogr. Belle Vue, w sez. 1891/92 w Petersburgu w zespole Ł. Kościeleckiego, w 1893 zapewne u Cz. Janowskiego, m.in. w Łodzi i Lublinie (wiadomość ta jak i niektóre inne tu podane może dotyczyć => Jana Sz.). W sez. 1894/95 występował u I. Józefowicza w Lublinie, w lecie 1895 w warsz. t. ogr. Nowości, w 1895-97 w zespole F. Felińskiego, m.in. w Ciechocinku i Lublinie (w marcu 1897 został zwolniony z powodu zatargu z recenzentem), w 1897 w zespole J. Puchniewskiego, m.in. w Częstochowie, w 1898 u B. Mareckiego, m.in. w Piotrkowie i Częstochowie, w sez. 1898/99 w warsz. t. Odeon, latem 1899 w warsz. t. ogr. Wodewil, następnie do 1905 w zespole F. Felińskiego, m.in. w Sosnowcu, warsz. t. ogr. Fantazja i w Lublinie, w lecie 1905 w warsz. t. ogr. Jardin d'hiver. W sez. 1905/06 należał do zespołu t. lwow., a w 1906 został zaangażowany do T. Miejskiego w Krakowie i tam pracował do końca życia. 7 V 1921 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy grając Dzieńdzierzyńskiego („Rozbitki"), a 4 V 1927 - czterdziestolecie pracy w roli Fochta („Wolne miasto").
  Wg A. Grzymały-Siedleckiego cechował go „kipiący temperament”, „za młodu celujący w jurnych chłopach i wszelkich oczajduszach, wzruszający w przykładach złotego serca, w wieku dojrzałym przesunął się ku komikom różnego rodzaju”. Boy pisał, że Sz. był „dobrym aktorem charakterystycznym z odcieniem dyskretnego i spokojnego komizmu”. Ważniejsze role: James („Folwark Primerose"), Grześ („Czartowska ława") Bartek („Emigracja chłopska"), Jasiek („Wesele"), Wicek („Wicek i Wacek"), Migdał („Karykatury"), Walery („Doktór z musu"), Napoleon („Madame Sans Gene"), Piotr („Zrzędność i przekora"), Andrzej („Świecznik"), Aktor („Wyzwolenie"), Sędzia („W małym domku"). W początkowym okresie śpiewał też niekiedy w operetkach, m.in. Mariusza („Lalka").
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.39281.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.42838.4
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.77996.4
  Polski Słownik Biograficzny t. 50 str. 219: psb.34293.1
  Polski Słownik Biograficzny t. 50 str. 221: psb.34294.2
  Wikidata: [label]Wacław Szymborski
  n.66482 Nekrologia Minakowskiego (66482)
  n.67493a Nekrologia Minakowskiego (67493)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim