Antoni Różański (ID: teatr.41091.1)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. SKORASZEWSKI Włodzimierz (1894-1959) inżynier-technolog 4°
2. SOWIŃSKI Adolf (1914-1963) poeta, prozaik, krytyk i tłumacz 9°
3. SZEMPLIŃSKI Tadeusz (1878-1940?) działacz społeczny, polityczny i gospodarczy 13°
4. SZEMPLIŃSKI Kazimierz Włodzimierz (1899-1971) szermierz, działacz sportowy 14°
5. SZEMPLIŃSKA-SOBOLEWSKA Elżbieta (1909-1991) pisarka 14°
6. LESZCZYŃSKI Józef (zm. po 1815) podczaszy, poseł rawski 15°
7. SOBIESŁAW Włodzimierz (1854-1927) aktor 15°
8. PERZYŃSKI Władysław Henryk (1841-1898) dziennikarz, redaktor 15°
9. KRECZMAR Michał (1881-1939) pedagog, historyk, filolog 15°
10. PERZYŃSKI Włodzimerz Stefan (1877-1930) poeta, pisarz, felietonista, tłumacz 16°
11. PARCZEWSKI Erazm (1826-1915) działacz społeczny i narodowy 16°
12. SOBESKI Michał (1877-1939) estetyk, filozof, historyk sztuki, profesor Uniw. Pozn. 16°
13. KĘPIŃSKI Władysław Stefan (1877-1958) rolnik, działacz oświatowy 16°
14. PARCZEWSKI Walenty (zm. 1869) dowódca oddziału jazdy 1863 16°
15. PARCZEWSKI Franciszek (zm. 1886) dowódca oddziału w powstaniu 1863 16°
16. SOBESKI Edward Tomasz Wincnety (1912-1944) oficer kawalerii WP i Armii Krajowej 16°
17. PUŁJANOWSKI Antoni (poł. XIX w. - po 1920) prawnik-skarbowiec, publicysta, dziennikarz 16°
18. MORAWSKI Franciszek de Paula (1783-1861) poeta, generał WP, minister wojny 17°
19. ANTONIEWICZ Franciszek (1818-1873) lekarz 17°
20. SCZANIECKI Ludwik Paweł (1789-1854) podpułkownik, ziemianin, pamiętnikarz 17°

Uwagi

• „Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965”, t. I, PWN Warszawa 1973:

  RÓŻAŃSKI Antoni (10 VI 1862 Guzów pow. błoński - 26 IX 1934 Warszawa), aktor
  Był ojcem => Czesława R. Syn wicedyrektora cukrowni, ukończył gimn. w Warszawie i kursy agronomiczne w Puławach. Debiutował prawdopodobnie w zespole P. Woźniakowskiego w Tarnowie w sez. 1882/83 w roli Rafaela „Kobiety z kamienia”. Przerwał wkrótce występy i pracował jako rolnik. Jesienią 1888 wrócił na scenę i występował zapewne w Łowiczu u K. Kremskiego, potem u J. Szladera, w 1889 w warsz. t. ogr. Promenada, w 1890 u M. Filippi-Jóźwiakowskiej w Lublinie i Radomiu, w 1891 w zespole K. i S. Sarnowskich w Łomży i Siedlcach oraz u K. Kremskiego m.in. w Łowiczu, w 1893 u L. Czystogórskiego w Radomiu oraz u K. i S. Sarnowskich w Łowiczu. Zapewne należał też do innych zespołów: J. Okońskiego, M. Krauzego, A. Trapszy, J. Teksla, J. Grabińskiego, Ł. Kościeleckiego, a podobno przez pewien czas sam kierował zespołem. Niektóre wiadomości z 1888-93 dotyczyć mogą innego aktora o tym nazwisku. Od 1893 do 1906 występował stale w Łodzi, gdzie zdobył sobie popularność pracując również jako reżyser. Brał też udział w objazdach zespołu łódzkiego. 26 IX 1898 ożenił się z Wandą Świerczyńską. Od maja 1906 występował w t. w Filharmonii w Warszawie, a od 10 VII tego roku został zaangażowany do zespołu dramatu WTR; występował w nim do 1926 (także po przekształceniu w T. Miejskie). Wyjeżdżał czasem na występy, m.in. w 1919 był w Radomiu w zespole S. Knake-Zawadzkiego. 7 IX 1924 obchodził w lokalu ZASP jubileusz czterdziestolecia pracy.
  Przez krótki czas grał amantów i bohaterów, później role charakterystyczne, celując „w rolach szlagońskich i wojskowych” („Almanach teatru bydgoskiego"). Wg A. Grzymały-Siedleckiego „atletycznie zbudowany, z donośnym głosem, werwą jak burza niesiony, kwalifikował się do odtwarzania wszelkich figur krwistych, pełnych życia i siły”. Grzymała-Siedlecki podkreślał też jego wielką pracowitość i znakomitą pamięć, która pozwoliła mu grać i w późniejszym wieku, gdy miał osłabiony słuch. Ważniejsze role: Czerski („Dzierżawca z Olesiowa"), Pasek („Towarzysz pancerny"), Flambeau („Orlątko"), Zagłoba („Hajduczek"), Czepiec („Wesele"), Major („Pan Geldhab"), Dziad („Sędziowie"), Wodnik („Dzwon zatopiony"), Małowieski („Uciekła mi przepióreczka"). Występował też w kilku filmach.
  
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.41091.1
  „Słownik biograficzny teatru polskiego” t. 1: teatr.80867.2
  Epitafium na cm. Powązkowskim:
  Ś.P.
  ANTONI RÓŻAŃSKI
  ARTYSTA TEATRU NARODOWEGO
  ŻYŁ LAT 73
  ZM. 26 WRZEŚ.1934 R.
  
  n.173447o Nekrologia Minakowskiego (173447)
  n.55805o Nekrologia Minakowskiego (55805)
  n.69087 Nekrologia Minakowskiego (69087)
  sw.766751 Akt małżeństwa: Łódź św. Krzyż (obecn. woj. łódz.), 845/1898 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryki.php?op=kt&ar=3&zs=1563d&sy=1898&kt=5 [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
• Poprzedni brat lub siostra
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim